შესავალი
შენი სიტყვა ლამპარია ჩემი ფეხებისთვის და სინათლე ჩემი ბილიკისთვის
(ფსალმუნი 119:105)
ბიბლია ღვთის სიტყვაა, რომელიც წარმართავს ჩვენს ნაბიჯებს და გვირჩევს ყოველდღიურად მისაღები გადაწყვეტილებების მიღებაში. როგორც ამ ფსალმუნშია დაწერილი, მისი სიტყვა შეიძლება იყოს ლამპარი ჩვენი ფეხებისთვის და ჩვენი გადაწყვეტილებებისთვის.
ბიბლია არის ღია წერილი, დაწერილი მამაკაცების, ქალებისა და ბავშვებისთვის, ღვთისგან შთაგონებული. ის მოწყალეა; მას სურს ჩვენი ბედნიერება. იგავების, ეკლესიასტეს ან მთაზე ქადაგების (მათეს სახარებაში, თავები 5-დან 7-მდე) წიგნების კითხვით, ჩვენ ვპოულობთ ქრისტეს რჩევებს ღმერთთან და ჩვენს მოყვასთან, რომელიც შეიძლება იყოს მამა, დედა, შვილი ან სხვა ადამიანები, კარგი ურთიერთობის შესახებ. ამ რჩევების შესწავლით, რომლებიც დაწერილია ბიბლიურ წიგნებსა და წერილებში, როგორიცაა მოციქულ პავლეს, პეტრეს, იოანეს და მოწაფეების, იაკობისა და იუდას (იესოს ნახევარძმების) წერილებში, როგორც ეს იგავებშია დაწერილი, ჩვენ გავაგრძელებთ სიბრძნით ზრდას როგორც ღვთის წინაშე, ასევე ადამიანებში, მისი პრაქტიკაში გამოყენებით.
ეს ფსალმუნი ამბობს, რომ ღვთის სიტყვა, ბიბლია, შეიძლება იყოს სინათლე ჩვენი გზისთვის, ანუ ჩვენი ცხოვრების დიდი სულიერი მიმართულებებისთვის. იესო ქრისტემ იმედის თვალსაზრისით მთავარი მიმართულება აჩვენა, მარადიული სიცოცხლის მოპოვება: „ეს არის მარადიული სიცოცხლე, რათა გიცნობდნენ შენ, ერთადერთ ჭეშმარიტ ღმერთს, და იესო ქრისტეს, რომელიც შენ გამოგზავნე“ (იოანე 17:3). ღვთის ძემ აღდგომის იმედზე ისაუბრა და თავისი მსახურების დროს რამდენიმე ადამიანიც კი აღადგინა. ყველაზე შთამბეჭდავი აღდგომა მისი მეგობრის, ლაზარეს აღდგომა იყო, რომელიც სამი დღის მკვდარი იყო, როგორც ეს იოანეს სახარებაშია მოთხრობილი (11:34-44).
ბიბლიის ეს ვებსაიტი შეიცავს რამდენიმე ბიბლიურ სტატიას თქვენთვის სასურველ ენაზე. თუმცა, მხოლოდ ინგლისურ, ესპანურ, პორტუგალიურ და ფრანგულ ენებზე, არსებობს ათობით ნუგეშისმცემელი ბიბლიური სტატია, რომლებიც შექმნილია იმისთვის, რომ წაგახალისოთ წაიკითხოთ ბიბლია, გაიგოთ იგი და პრაქტიკაში გამოიყენოთ, რათა გქონდეთ (ან გააგრძელოთ) ბედნიერი ცხოვრება, მარადიული სიცოცხლის იმედის რწმენით (იოანე 3:16, 36). თქვენ გაქვთ ონლაინ ბიბლია და ამ სტატიების ბმულები გვერდის ბოლოშია (დაწერილია ინგლისურ ენაზე. ავტომატური თარგმანისთვის შეგიძლიათ გამოიყენოთ Google Translate).
***
1 – იესოქრისტესგარდაცვალებისმემორიალი
« ვინაიდანშეწირულიქნაქრისტე, ჩვენიპასექი«
(1 კორინთელები 5 :7)
სტატიის მოკლე შინაარსის სანახავად გთხოვთ, დააჭირეთ ბმულს
ქრისტეს სიკვდილის ხსენების დღესასწაული გაიმართება ორშაბათს, 2026 წლის 30 მარტს, მზის ჩასვლის შემდეგ
(ასტრონომიული ახალი მთვარის მიხედვით)
ძვირფასოძმებოდადებოქრისტეში,
ქრისტიანებმა, რომლებსაცმარადიულისიცოცხლისიმედიაქვთდედამიწაზე, უნდადაემორჩილონქრისტესბრძანებას,
რომჭამდნენუფუარიპურიდადალიონთასიმისიმსხვერპლშეწირულისიკვდილისაღნიშვნისას
(იოანე 6:48-58)
ქრისტეს სიკვდილის ხსენების თარიღის მოახლოებასთან ერთად, მნიშვნელოვანია გავითვალისწინოთ ქრისტეს ბრძანება იმის შესახებ, თუ რა განასახიერებს მის მსხვერპლშეწირვას, კერძოდ, მის სხეულს და სისხლს, რომლებიც სიმბოლოა შესაბამისად უფუარი პურით და ღვინის ჭიქით. ერთხელ ზეციდან ჩამოვარდნილ მანანაზე საუბრისას იესო ქრისტემ ასე თქვა: „იესომ უთხრა მათ: „ჭეშმარიტებას, ჭეშმარიტებას გეუბნებით: თუ კაცის ძის ხორცს არ შეჭამთ და მის სისხლს არ შესვამთ, სიცოცხლეს ვერ მიიღებთ. ვინც ჩემს ხორცს ჭამს და ჩემს სისხლს სვამს, მარადიული სიცოცხლე ექნება, და მე აღვადგენ მას უკანასკნელ დღეს »“ (იოანე 6:48-58). ზოგი ამტკიცებს, რომ მან ეს სიტყვები არ წარმოთქვა, როგორც მისი სიკვდილის ხსენების ნაწილი. ეს არგუმენტი არანაირად არ არღვევს ვალდებულებას მიირთვა ის, რაც განასახიერებს მის ხორცსა და სისხლს, კერძოდ, უფუარი პურისა და ღვინის თასს.
ერთი წუთით რომ ვაღიაროთ, რომ იქნება განსხვავება ამ განცხადებებსა და მემორიალის დღესასწაულს შორის, მაშინ უნდა მივმართოთ მის მოდელს, პასექის დღესასწაულს („რადგან თქვენთვის შეეწირა ქრისტე, ჩვენი საპასექო კრავი“ 1 კორინთელთა 5:7; ებრაელები. 10:1). ვინ უნდა აღენიშნა პასექი? მხოლოდ წინადაცვეთა (გამოსვლა 12:48). გამოსვლა 12:48 გვიჩვენებს, რომ უცხოელებსაც კი შეეძლოთ მონაწილეობა მიეღოთ პასექში, იმ პირობით, რომ წინადაცვეთილი იყო. პასექში მონაწილეობა უცხოელისთვისაც კი იყო სავალდებულო (იხ. მუხლი 49): „თქვენ შორის მცხოვრებმა უცხოელმაც უნდა მოამზადოს იეჰოვას საპასექო მსხვერპლი. ისე უნდა მოამზადოს, როგორც წესი და რიგია. ერთი წესი უნდა იყოს მისთვისაც და მკვიდრისთვისაც“ (რიცხვები 9:14). „თქვენ და თქვენ შორის მცხოვრებ უცხოელებს ერთი წესი უნდა გქონდეთ. ეს იქნება სამარადისო წესი თაობიდან თაობაში. თქვენ და თქვენ შორის მცხოვრები უცხოელები თანასწორნი უნდა იყოთ იეჰოვას წინაშე“ (რიცხვები 15:15). პასექში მონაწილეობა სასიცოცხლო ვალდებულება იყო და იეჰოვა ღმერთი, ამ დღესასწაულთან დაკავშირებით, არ განასხვავებს ისრაელებსა და უცხოელებს შორის.
რატომ ამბობენ, რომ უცხო ქვეყნის მცხოვრებს ევალებოდა პასექის აღნიშვნა? იმიტომ, რომ მთავარი არგუმენტი, ვინც კრძალავს ემბლემებში მონაწილეობას, ერთგული ქრისტიანებისთვის, რომლებსაც აქვთ მიწიერი იმედი, არის ის, რომ ისინი არ არიან „ახალი შეთანხმების“ ნაწილი და არც კი არიან სულიერი ისრაელის ნაწილი. თუმცა, პასექის მოდელის მიხედვით, არაისრაელელებს შეეძლოთ პასექის აღნიშვნა… რას წარმოადგენს წინადაცვეთას სულიერი მნიშვნელობა? ღვთის მორჩილება (მეორე რჯული 10:16; რომაელები 2:25-29). სულიერი წინადაუცვეთლობა წარმოადგენს ღვთისა და ქრისტესადმი დაუმორჩილებლობას (საქმეები 7:51-53). პასუხი დეტალურად არის აღწერილი ქვემოთ.
პურსა და ღვინის თასში მონაწილეობა ზეციურ თუ მიწიერ იმედზეა დამოკიდებული? თუ ეს ორი იმედი დადასტურდება, ზოგადად, ქრისტეს, მოციქულთა და თუნდაც მათი თანამედროვეების ყველა განცხადების წაკითხვით, მივხვდებით, რომ ისინი არ არის დოგმატიზებული ან უშუალოდ მოხსენიებული ბიბლიაში. მაგალითად, იესო ქრისტე ხშირად ლაპარაკობდა მარადიულ სიცოცხლეზე, ზეციურ და მიწიერ იმედებს შორის ერთმანეთისგან გარჩევის გარეშე (მათე 19:16,29; 25:46; მარკოზი 10:17,30; იოანე 3:15,16, 36;4:14, 35; 5:24,28,29 (აღდგომაზე საუბრისას ის არც კი ახსენებს, რომ ის იქნება მიწიერი (თუმცა იქნება)), 39; 6:27,40, 47.54 (არის მრავალი სხვა ცნობა. სადაც იესო ქრისტე არ განასხვავებს მარადიულ სიცოცხლეს ზეცაში ან დედამიწაზე)). ამიტომ ეს ორი იმედი არ უნდა იყოს „დოგმატიზებული“ და არ უნდა განსხვავდებოდეს ქრისტიანები, მემორიალის აღნიშვნის ფარგლებში. და რა თქმა უნდა, ამ ორი იმედის, პურის და ჭიქის მოხმარებაზე დაქვემდებარებას, აბსოლუტურად არანაირი ბიბლიური საფუძველი არ აქვს.
დაბოლოს, იოანეს 10-ის კონტექსტში, იმის თქმა, რომ მიწიერი იმედის მქონე ქრისტიანები იქნებოდნენ „სხვა ცხვრები“ და არა ახალი შეთანხმების ნაწილი, სრულიად სცილდება იმავე თავის მთელ კონტექსტს. როდესაც კითხულობთ სტატიას (ქვემოთ), „სხვა ცხვარი“, რომელიც გულდასმით იკვლევს ქრისტეს კონტექსტს და ილუსტრაციებს, იოანეს 10-ში, მიხვდებით, რომ ის საუბრობს არა აღთქმებზე, არამედ ჭეშმარიტი მესიის ვინაობაზე. „სხვა ცხვრები“ არაებრაელი ქრისტიანები არიან. იოანეს 10 და 1 კორინთელთა 11-ში არ არსებობს ბიბლიური აკრძალვა ერთგული ქრისტიანებისთვის, რომლებსაც აქვთ მარადიული სიცოცხლის იმედი დედამიწაზე და რომლებსაც აქვთ სულიერი წინადაცვეთა, პურის ჭამისა და სამახსოვრო ღვინის თასის დალევისა.
ძმურად ქრისტეში.
***
• პასექი არის ქრისტეს სიკვდილის მემორიალის დღესასწაულისთვის ღვთიური მოთხოვნების მოდელი: « რადგან ეს ყველაფერი მომავლის ჩრდილია, სინამდვილე კი — ქრისტესი » (კოლოსელები 2:17). « კანონი მომავალ კურთხევათა ჩრდილია და არა თვით ეს კურთხევა » (ებრაელები 10:1).
• მხოლოდ წინადაცვეთა შეიძლება აღსანიშნავად პასექი: « თუ თქვენ შორის მცხოვრები ხიზანი მოისურვებს, იზეიმოს იეჰოვას პასექი, წინადაცვითოს თავისი სახლეულობაში ყველა მამაკაცი; მერე შეუძლია მივიდეს და იზეიმოს. გახდნენ ისინი, როგორც იმ მიწის მკვიდრნი. არც ერთმა წინადაუცვეთელმა კაცმა არ ჭამოს » (გამოსვლა 12:48).
• ქრისტიანები აღარ არიან წინადაცვეთის ვალდებულება: « კანონის დასასრული ქრისტეა » (რომაელები 10:4; საქმეები 15:19,20,28,29). ეს არის სულიერი წინადაცვეთა: « წინადაიცვითეთ გულები და ქედი მოიხარეთ » (კანონი 10:16).
• სულიერი წინადაცვეცია წარმოადგენს ღმერთისა და ქრისტეს მორჩილებას: « წინადაცვეთას მაშინ მოაქვს სარგებლობა, როცა კანონს ასრულებ, მაგრამ, თუ კანონს არღვევ, შენი წინადაცვეთა წინადაუცვეთელობა ხდება. ამიტომ განა წინადაუცვეთელობა წინადაცვეთაში არ ჩაეთვლება წინადაუცვეთელს, რომელიც კანონის სამართლიან მოთხოვნებს იცავს? და დაბადებიდან წინადაუცვეთელი, მაგრამ კანონის დამცველი, გაგასამართლებს შენ, ვისაც დაწერილ კანონთა კრებულიცა გაქვს და წინადაცვეთილიც ხარ, მაგრამ კანონს არღვევ. ის კი არ არის იუდეველი, ვინც გარეგნულად არის ასეთი, და ის კი არ არის წინადაცვეთა, რაც გარეგნულად ჩანს ხორცზე, არამედ იუდეველია ის, ვინც შინაგანად არის ასეთი და ვისი გულიც წინადაცვეთილია სულით და არა დაწერილ კანონთა კრებულით. ასეთ ადამიანს ქება აქვს არა ადამიანთაგან, არამედ ღვთისგან » (რომაელები 2:25-27).
• წინადაუცვეთელებო სულიერი ეს დაუმორჩილებლობაა: « ჯიუტებო, გულითა და ყურით წინადაუცვეთელებო, თქვენ ყოველთვის ეწინააღმდეგებით წმინდა სულს, როგორც თქვენი მამა-პაპა. რომელ წინასწარმეტყველს არ დევნიდა თქვენი მამა-პაპა? ისინი კლავდნენ მათ, ვინც წინასწარ აუწყებდა იმ მართლის მოსვლას, ვისი გამცემები და მკვლელებიც ახლა თქვენ გახდით, ვინც ანგელოზების მიერ გადმოცემული კანონი მიიღეთ, მაგრამ არ დაიცავით » (საქმეები 7:51-53).
• გულის « სულიერი წინადაცვეთა » სავალდებულოა მემორიალის მონაწილეობისთვის (რასაც ქრისტიანული იმედი (მიწიერი ან ზეციური)): « მან ჯერ გულდასმით შეამოწმოს საკუთარი თავი და, როცა დარწმუნდება, რომ ღირსეულია, მაშინ შეჭამოს ეს პური და შესვას ეს სასმისი » (1 კორინთელები 11:28). თვითმმართველობის გამოკვლევა არის სინდისის გამოკვლევა იმისთვის, რომ დავემორჩილოთ თუ არა ღმერთს და ქრისტეს.
• ბრძანება სიმბოლურად ჭამა ქრისტეს ხორცი და სისხლი ვრცელდება ყველა ერთგული ქრისტიანი: « მე სიცოცხლის პური ვარ. თქვენი მამა-პაპა უდაბნოში მანანას ჭამდა, მაგრამ მაინც დაიხოცნენ. ეს არის პური, რომელიც ზეციდან ჩამოდის, რათა თითოეულმა ჭამოს და არ მოკვდეს. მე ზეციდან ჩამოსული სიცოცხლის პური ვარ. ვინც ამ პურს ჭამს, მარადიულად იცოცხლებს. ეს პური ჩემი ხორცია, რომელსაც ქვეყნიერების სიცოცხლისთვის გავიღებ». მაშინ იუდეველებმა კამათი დაიწყეს ერთმანეთში: „როგორ მოგვცემს ეს კაცი თავის ხორცს საჭმელად?“ იესომ უთხრა მათ: „ჭეშმარიტებას, ჭეშმარიტებას გეუბნებით: თუ კაცის ძის ხორცს არ ჭამთ და მის სისხლს არ სვამთ, სიცოცხლე არა გაქვთ თქვენში. ვინც ჩემს ხორცს ჭამს და ჩემს სისხლს სვამს, მარადიული სიცოცხლე აქვს და მე აღვადგენ მას უკანასკნელ დღეს, 55 რადგან ჩემი ხორცი ჭეშმარიტი საჭმელია და ჩემი სისხლი — ჭეშმარიტი სასმელი. ვინც ჩემს ხორცს ჭამს და ჩემს სისხლს სვამს, ერთობაში რჩება ჩემთან, მე კი — მასთან. როგორც მე გამომგზავნა ცოცხალმა მამამ და მისით ვცოცხლობ, ასევე იცოცხლებს ჩემით ის, ვინც ჩემით საზრდოობს. ეს ზეციდან ჩამოსული პურია. ისეთი კი არა, თქვენმა მამა-პაპამ რომ ჭამა და მაინც დაიხოცა. ვინც ამ პურს ჭამს, მარადიულად იცოცხლებს“ (იოანე 6:48-58).
• ამიტომ, ყველა ერთგული ქრისტიანი, მიუხედავად იმისა, რომ მათი იმედი, ზეციური ან მიწიერი, საჭიროა მონაწილეობა მიიღონ მემორიალი, ეს არის ბრძანება ქრისტე: « იესომ უთხრა მათ: „ჭეშმარიტებას, ჭეშმარიტებას გეუბნებით: თუ კაცის ძის ხორცს არ ჭამთ და მის სისხლს არ სვამთ, სიცოცხლე არა გაქვთ თქვენში. (…) როგორც მე გამომგზავნა ცოცხალმა მამამ და მისით ვცოცხლობ, ასევე იცოცხლებს ჩემით ის, ვინც ჩემით საზრდოობს » (იოანე 6:53,57).
• ისინი, ვინც არ ემორჩილებიან ღმერთსა და ქრისტეს, არ მიიწვიეს ქრისტეს სიკვდილის მემორიალზე: « ღმერთმა ქვეყნიერება ისე შეიყვარა, რომ თავისი მხოლოდშობილი ძე მისცა, რათა ვისაც ის სწამს, არ დაიღუპოს, არამედ მარადიული სიცოცხლე ჰქონდეს. (…) ვისაც ძე სწამს, მარადიული სიცოცხლე აქვს, ხოლო ვინც ძეს არ ემორჩილება, ვერ იხილავს სიცოცხლეს, არამედ ღვთის რისხვა რჩება მასზე » (იოანე 3:16,36).
• მხოლოდ ერთგული ქრისტიანები ქრისტეს სიკვდილის მემორიალზე მიიწვიეს: « ამიტომ, ჩემო ძმებო, როცა საჭმელად შეიკრიბებით, ერთმანეთს დაელოდეთ » (1 კორინთელები 11:33).
თუ გსურთ მონაწილეობა მიიღოთ « ქრისტეს სიკვდილის ხსოვნისადმი » და არ არიან ქრისტიანები, თქვენ უნდა მოინათლო, გულწრფელად გვსურდეს, რომ დაემორჩილონ ქრისტეს მცნებებს: « ამიტომ წადით და მოწაფეებად მოამზადეთ ხალხი ყველა ერიდან, მონათლეთ ისინი მამის, ძისა და წმინდა სულის სახელით, ასწავლეთ მათ ყველაფრის დაცვა, რაც მცნებად დაგიდეთ. და აი, მე ყოველდღე თქვენთან ვარ ქვეყნიერების აღსასრულამდე » (მათე 28: 19,20).
როგორ აღვნიშნოთ იესო ქრისტეს სიკვდილის ხსოვნა?
« ეს აკეთეთ ჩემ გასახსენებლად »
(ლუკა 22:19)
ცერემონიის შემდეგ Passover, იესო ქრისტე დადგენილი მოდელი მომავალი დღესასწაული მისი სიკვდილი (ლუკა 22: 12-18). ისინი ამ ბიბლიური პასაჟებში, სახარებებში არიან:
მათე 26: 17-35.
მარკოზი 14: 12-31.
ლუკა 22: 7-38.
იოანეს თავი 13-დან 17-მდე.
იესომ თავისი მოწაფეების ფეხები გარეცხა: მან თავმდაბლობის გაკვეთილი მისცა (იოანე 13: 4-20). მიუხედავად ამისა, ჩვენ არ უნდა განიხილოს ამ ღონისძიებაში, როგორც რიტუალი პრაქტიკაში ადრე ხსენების (შეადარეთ იოანეს 13:10 და მეთიუ 15: 1-11). თუმცა, სიუჟეტი გვიყვება, რომ ამის შემდეგ იესო ქრისტე « თავის სამოსელზე დასვა ». შესაბამისად, სათანადოდ უნდა იყოს შემოსილი (იოანე 13: 10 ა, 12 შეესაბამება მათეს 22: 11-13). სხვათა შორის, იესო ქრისტეს აღსრულების ადგილზე, ჯარისკაცებმა წაიყვანეს ტანსაცმელი, რომელიც საღამოს ატარებდა. ამბავი იოანე 19: 23,24 გვეუბნება, რომ იესო ქრისტე იყო « სამოსელს seamless, ნაქსოვი ზედა მთელ სიგრძეზე. » ჯარისკაცებმა კი არ გაბედა, რომ გაანადგურეს. ქრისტეს ტარება ხარისხის ტანსაცმელი, შესაბამისად მნიშვნელობას ცერემონია. ამ ცერემონიალზე უნდა ვიყოთ კაბა (ებრაელები 5:14).
იუდა ისკარიოტეტმა დატოვა ცერემონია. ეს გვიჩვენებს, რომ ამ ცერემონიას უნდა აღინიშნება მხოლოდ ერთგული ქრისტიანები (მათე 26: 20-25; მარკოზი 14: 17-21; იოანე 13: 21-30; ლუკა ანგარიშზე ყოველთვის არ არის ქრონოლოგიური, არამედ « ლოგიკური მიზნით » (შეადარეთ ლუკას 22: 19-23 და ლუკა 1: 3 « თავიდანვე, წერთ ლოგიკური თანამიმდევრობით »; 1 კორინთელები 11: 28,33)).
ცერემონია ხსოვნის აღწერილია დიდი სიმარტივის: « ისინი ჯერ კიდევ ჭამდნენ, როცა იესომ აიღო პური, ილოცა, დაამტვრია, მოწაფეებს მისცა და თქვა: „აიღეთ, ჭამეთ. ეს ჩემს სხეულს ნიშნავს“. აიღო სასმისი, ღმერთს მადლობა გადაუხადა, მისცა მათ და უთხრა: «ყველამ შესვით, რადგან ეს ჩემს სისხლს ნიშნავს, „შეთანხმების სისხლს“, რომელიც მრავალთათვის უნდა დაიღვაროს ცოდვების მისატევებლად. გეუბნებით: აღარ დავლევ ვაზის ამ ნაყოფისგან იმ დღემდე, სანამ თქვენთან ერთად არ დავლევ ახალს მამაჩემის სამეფოში». ბოლოს ღვთის სადიდებელი იმღერეს და ზეთისხილის მთისკენ გაემართნენ » (მათე 26: 26-30). ქრისტეს ახსნა, ამ ცერემონიას, მნიშვნელობა მისი მსხვერპლი, რომელიც წარმოადგენს უფუარი პური, სიმბოლო მისი უცოდველი სხეულის და თასი, სიმბოლო მისი სისხლი. მან სთხოვა თავის მიმდევრებს აღსანიშნავად მისი გარდაცვალების ყოველი წლის 14 ნისანს (თვე ებრაულ კალენდარს) (ლუკა 22: 19).
იოანეს სახარება მოგვითხრობს ქრისტეს სწავლებას ამ ცერემონიის შემდეგ, ალბათ იოანე 13:31დან იოანე 16:30-მდე. იესო ლოცულობდა მისი მამა, ჯონ თავი 17. მათე 26:30, გვეუბნება: « ბოლოს ღვთის სადიდებელი იმღერეს და ზეთისხილის მთისკენ გაემართნენ ». სავარაუდოა, რომ დიდება სიმღერა იესო ქრისტეს ლოცვის შემდეგ არის.
ცერემონია
ჩვენ უნდა მივყვეთ ქრისტეს მოდელს. ცერემონია უნდა ჩატარდეს ერთი ადამიანის, უხუცესი, პასტორი, ქრისტიანული კრების მღვდელი. თუ ცერემონიალი ოჯახურ გარემოში ტარდება, ეს არის ოჯახის ქრისტიანული მეთაური, რომელიც უნდა აღინიშნოს. კაცის გარეშე, ქრისტიანი ქალი, რომელიც ცერემონიას ორგანიზებას უწევს, ერთგულ ქალებს შორის (ტიტე 2: 3). ამ შემთხვევაში ქალს უნდა დაეფაროს თავი ხელმძღვანელი (1 კორინთელთა 11: 2-6).
ვინც ორგანიზებას უწევს ცერემონიას, გადაწყვიტოს ეს გარემოება, რომელიც ეფუძნება სახარების ნარატივებზე დაყრდნობით. საბოლოო ლოცვა იეჰოვას მიმართული იქნება. ქება შეიძლება შესრულდეს იეჰოვას თაყვანისმცემლობაში და პატივი სცენ თავის ძეს იესო ქრისტეს.
პურის შესახებ, სახის მარცვლეულის არ არის ნახსენები, თუმცა, ეს უნდა გაკეთდეს, საფუარის გარეშე. ღვინისთვის, ზოგიერთ ქვეყანაში შეიძლება რთული იყოს ერთი. ამ გამონაკლის შემთხვევაში, ის ლიდერები, რომლებიც გადაწყვეტენ, როგორ შეცვალონ ეს ყველაზე შესაფერისი გზა ბიბლიაზე (იოანე 19:34). იესო ქრისტემ აჩვენა, რომ გარკვეულ გამონაკლის შემთხვევებში, განსაკუთრებული გადაწყვეტილებების მიღება და რომ ღვთის წყალობა გამოყენებული იქნება ამ შემთხვევაში (მათე 12: 1-8).
ცერემონიის ზუსტი ხანგრძლივობის ბიბლიური მითითება არ არსებობს. აქედან გამომდინარე, ის არის, ვინც ორგანიზებას გაუწევს ამ ღონისძიებას, რომელიც აჩვენებს კარგ გადაწყვეტილებას. ერთადერთი მნიშვნელოვანი ბიბლიური წერტილი დაკავშირებით დროის ცერემონია ასეთია: ხსოვნას იესო ქრისტეს სიკვდილი უნდა აღინიშნება « ორ საღამოს შორის », მზის ჩასვლის შემდეგ 13/14 « ნისანი », ადრე მზის ამოსვლა. იოანე 13: 30 გვეუბნება, რომ როდესაც იუდა ისკარიოტელი წავიდა ადრე ცერემონია, « ეს იყო ღამე » (გამოსვლა 12: 6).
იეჰოვამ ღმერთმა ეს პასექის კანონი დააწესა: « პასექის დღესასწაულისთვის განკუთვნილი მსხვერპლი დილამდე არ უნდა დარჩეს » (გამოსვლა 34:25). რატომ? პასექის კრავის გარდაცვალება მოხდა « ორ საღამოს შორის ».გარდაცვალების ქრისტე, ღვთის კრავი, გამოცხადდა « განაჩენი » და « ორ საღამოს შორის », ადრე მზის ამოსვლა: « მაშინ მღვდელმთავარმა ტანსაცმელი შემოიხია და თქვა: „მკრეხელობს! რაღად გვინდა მოწმეები? აი, ახლა მოისმინეთ მკრეხელობა! რას იტყვით?“ მათ მიუგეს: „სიკვდილს იმსახურებს“. (…) და მამალმაც იყივლა. გაახსენდა პეტრეს იესოს ნათქვამი, მამლის ყივილამდე სამჯერ უარმყოფო, გარეთ გამოვიდა და მწარედ ატირდა » (მათ. 26: 65-75; ფსალმუნი 94: 20 « ის უბედურებას ქმნის განკარგულებით »; იოანე 1:29-36; კოლოსელები 2:17; ებრაელთა 10: 1). ღმერთმა დალოცოს ერთგული ქრისტიანები მთელ მსოფლიოში თავისი ძის, იესო ქრისტეს სახელით, ამინ.
***
2 – ღვთის დაპირება
« მტრობას ჩამოვაგდებ შენსა და ქალს შორის, შენს შთამომავლობასა და მის შთამომავლობას შორის. ის თავს გაგიჭეჭყავს, შენ კი ქუსლს დაუგესლავ »
(დაბადება 3:15)
სტატიის მოკლე შინაარსის სანახავად გთხოვთ, დააჭირეთ ბმულს
სხვაცხვარი
„მესხვაცხვარიცმყავს, არაამფარეხისა, ისინიცუნდამოვიყვანო. ისინიმოისმენენჩემსხმასდაიქნებაერთისამწყსოდაერთიმწყემსი«
(იოანე 10:16)
იოანეს 10:1—16-ის გულდასმით წაკითხვა ცხადყოფს, რომ მთავარი თემაა მესიის, როგორც ჭეშმარიტი მწყემსის იდენტიფიცირება.
იოანეს 10:1-ში და იოანეს 10:16-ში წერია: „ჭეშმარიტებას, ჭეშმარიტებას გეუბნებით: ვინც ფარეხში სხვა გზით შედის და არა კარიდან, ქურდი და მძარცველია, (…) მე სხვა ცხვარიც მყავს, არა ამ ფარეხისა, ისინიც უნდა მოვიყვანო. ისინი მოისმენენ ჩემს ხმას და იქნება ერთი სამწყსო და ერთი მწყემსი“. ეს „ცხვრის ფარა“ წარმოადგენს იმ ტერიტორიას, სადაც იესო ქრისტე ქადაგებდა, ისრაელის ერს, მოსეს კანონის კონტექსტში: „იესომ გაგზავნა თორმეტივე და დაარიგა: „უცხოტომელთა გზით ნუ წახვალთ და სამარიელების ქალაქში ნუ შეხვალთ, მხოლოდ ისრაელი ერის დაკარგულ ცხვრებთან მიდით“ (მათე 10:5,6). „მან მიუგო: „მე მხოლოდ ისრაელის დაკარგულ ცხვრებთან ვარ გამოგზავნილი““ (მათე 15:24). ეს გალავანი ასევე არის « ისრაელის სახლი ».
იოანეს 10:1-6-ში წერია, რომ იესო ქრისტე გამოჩნდა გალავნის კარიბჭის წინ. ეს მოხდა მისი ნათლობის დროს. „კარის მცველი“ იყო იოანე ნათლისმცემელი (მათე 3:13). ქრისტედ ქცეული იესოს ნათლით, იოანე ნათლისმცემელმა გაუღო მას კარი და დაამოწმა, რომ იესო არის ქრისტე და ღვთის კრავი: „ეორე დღეს მან თავისკენ მიმავალი იესო დაინახა და თქვა: „აი ღვთის კრავი, ქვეყნიერების ცოდვის აღმომფხვრელი! » » (იოანე 1:29-36).
იოანეს 10:7-15-ში, იმავე მესიანურ თემაზე ყოფნისას, იესო ქრისტე იყენებს სხვა ილუსტრაციას და აღნიშნავს, რომ ის არის „კარიბჭე“, ერთადერთი მისასვლელი ადგილი, ისევე როგორც იოანეს 14:6: „იესომ უთხრა: „მე ვარ გზა, ჭეშმარიტება და სიცოცხლე! მამასთან ჩემ გარეშე ვერავინ მივა ». თემის მთავარი თემა ყოველთვის არის იესო ქრისტე, როგორც მესია. ამავე მონაკვეთის მე-9 სტროფიდან (ის სხვა დროს ცვლის ილუსტრაციას), ის თავის თავს ასახელებს მწყემსად, რომელიც ძოვს თავის ცხვრებს და აქცევს მათ „შიგნით ან გარეთ“ გამოსაკვებად. სწავლება მასზეც არის ორიენტირებული და ცხვრის მოვლაზეც. იესო ქრისტე თავის თავს ასახელებს ჩინებულ მწყემსად, რომელიც დადებს თავის სულს თავისი მოწაფეებისთვის და უყვარს თავისი ცხვრები (განსხვავებით ხელფასიანი მწყემსისგან, რომელიც არ გარისკავს თავის სიცოცხლეს ცხვრებისთვის, რომლებიც მას არ ეკუთვნის). კვლავ ქრისტეს სწავლების ყურადღების ცენტრშია ის, როგორც მწყემსი, რომელიც თავს შესწირავს თავის ცხვრებს (მათე 20:28).
იოანე 10:16-18: „მე სხვა ცხვარიც მყავს, არა ამ ფარეხისა, ისინიც უნდა მოვიყვანო. ისინი მოისმენენ ჩემს ხმას და იქნება ერთი სამწყსო და ერთი მწყემსი. მამას იმიტომ ვუყვარვარ, რომ სიცოცხლეს ვწირავ, რათა კვლავ მივიღო ის. ვინმე კი არ მართმევს მას, ჩემი ნებით ვწირავ. მაქვს უფლებამოსილება მის გასაწირადაც და კვლავ მისაღებადაც. ეს მამამ დამიდო მცნებად“.
ამ მუხლების კითხვით, წინა მუხლების კონტექსტის გათვალისწინებით, იესო ქრისტე აცხადებს იმ დროს რევოლუციურ იდეას, რომ ის სიცოცხლეს გაწირავდა არა მხოლოდ თავისი ებრაელი მოწაფეების, არამედ არაებრაელების სასარგებლოდ. ამის დასტურია ის, რომ უკანასკნელი მცნება, რომელიც მან თავის მოწაფეებს ქადაგებასთან დაკავშირებით აძლევს, არის ეს„თუმცა, როცა თქვენზე წმინდა სული გადმოვა, ძალას მიიღებთ და იქნებით ჩემი მოწმეები იერუსალიმში, მთელ იუდეაში, სამარიაში და დედამიწის კიდით კიდემდე“ (საქმეები 1:8). ზუსტად კორნელიუსის ნათლობისას დაიწყება ქრისტეს სიტყვების რეალიზება იოანეს 10:16-ში (იხილეთ საქმეების მე-10 თავის ისტორიული ცნობა).
ამრიგად, იოანეს 10:16-ში ჩაწერილი „სხვა ცხვრები“ ეხება არაებრაელ ქრისტიანებს ხორციელად. იოანეს 10:16-18-ში იგი აღწერს ერთიანობას ცხვრის მორჩილებაში მწყემს იესო ქრისტეს. მან ასევე ისაუბრა თავის დროზე ყველა მოწაფეზე, როგორც „პატარა სამწყსოზე“: „ნუ გეშინია, მცირე სამწყსოვ, რადგან მამათქვენმა თქვენთვის მოისურვა სამეფოს მოცემა“ (ლუკა 12:32). 33 წლის ორმოცდამეათე დღის დღესასწაულზე ქრისტეს მოწაფეები მხოლოდ 120 იყვნენ (საქმეები 1:15). საქმეების მოხსენების გაგრძელებაში შეგვიძლია წავიკითხოთ, რომ მათი რიცხვი რამდენიმე ათასამდე გაიზრდება (საქმეები 2:41 (3000 სული); საქმეები 4:4 (5000)). როგორც არ უნდა იყოს, ახალი ქრისტიანები, როგორც ქრისტეს დროს, ისე მოციქულთა დროს, წარმოადგენდნენ „პატარა სამწყსოს“ ისრაელის ერის მთლიან მოსახლეობასთან მიმართებაში, შემდეგ კი მთელი სხვა ერებისთვის.
მოდითვიყოთერთიანები, როგორცქრისტემსთხოვამამას
« მხოლოდ ამათზე კი არ გთხოვ, არამედ იმათზეც, ვინც მათი ნათქვამით მირწმუნებს, რათა ყველანი ერთნი იყვნენ, როგორც შენ, მამა, ჩემთან ხარ ერთობაში, მე კი — შენთან, რათა ისინიც ერთობაში იყვნენ ჩვენთან და ქვეყნიერებამ ირწმუნოს, რომ შენ გამომგზავნე » (იოანე 17:20,21).
რა არის ეს წინასწარმეტყველური რიდლის მესიჯი? იეჰოვა ღმერთი აცნობებს, რომ მისი გეგმა დედამიწაზე მართალი კაცობრიობის დასახლებაში ნამდვილად განხორციელდება (დაბადება 1:26-28). ღმერთი გადაარჩენს ადამის შთამომავლებს « ქალის თესლის » მეშვეობით (დაბადება 3:15). ეს წინასწარმეტყველება საუკუნეების განმავლობაში « წმინდა საიდუმლო » იყო (მარკოზი 4:11; რომაელები 11:25, 16:25; 1 კორინთელთა 2: 1,7 « წმინდა საიდუმლო »). საუკუნეების განმავლობაში იეჰოვა ღმერთმა იგი თანდათანობით გამოავლინა. აქ მოცემულია ამ წინასწარმეტყველური „ენიგმის“ მნიშვნელობა:
ქალი: იგი წარმოადგენს ღვთის ზეციურ ხალხს, რომელიც შედგება ანგელოზებით ზეცაში: « ამოჩნდა ცაში დიდი ნიშანი: მზით შემოსილი ქალი, რომელსაც ფეხქვეშ მთვარე ჰქონდა, თავზე კი თორმეტი ვარსკვლავის გვირგვინი ედგა” (გამოცხადება 12: 1). ამ ქალს უწოდებენ « ზემოდან იერუსალიმს »: « ზედა იერუსალიმი კი თავისუფალია, ის დედაჩვენია » (გალატელები 4:26). იგი აღწერილია როგორც « ზეციური იერუსალიმი »: « თქვენ კი მიუახლოვდით სიონის მთას და ცოცხალი ღვთის ქალაქს — ზეციერ იერუსალიმს; მიუახლოვდით უთვალავ ანგელოზს » (ებრაელები 12:22). ათასწლეულების განმავლობაში, როგორც სარა, აბრაამის ცოლი, ეს ზეციური ქალი უნაყოფო იყო (დაბადების 3:15): « სიხარულით შესძახე, უშვილო ქალო, რომელსაც არ გიშობია! იმხიარულე, მხიარულად შესძახე და იყიჟინე შენ, ვისაც მშობიარობის ტკივილები არ განგიცდია, რადგან მიტოვებულს უფრო მეტი ვაჟი ჰყავს, ვიდრე ქმრიან ქალს, — ამბობს იეჰოვა » (ესაია 54 :1). ამ წინასწარმეტყველებამ გამოაცხადა, რომ ეს ზეციური ქალი ბევრ შვილს შეეძინა (მეფე იესო ქრისტე და 144,000 მეფე და მღვდელი).
ქალის შთამომავლობა: გამოცხადების წიგნი ცხადყოფს, ვინ არის ეს ვაჟიშვილი: ”გამოჩნდა ცაში დიდი ნიშანი: მზით შემოსილი ქალი, რომელსაც ფეხქვეშ მთვარე ჰქონდა, თავზე კი თორმეტი ვარსკვლავის გვირგვინი ედგა, ორსულად იყო და კიოდა, რადგან მშობიარობის ტკივილებით იტანჯებოდა. (…) შვა ვაჟი, რომელმაც უნდა მწყემსოს ყველა ხალხი რკინის კვერთხით. ბავშვი ატაცებულ იქნა ღმერთთან და მის ტახტთან” (გამოცხადება 12:1,2,5). ეს ვაჟი არის იესო ქრისტე, როგორც ღვთის სასუფეველი მეფე: ”ის დიდი იქნება და უზენაესის ძე დაერქმევა. იეჰოვა ღმერთი მას დავითის, მამამისის ტახტს მისცემს და ის მარადიულად იმეფებს იაკობის სახლზე. მის სამეფოს ბოლო არ ექნება” (ლუკა 1:32,33, ფსალმუნები 2).
თავდაპირველი გველი არის სატანა: ”გადმოგდებულ იქნა დიდი დრაკონი, ძველი გველი, რომელსაც ეშმაკი და სატანა ჰქვია და რომელსაც შეცდომაში შეჰყავს მთელი მსოფლიო, გადმოგდებულ იქნა დედამიწაზე და მისი ანგელოზებიც მასთან ერთად იქნენ გადმოყრილნი” (გამოცხადება 12:9).
გველის შთამომავლობა არის ზეციური და მიწიერი მტრები, ისინი, ვინც აქტიურად ებრძვიან ღვთის სუვერენიტეტს, მეფე იესო ქრისტეს წინააღმდეგ და დედამიწაზე წმინდანთა წინააღმდეგ: ”გველებო, გველგესლას ნაშიერნო, როგორ გაექცევით გეენის სასჯელს? ამიტომ, გიგზავნით წინასწარმეტყველებს, ბრძენებსა და მოძღვრებს. ზოგ მათგანს მოკლავთ და ბოძზე გააკრავთ, ზოგს გაშოლტავთ სინაგოგებში და ერთი ქალაქიდან მეორეში განდევნით, რათა მოგეწიოთ ყველა მართლის სისხლი, მიწაზე დაღვრილი, მართალი აბელის სისხლიდან ზაქარიას, ბარაქიას ძის სისხლამდე, რომელიც საწმინდარსა და სამსხვერპლოს შორის მოკალით » (მათე 23:33-35).
ქალის ქუსლზე ჭრილობა არის ღვთის ძის, იესო ქრისტეს სიკვდილი: « უფრო მეტიც, როცა ადამიანის სახე მიიღო, თავი დაიმდაბლა და მორჩილი იყო სიკვდილამდე, წამების ბოძზე სიკვდილამდე » (ფილიპელები 2:8). მიუხედავად ამისა, ეს ქუსლის დაზიანება განიკურნა იესო ქრისტეს აღდგომით: « ხოლო სიცოცხლის მეთაური მოკალით, მაგრამ ღმერთმა ის მკვდრეთით აღადგინა, რისი მოწმეებიც ჩვენა ვართ” (საქმეები 3:15).
გველის დაქუცმაცებული თავი სატანის და ღვთის სამეფოს მიწიერი მტრის მარადიული განადგურებაა: « მშვიდობის მომცემი ღმერთი კი მალე შემუსრავს სატანას თქვენ ფეხქვეშ » (რომაელები 16:20). « ეშმაკი კი, რომელსაც შეცდომაში შეჰყავდა ისინი, ჩაგდებულ იქნა ცეცხლისა და გოგირდის ტბაში, სადაც მხეცი და ცრუწინასწარმეტყველი იყვნენ. ისინი დაიტანჯებიან დღედაღამ, მარადიულად » (გამოცხადება 20:10).
1 – ღმერთი დადებს შეთანხმებას აბრაამსთან
« შენი შთამომავლის მეშვეობით იკურთხება დედამიწის ყველა ერი, რადგან შენ მოისმინე ჩემი ხმა »
(დაბადება 22:18)
აბრაამის შეთანხმება არის დაპირება, რომ მთელი კაცობრიობა ღვთისადმი მორჩილი იქნება დალოცვილი აბრაამის შთამომავლების საშუალებით. აბრაამს შეეძინა ვაჟი, ისაკი, მეუღლესთან სარასთან (ძალიან დიდი ხნის განმავლობაში შვილების გარეშე) (დაბადება 17:19). აბრაამი, სარა და ისააკი წინასწარმეტყველური დრამის მთავარი გმირები არიან, რომლებიც, ამავე დროს, წმინდა საიდუმლოების მნიშვნელობას და საშუალებებს წარმოადგენენ, რომლითაც ღმერთი მორჩილ კაცობრიობას გადაარჩენს (დაბადება 3:15).
– იეჰოვა ღმერთი წარმოადგენს დიდ აბრაამს: « შენ ჩვენი მამა ხარ! თუმცა შეიძლება აბრაამსაც არ ვცნობებოდით და ისრაელსაც არ ვეცანით, შენ, იეჰოვა, ჩვენი მამა ხარ! ძველი დროიდან „ჩვენი გამომსყიდველი“ არის შენი სახელი » (ესაია 63:16, ლუკა 16:22).
– ზეციური ქალი დიადი სარაა, დიდი ხნის განმავლობაში უშვილო (დაბადება 3:15): « დაწერილია: „გიხაროდეს, უშვილო ქალო, რომელსაც არ გიშობია. სიხარულით აღივსე და აყიჟინდი შენ, ვისაც მშობიარობის ტკივილები არ განგიცდია, რადგან მიტოვებულს ქმრიანზე მეტი შვილები ჰყავს“. ჩვენ კი, ძმებო, იმავე დანაპირების შვილები ვართ, რომლისაც ისაკი იყო, მაგრამ, როგორც მაშინ დევნიდა ხორციელად შობილი სულით შობილს, ასევეა ახლაც. რას ამბობს წმინდა წერილი? „გააძევე მოახლე და მისი ვაჟი, რადგან მოახლის ვაჟი ვერ იქნება მემკვიდრე თავისუფალი ქალის ვაჟთან ერთად“. ამიტომ, ძმებო, ჩვენ მოახლისა კი არა, თავისუფალი ქალის შვილები ვართ” (გალატელები 4:27-31).
– იესო ქრისტე არის უდიდესი ისააკი, აბრაამის მთავარი თესლი: ”დაპირებები აბრაამსა და მის შთამომავალს მიეცა. არ თქმულა: „შთამომავლებს“, როგორც მრავალზე, არამედ როგორც ერთზე — „შენს შთამომავალს“, რომელიც არის ქრისტე » (გალატელები 3:16).
– ზეციური ქალის ქუსლი ჭრილობა: იეჰოვამ სთხოვა აბრაამს, შეეწირა თავისი ვაჟი ისააკი. აბრაამი დაემორჩილა (რადგან ფიქრობდა, რომ ღმერთი აღდგება ისაკს ამ მსხვერპლის შემდეგ (ებრაელები 11:17-19)). მსხვერპლშეწირვის წინ, ღმერთმა ხელი შეუშალა აბრაამს ასეთი საქციელის გაკეთებას: ”ამის შემდეგ ჭეშმარიტმა ღმერთმა გამოსცადა აბრაამი, დაუძახა: „აბრაამ!“ მან მიუგო: „აქა ვარ!“ მან სთხოვა: „წაიყვანე შენი ერთადერთი ვაჟი, რომელიც ძალიან გიყვარს, ისაკი, წადი მორიას მიწაზე და იქ აღავლინე იგი დასაწვავ შესაწირავად, იმ მთაზე, რომელზეც მოგითითებ“. (…) ბოლოს მიადგნენ იმ ადგილს, რომელზეც ღმერთმა მიუთითა. ააგო აბრაამმა სამსხვერპლო, დაალაგა შეშა, შეუკრა ხელ-ფეხი ისაკს, თავის ვაჟს, და სამსხვერპლოზე დალაგებულ შეშაზე დააწვინა. გაიწოდა ხელი აბრაამმა და აიღო დასაკლავი დანა შვილის მოსაკლავად, მაგრამ იეჰოვას ანგელოზმა დაუძახა ზეციდან: „აბრაამ! აბრაამ!“ მან მიუგო: „აქა ვარ!“ უთხრა: „არ აღმართო ხელი ყმაწვილზე და არაფერი დაუშავო მას, რადგან ახლა ვიცი, რომ ღვთისმოშიში ხარ, ვინაიდან არ დაგენანა ჩემთვის ერთადერთი ვაჟი“. აბრაამმა გაიხედა და მოშორებით, ბუჩქებში რქებით გახლართული ვერძი დაინახა. მივიდა, წამოიყვანა ვერძი და თავისი ვაჟის ნაცვლად შესწირა დასაწვავ შესაწირავად. იმ ადგილს აბრაამმა იეჰოვა-ირე უწოდა. დღეს ამიტომაც ამბობენ, იეჰოვას მთაზე გამოჩნდებაო“ (დაბადება 22:1-14). იეჰოვამ გააკეთა ეს მსხვერპლი, საკუთარი ძე იესო ქრისტე. ეს წინასწარმეტყველება წარმოადგენს უაღრესად მტკივნეული მსხვერპლის შედგენა იეჰოვა ღმერთისთვის (ხელახლა წაიკითხეთ ფრაზა « თქვენი ერთადერთი შვილი, რომელსაც ასე ძალიან უყვარხართ »). იეჰოვა ღმერთმა, დიდმა აბრაამმა, შესწირა თავის საყვარელ შვილს იესო ქრისტე, დიდი ისააკი, ხსნას კაცობრიობის შესახებ: « ღმერთმა ქვეყნიერება ისე შეიყვარა, რომ თავისი მხოლოდშობილი ძე მისცა, რათა ვისაც ის სწამს, არ დაიღუპოს, არამედ მარადიული სიცოცხლე ჰქონდეს. (…) ვისაც ძე სწამს, მარადიული სიცოცხლე აქვს, ხოლო ვინც ძეს არ ემორჩილება, ვერ იხილავს სიცოცხლეს, არამედ ღვთის რისხვა რჩება მასზე” (იოანე 3:16,36). აბრაამისადმი აღთქმული დაპირების საბოლოო შესრულება შესრულდება მორჩილი კაცობრიობის მარადიული კურთხევით : ”გავიგონე ტახტიდან დიდი ხმა: „აი, ღვთის კარავი ადამიანებთანაა. იგი მათთან დამკვიდრდება, ისინი მისი ხალხი იქნებიან და თვითონ ღმერთი მათთან იქნება. მოსწმენდს მათ ყოველ ცრემლს თვალებიდან და აღარ იქნება სიკვდილი, აღარც გლოვა, გოდება და ტკივილი, რადგან წინანდელი ყველაფერი მოისპო” (გამოცხადება 21:3,4).
2 – წინადაცვეთის ალიანსი
« მან წინადაცვეთის შეთანხმებაც დაუდო მას. ასე რომ, როცა აბრაამს ისაკი შეეძინა, მერვე დღეს წინადაცვითა. ისაკს იაკობი შეეძინა, იაკობს კი — თორმეტი მამამთავარი »
(საქმეები 7:8)
წინადაცვეთის შეთანხმება უნდა ყოფილიყო ღვთის ხალხის, ამ დროს მიწიერი ისრაელის ნიშნები. მას აქვს სულიერი მნიშვნელობა, რაც მოთხრობილია მოსეს გამოსამშვიდობებელ სიტყვაში, რჯულის წიგნში: « თქვენ უნდა წინადაცვეთას მოაწყოთ თქვენი გულის და არ გამკვრივდეს თქვენი კისერი » (კანონი 10:16). წინადაცვეთა ხორცით ნიშნავს იმას, რაც შეესაბამება სიმბოლურ გულს, არის თავად სიცოცხლის წყარო, ღვთისადმი მორჩილება: ”ყველაზე მეტად გულს გაუფრთხილდი, რადგან მასშია სიცოცხლის წყარო” (იგავნი 4:23).
სტეფანემ ესმოდა ეს ფუნდამენტური სწავლება. მან უთხრა თავის მსმენელებს, რომლებსაც არ ჰქონდათ იესო ქრისტესადმი რწმენა, თუმცა ფიზიკურად წინადაცვეთილი იყო, ისინი გულის სულიერი არა წინადაცვეთა იყვნენ: ”ჯიუტებო, გულითა და ყურით წინადაუცვეთელებო, თქვენ ყოველთვის ეწინააღმდეგებით წმინდა სულს, როგორც თქვენი მამა-პაპა. რომელ წინასწარმეტყველს არ დევნიდა თქვენი მამა-პაპა? ისინი კლავდნენ მათ, ვინც წინასწარ აუწყებდა იმ მართლის მოსვლას, ვისი გამცემები და მკვლელებიც ახლა თქვენ გახდით, ვინც ანგელოზების მიერ გადმოცემული კანონი მიიღეთ, მაგრამ არ დაიცავით” (საქმეები 7:51-53). ის მოკლეს, რაც დადასტურება იყო, რომ ეს მკვლელები ისინი გულის სულიერი არა წინადაცვეთა იყვნენ.
სიმბოლური გული წარმოადგენს ადამიანის სულიერ ინტერიერს, დასაბუთებულად არის შექმნილი სიტყვებით და მოქმედებებით (კარგი ან ცუდი). იესო ქრისტემ კარგად განმარტა, თუ რა ხდის ადამიანს სუფთა ან უწმინდურს, მისი სულიერი გულის მდგომარეობის გამო: « პირიდან გამოსული კი გულიდან გამოდის და ეს ბილწავს ადამიანს. მაგალითად, გულიდან გამოდის ბოროტი აზრები, მკვლელობა, მრუშობა, სიძვა, ქურდობა, ცრუმოწმეობა, მკრეხელობა. აი, რა ბილწავს ადამიანს, დაუბანელი ხელებით ჭამა კი — არა » (მათე 15:18-20). იესო ქრისტე აღწერს ადამიანს სულიერი არა წინადაცვეთის მდგომარეობაში, მისი ცუდი მოსაზრებით, რაც მას უწმინდურს ხდის და არ შეეფერება სიცოცხლეს (იხ. იგავები 4:23). « კარგ კაცს თავისი კარგი განძიდან კარგი გამოაქვს, ბოროტ კაცს კი თავისი ბოროტი განძიდან ბოროტი გამოაქვს » (მათე 12:35). იესო ქრისტეს ნათქვამის პირველ ნაწილში, იგი აღწერს ადამიანს, რომელსაც აქვს სულიერად წინადაცვეთილი გული.
პავლე მოციქულმაც დაწერა, სულიერი წინადაცვეთა არის ღვთის და შემდეგ მისი ძის იესო ქრისტესადმი მორჩილება: « წინადაცვეთას მაშინ მოაქვს სარგებლობა, როცა კანონს ასრულებ, მაგრამ, თუ კანონს არღვევ, შენი წინადაცვეთა წინადაუცვეთელობა ხდება. ამიტომ განა წინადაუცვეთელობა წინადაცვეთაში არ ჩაეთვლება წინადაუცვეთელს, რომელიც კანონის სამართლიან მოთხოვნებს იცავს? და დაბადებიდან წინადაუცვეთელი, მაგრამ კანონის დამცველი, გაგასამართლებს შენ, ვისაც დაწერილ კანონთა კრებულიცა გაქვს და წინადაცვეთილიც ხარ, მაგრამ კანონს არღვევ. ის კი არ არის იუდეველი, ვინც გარეგნულად არის ასეთი, და ის კი არ არის წინადაცვეთა, რაც გარეგნულად ჩანს ხორცზე, არამედ იუდეველია ის, ვინც შინაგანად არის ასეთი და ვისი გულიც წინადაცვეთილია სულით და არა დაწერილ კანონთა კრებულით. ასეთ ადამიანს ქება აქვს არა ადამიანთაგან, არამედ ღვთისგან“ (რომაელთა 2: 25-29).
ერთგული ქრისტიანი აღარ ემორჩილება მოსეს მიცემულ კანონს და, შესაბამისად, იგი აღარ არის ვალდებული ფიზიკურ წინადაცვეთა განახორციელოს, საქმეების 15: 19,20,28,29 -ში დაწერილი სამოციქულო ბრძანების თანახმად. ეს დასტურდება პავლე მოციქულის მიერ ინსპირაციის ქვეშ დაწერილი სიტყვებით: « კანონის დასასრული ქრისტეა, რათა სიმართლე ჰქონდეს ყველას, ვისაც სწამს იგი » (რომაელთა 10:4). « წინადაცვეთილია რომელიმე მოწოდებული? ნუ გახდება წინადაუცვეთელი. წინადაუცვეთელია რომელიმე მოწოდებული? ნუ გახდება წინადაცვეთილი. არც წინადაცვეთა ნიშნავს რამეს და არც წინადაუცვეთელობა, მთავარი ღვთის მცნებების დაცვაა » (1 კორინთელთა 7:18,19). ამიერიდან, ქრისტიანს უნდა ჰქონდეს სულიერი წინადაცვეთა, ანუ უნდა დაემორჩილონ იეჰოვა ღმერთს და ჰქონდეთ რწმენა ქრისტეს მსხვერპლზე (იოანე 3:16,36).
ვისაც პასექში მონაწილეობის მიღება სურდა, წინადაცვეთა. ამჟამად ქრისტიანს (რაც არ უნდა ჰქონდეს მისი იმედი (ზეციური ან მიწიერი)), უნდა ჰქონდეს გულის სულიერი წინადაცვეთი უფუარი პურის ჭამამდე და დალიოს ჭიქა, იხსენებს იესო ქრისტეს სიკვდილს: « მან ჯერ გულდასმით შეამოწმოს საკუთარი თავი და, როცა დარწმუნდება, რომ ღირსეულია, მაშინ შეჭამოს ეს პური და შესვას ეს სასმისი » (1 კორინთელთა 11:28 შეადარეთ გამოსვლა 12:48 (პასექი)).
3 – კანონის შეთანხმება ღმერთსა და ისრაელ ხალხს შორის
”ფრთხილად იყავით, რომ არ დაივიწყოთ შეთანხმება, რომელიც იეჰოვამ, თქვენმა ღმერთმა დაგიდოთ, და არ გაიკეთოთ ქანდაკება და არაფერი იმის მსგავსი, რაზეც იეჰოვამ, თქვენმა ღმერთმა გიბრძანათ”
(კანონი 4:23)
ამ შეთანხმების შუამავალია მოსე: ”მაშინ იეჰოვამ მიბრძანა, რომ თქვენთვის წესები და სამართალი მესწავლებინა, რათა დაგეცვათ ისინი იმ მიწაზე, რომლის დასაუფლებლადაც მიდიხართ” (კანონი 4:14). ეს აღთქმა მჭიდრო კავშირშია წინადაცვეთის შეთანხმებასთან, რაც ღმერთისადმი მორჩილების სიმბოლოა (კანონი 10:16 შეადარეთ რომაელთა 2: 25-29). ეს აღთქმა მთავრდება მესიის მოსვლის შემდეგ: « ის ბევრისთვის ძალაში დატოვებს შეთანხმებას ერთი კვირით, ნახევარ კვირაში შეწყვეტს მსხვერპლსა და საძღვნო შესაწირავს » (დანიელი 9:27). ეს ალიანსი შეიცვალა ახალი ალიანსით: « აი, დადგება დრო, — ამბობს იეჰოვა, — და ახალ შეთანხმებას დავუდებ ისრაელის სახლსა და იუდას სახლს, მაგრამ არა ისეთ შეთანხმებას, მათ მამა-პაპას რომ დავუდე იმ დღეს, როცა ხელი ჩავკიდე ეგვიპტის მიწიდან გამოსაყვანად, და რომელი შეთანხმებაც დაარღვიეს, თუმცა მე მათი ქმარი ვიყავი“, — ამბობს იეჰოვა » (იერემია 31:31,32).
ისრაელისთვის კანონის თანახმად ხალხის მომზადება მესიის მოსვლისთვის იყო. კანონი ასწავლიდა კაცობრიობის ცოდვილი მდგომარეობიდან განთავისუფლების აუცილებლობას (ისრაელის ხალხების წარმომადგენლებს წარმოადგენენ): ”ამიტომაც, როგორც ერთი ადამიანის მეშვეობით შემოვიდა ცოდვა ქვეყნიერებაში და ცოდვის მეშვეობით — სიკვდილი, ამგვარად სიკვდილი გავრცელდა ყველა ადამიანზე, რადგან ყველამ შესცოდა. . . სანამ კანონი იქნებოდა, ცოდვა უკვე იყო ქვეყნიერებაში, მაგრამ როცა კანონი არ არსებობს, ცოდვა დანაშაულად არ ითვლება” (რომაელთა 5:12,13). ღვთის კანონმა აჩვენა კაცობრიობის ცოდვილი მდგომარეობა. მან გამოავლინა მთელი კაცობრიობის ცოდვილი მდგომარეობა: « მაშ, რას ვიტყვით? ნუთუ კანონი ცოდვაა? არავითარ შემთხვევაში! კანონი რომ არა, არ მეცოდინებოდა, რა არის ცოდვა. მაგალითად, კანონში რომ არ ყოფილიყო ნათქვამი: „სხვისი არაფერი ისურვო“, არ მეცოდინებოდა, რას ნიშნავს სხვისი რამის სურვილი. მაგრამ ცოდვამ, რომელსაც მცნებამ მისცა საბაბი, ჩემში ყოველგვარი სურვილი წარმოქმნა, რადგან ცოდვა კანონის გარეშე მკვდარი იყო. 9 ერთ დროს ცოცხალი ვიყავი კანონის გარეშე, მაგრამ როცა მცნება გაჩნდა, ცოდვა გაცოცხლდა, მე კი მოვკვდი. და დავინახე, რომ მცნება, რომელიც სასიცოცხლოდ+ იყო მოცემული, სასიკვდილოდ ყოფილა. ცოდვამ, რომელსაც მცნებამ მისცა საბაბი, შემაცდინა და მომკლა მისი მეშვეობით. ასე რომ, კანონი წმინდაა. მცნებაც წმინდაა, მართალი და კარგი“ (რომაელთა 7:7-12). ამიტომ კანონი იყო ინსტრუქტორი, რომელიც ქრისტესკენ მიჰყავს: ”მაშასადამე, კანონი გახდა ქრისტემდე მიმყვანი ჩვენი აღმზრდელი, რათა რწმენით ვყოფილიყავით აღიარებული მართლებად. ახლა კი, როცა რწმენა უკვე მოვიდა, აღარა ვართ აღმზრდელზე დამოკიდებულნი” (გალატელთა 3:24,25). ღვთის სრულყოფილმა კანონმა აჩვენა მსხვერპლის აუცილებლობა, რომელიც ადამიანის გამოსყიდვას იწვევს მისი რწმენის გამო (და არა კანონთა საქმეებით). ეს მსხვერპლი არის იესო ქრისტე: « კაცის ძეც არ მოსულა იმისთვის, რომ მას ემსახურონ, არამედ თვითონ მოემსახუროს და მისცეს თავისი სული მრავალთა გამოსასყიდად » (მათე 20:28).
მიუხედავად იმისა, რომ ქრისტე კანონის დასასრულია, ფაქტია, რომ ამჟამად კანონი აგრძელებს წინასწარმეტყველურ მნიშვნელობას, რაც საშუალებას გვაძლევს გავიგოთ ღვთის აზრი (იესო ქრისტეს მეშვეობით) მომავალი: « კანონი მომავალ კურთხევათა ჩრდილია და არა თვით ეს კურთხევა » (ებრაელები 10: 1, 1 კორინთელთა 2:16). ეს არის იესო ქრისტე, რომელიც გახდის ამ « კარგი რამ » რეალობად: « რადგან ეს ყველაფერი მომავლის ჩრდილია, სინამდვილე კი — ქრისტესი » (კოლოსელები 2:17).
4 – ახალი შეთანხმება ღმერთსა და ღვთის ისრაელს შორის
« მშვიდობა და გულმოწყალება მათ, ვინც ამ წესის შესაბამისად ივლის, დიახ, ღვთის ისრაელს »
(გალატელთა 6: 16)
იესო ქრისტე შუამავალია « ახალი ალიანსი »: « ერთია ღმერთი და ერთია ღმერთსა და ადამიანებს შორის შუამავალი — კაცი, ქრისტე იესო » (1 ტიმოთე 2:5). ამ ახალი ალიანსი შეასრულა იერემიას 31:31,32 წლის წინასწარმეტყველება. 1 ტიმოთე 2:5 ეხება ყველა იმ კაცს, ვისაც სწამს ქრისტეს მსხვერპლშეწირვა (იოანე 3:16). „ღვთის ისრაელი“ წარმოადგენს მთელ ქრისტიანულ კრებას. მიუხედავად ამისა, იესო ქრისტემ აჩვენა, რომ ეს „ღვთის ისრაელი“ იქნება ზეცაში და დედამიწაზეც.
ზეციური « ღვთის ისრაელი » შედგენილია 144000-ით, ახალი იერუსალიმი, რომლის დედაქალაქი იქნება ღვთის უფლებამოსილება, რომელიც ზეციდან მოდის და დედამიწაზე მოდის (გამოცხადება 7: 3-8). ციური სულიერი ისრაელი, რომელიც შედგება 12 ტომისგან 12000 წლიდან= 144000 წლიდან: « ვიხილე აგრეთვე წმინდა ქალაქი, ახალი იერუსალიმი, ზეციდან, ღვთისგან ჩამომავალი და გამზადებული, როგორც ქმრისთვის მორთული პატარძალი » (გამოცხადება 21:2).
დედამიწის « ღვთის ისრაელი » შედგება ადამიანებისაგან, რომლებიც იცხოვრებენ მომავალში მიწიერ სამოთხეში. იგი იესო ქრისტემ დაასახელა, როგორც ისრაელის 12 ტომი, რომელიც უნდა განსაჯონ: « იესომ უთხრა მათ: « იესომ მიუგო: „ჭეშმარიტებას გეუბნებით: ხელახლა შექმნისას, როცა კაცის ძე თავის დიდებულ ტახტზე დაჯდება, თქვენც, ვინც მე გამომყევით, თორმეტ ტახტზე დასხდებით და ისრაელის თორმეტ ტომს გაასამართლებთ” (მათე 19:28). ეს მიწიერი სულიერი ისრაელი ასევე აღწერილია ეზეკიელის 40-48 თავების წინასწარმეტყველებაში.
ამჟამად ღვთის ისრაელი შედგება ერთგული ქრისტიანებისაგან, რომელთაც აქვთ ზეციური იმედი და ქრისტიანები, რომლებსაც მიწიერი იმედი აქვთ (გამოცხადება 7:9-17).
ბოლო პასექის დღესასწაულის საღამოს, იესო ქრისტემ აღნიშნა ამ ახალი ალიანსი დაბადება იმ ერთგულ მოციქულებთან, რომლებიც მასთან იყვნენ: ”აიღო პურიც, ღმერთს მადლობა გადაუხადა, დაამტვრია, მისცა მათ და თქვა: „ეს ჩემს სხეულს ნიშნავს, რომელიც თქვენთვის უნდა იქნეს გაღებული. ეს აკეთეთ ჩემ გასახსენებლად“. ვახშმის შემდეგ ისევე მოიქცა, როცა სასმისი აიღო, და თქვა: „ეს სასმისი ნიშნავს ახალ შეთანხმებას ჩემი სისხლის საფუძველზე, რომელიც თქვენთვის უნდა დაიღვაროს » (ლუკა 22:19,20).
ეს ახალი ალიანსი ეხება ყველა ერთგულ ქრისტიანს, მიუხედავად მათი « იმედის » (ზეციური თუ მიწიერი). ეს ახალი შეთანხმება მჭიდრო კავშირშია « გულის სულიერი წინადაცვეთა » (რომაელთა 2: 25-29). რამდენადაც ერთგულ ქრისტიანს აქვს ეს « გულის სულიერი წინადაცვეთა », მას შეუძლია ჭამოს უფუარი პური და დალიოს ჭიქა, რომელიც წარმოადგენს ახალი ალიანსი (რაც მისი იმედი იქნება (ზეციური თუ მიწიერი)): « მან ჯერ გულდასმით შეამოწმოს საკუთარი თავი და, როცა დარწმუნდება, რომ ღირსეულია, მაშინ შეჭამოს ეს პური და შესვას ეს სასმისი” (1 კორინთელთა 11:28).
5 – სამეფოს შესახებ შეთანხმება: იეჰოვასა და იესო ქრისტეს შორის და იესო ქრისტესა და 144,000 შორის
« თქვენ ჩემთან ერთად დარჩით განსაცდელში და შეთანხმებას გიდებთ სამეფოსთვის, როგორც მე დამიდო მამაჩემმა შეთანხმება, რათა ჭამოთ და სვათ ჩემს სუფრაზე ჩემს სამეფოში და ტახტებზე დასხდეთ ისრაელის თორმეტი ტომის გასასამართლებლად »
(ლუკა 22:28-30)
ეს აღთქმა იმავე დღეს გაკეთდა, როდესაც იესო ქრისტემ აღნიშნა ახალი ალიანსი დაბადება. ეს არ ნიშნავს რომ ისინი ორი იდენტურია. სამეფოს შესახებ შეთანხმება ხდება იეჰოვასა და იესო ქრისტეს შორის, შემდეგ კი იესო ქრისტესა და 144000 შორის, რომლებიც ზეცაში იმეფებენ როგორც მეფეები და მღვდლები (გამოცხადება 5:10; 7:3-8; 14:1-5).
ღმერთსა და ქრისტეს შორის დადებული სამეფოს შესახებ შეთანხმება არის ღვთის მიერ დადებული შეთანხმების დადება, მეფე დავითთან და მის სამეფო დინასტიასთან. ეს აღთქმა არის ღვთის დაპირება, რომელიც ეხმიანება დავითის სამეფო შთამომავლობას. იესო ქრისტე არის ამავე დროს, მეფე დავითის შთამომავალი, დედამიწაზე და იეჰოვას მიერ დაყენებული მეფე (1914 წელს), სამეფოს შესახებ შეთანხმების შესრულებისთვის (2 სამუელი 7:12-16; მათე 1:1-16, ლუკა 3: 23-38, ფსალმუნები 2).
იესო ქრისტესა და მის მოციქულებს შორის დადებული სამეფოს შესახებ შეთანხმება და 144,000, ერთად გახანგრძლივება, სინამდვილეში, ზეციური ქორწინების დაპირებაა, ადრე გასაჭირში ცოტა ხნის წინ, დიდი გაიმართება: « ვიხაროთ და ვიმხიარულოთ და დიდება მივაგოთ მას, რადგან დადგა კრავის ქორწილის დრო და მისი პატარძალი გაემზადა. მას ნება მიეცა, ჩაეცვა მბრწყინავი და სუფთა, ძვირფასი სელის სამოსელი, რადგან ძვირფასი სელის სამოსელი წმინდების სიმართლის საქმეებს ნიშნავს” (გამოცხადება 19:7,8). 45-ე ფსალმუნი წინასწარმეტყველურად აღწერს ამ ზეციური ქორწინებას მეფე იესო ქრისტესა და მის სამეფო მეუღლეს შორის, ახალ იერუსალიმს შორის (გამოცხადება 21: 2).
ამ ქორწინებიდან იბადებიან სამეფოს მიწიერი ვაჟები, მთავრები, რომლებიც ღვთის სამეფოს ზეციური სამეფო ხელისუფლების მიწიერი წარმომადგენლები იქნებიან: ”შენი წინაპრების ადგილს შენი ვაჟები დაიკავებენ, რომლებსაც მთავრებად დანიშნავ მთელ დედამიწაზე” (ფსალმუნები 45:16, ესაია 32:1,2).
ახალი ალიანსი და სამეფოს შესახებ შეთანხმების მარადიული კურთხევა შეასრულებს აბრაამულ შეთანხმებას, რომელიც აკურთხებს ყველა ერს მთელი მარადის. ღვთის დანაპირები სრულად შესრულდება: « დაფუძნებულს დიდი ხნის წინათ ღვთისგან დაპირებული მარადიული სიცოცხლის იმედზე, ღვთისა, რომელმაც შეუძლებელია, იცრუოს » (ტიტე 1:2).
***
3 – რატომ დაუშვა ღმერთმა ტანჯვა და ბოროტება?
რატომ?
რატომდაუშვაღმერთმატანჯვადაბოროტებადღემდე?
« როდემდეუნდაგთხოვდეშველას, იეჰოვა, დაარისმენდე?!
როდემდეუნდაგთხოვდეძალადობისგანხსნასდაარგვშველოდე?!
რატომმაყურებინებბოროტებასდარატომიწყნარებჩაგვრას?!
რატომხდებაძარცვადაძალადობაჩემთვალწინ?!
რატომააირგვლივშუღლიდადავა?!
ძალადაეკარგაკანონსდაარავინდაგიდევსსამართალს.
ბოროტებიგარსშემორტყმიანმართლებს,
ამიტომაცგამრუდდასამართალი«
(აბაკუმი 1:2-4)
« კიდევერთხელდავფიქრდიიმაზე,
როგორჩაგრავენხალხსამცისქვეშეთში; ვიხილეჩაგრულთაცრემლები;
არავინჰყავდათნუგეშისმცემელი.
ძალაუფლებამჩაგვრელებსჰქონდათ,
ხალხსკიარჰყავდანუგეშისმცემელი. (…)
ჩემიამაოცხოვრებისმანძილზე+ ყველაფერივნახე:
მართალისიმართლითცხოვრობს, მაგრამიღუპება,
ბოროტიკიბოროტებასსჩადის, მაგრამდიდხანსცოცხლობს. (…)
ამყველაფერსმაშინმივხვდი,
როცამთელიგულითდავუკვირდიყოველსაქმეს,
რაცცისქვეშეთშიხდება.
კაციკაცზეყოველთვისმძლავრობდამისდასაზიანოდ. (…)
აიკიდევერთიამაოებადედამიწაზე: ზოგმართალსისეეპყრობიან,
თითქოსბოროტმოქმედიიყოს, ხოლოზოგბოროტს — ისე,
თითქოსმართალიიყოს. ვამბობ, რომესეცამაოებაა. (…)
მინახავსცხენებზეამხედრებულიმსახურებიდამსახურებივითფეხით მავალიმთავრები«
(ეკლესიასტე 4:1; 7:15; 8:9,14; 10:7)
« ვინაიდანქმნილებათავისინებითკიარდაემორჩილაამაოებას,
არამედმისინებით,
ვინცისდაუმორჩილაამაოებასიმიმედისსაფუძველზე«
(რომაელები 8:20)
« განსაცდელისდროსნურავინიტყვის, ღმერთიმცდისო;
შეუძლებელიაღვთისგამოცდაბოროტებითდათავადაცარავისსცდის«
(იაკობი 1:13)
რატომდაუშვაღმერთმატანჯვადაბოროტებადღემდე?
ამ ვითარების ნამდვილი დამნაშავე არის სატანა ეშმაკი, რომელსაც ბიბლიაში მოხსენიებული აქვს როგორც ბრალმდებელი (გამოცხადება 12:9). იესო ქრისტემ, ღვთის ძემ, თქვა, რომ ეშმაკი იყო მატყუარა და კაცობრიობის მკვლელი (იოანე 8:44). არსებობს ორი დიდი ბრალდება, რომელიც ღმერთს წაუყენეს:
1 – ბრალდება ღვთის უფლების წინააღმდეგ, რომ მართოს თავის ქმნილებებზე, როგორც უხილავი, ისე ხილული.
2 – ბრალდება ქმნილების მთლიანობასთან დაკავშირებით, განსაკუთრებით ადამიანები, შექმნილი ღვთის ხატად (დაბადება 1:26).
საჩივრის შეტანისა და სერიოზული ბრალდების შეფარდების შემდეგ, მას დიდი დრო სჭირდება, ვიდრე სასამართლო და საბოლოო გადაწყვეტილება მიიღება. დანიელის მე -7 თავის წინასწარმეტყველებაში მოცემულია სიტუაცია, რომელშიც ღვთის სუვერენიტეტი და ადამიანის მთლიანობაა დაკავშირებული, ტრიბუნალში, სადაც ხდება განაჩენი: « მის წინ ცეცხლის ნაკადი მიედინებოდა. ათასობით ათასი ემსახურებოდა და ათიათასობით ათი ათასი იდგა მის წინაშე. დაიწყო სასამართლო და გადაიშალა წიგნები. (…) შემდეგ დაიწყო სასამართლო და წაართვეს მას ძალაუფლება, რათა მოესპოთ და შეემუსრათ იგი » (დანიელი 7:10,26). როგორც ამ ტექსტში წერია, დედამიწის სუვერენიტეტი, რომელიც ყოველთვის ღმერთს ეკუთვნოდა, წაერთვა ეშმაკს და ასევე ადამიანს. ტრიბუნალის ეს სურათი მოცემულია ესაიას 43-ე თავში, სადაც წერია, რომ ვინც ღმერთის მხარეს იდგება, მისი « მოწმეა »: « თქვენ ხართ ჩემი მოწმეები, — ამბობს იეჰოვა, — ჩემი მსახური, რომელიც ამოვირჩიე, რათა გცოდნოდათ და გერწმუნათ ჩემი და მიმხვდარიყავით, რომ მე იგივე ვარ. ჩემამდე არ უარსებია ღმერთს და არც ჩემ შემდეგ იარსებებს” (ესაია 43:10,11). იესო ქრისტეს ასევე უწოდებენ ღმერთის « ერთგულ მოწმეს » (გამოცხადება 1:5).
ამ ორ სერიოზულ ბრალდებასთან დაკავშირებით, იეჰოვა ღმერთმა 6 000 წელზე მეტი ხნის განმავლობაში სატანას ეშმაკს და კაცობრიობას მისცა საშუალება დაემტკიცებინათ თავიანთი მტკიცებულებები, კერძოდ, შეძლებენ თუ არა მათ დედამიწაზე მართვა ღმერთის უზენაესობის გარეშე. ჩვენ ამ გამოცდილების დასასრულს მივაღწიეთ, სადაც ეშმაკის სიცრუე დღის სინათლეზე აშუქებს იმ კატასტროფულმა სიტუაციამ, რომელშიც კაცობრიობა აღმოჩნდა, სრული განადგურების პირას მყოფი (მათე 24:22). განაჩენი და განაჩენის აღსრულება დიდ გასაჭირში მოხდება (მათე 24:21; 25: 31-46). მოდით, უფრო კონკრეტულად მივმართოთ ეშმაკის ორ ბრალდებას ედემში მომხდარი მოვლენების შესწავლით, დაბადების 2 და 3 თავებში და იობის წიგნებში 1 და 2 თავებში.
1 – ბრალდებაღვთისუფლებისწინააღმდეგ, რომმართოსთავისქმნილებებზე, როგორცუხილავი, ისეხილული
გენეზისის მე -2 თავი გვამცნობს, რომ ღმერთმა შექმნა ადამიანი და ჩასვა « ბაღში », რომელსაც ედემი უწოდა რამდენიმე ათასი ჰექტარი, თუ მეტი არა. ადამიანი იდეალურ პირობებში იმყოფებოდა და დიდი თავისუფლებით სარგებლობდა (იოანე 8:32). ამასთან, ღმერთმა დაადგინა ზღვარი ამ უზარმაზარ თავისუფლებას: ხე: « იეჰოვა ღმერთმა ადამიანი ედემის ბაღში დაასახლა, რათა მას დაემუშავებინა ის და ეზრუნა მასზე. იეჰოვა ღმერთმა კაცს უბრძანა: „ბაღის ყოველი ხიდან შეგიძლია ჭამო, რამდენიც გესიამოვნება, მაგრამ სიკეთისა და ბოროტების შეცნობის ხიდან არ ჭამო, რადგან რა დღესაც შეჭამ, იმ დღესვე მოკვდები!“” (დაბადება 2:15-17). ”კარგისა და ცუდის ცოდნის ხე” უბრალოდ იყო კარგი და ცუდი აბსტრაქტული ცნების კონკრეტული გამოსახულება. ამიერიდან ეს ნამდვილი ხე, ადამისთვის, წარმოადგენს კონკრეტულ ზღვარს, « კარგისა და ცუდის ცოდნას », რომელიც ღმერთმა დააფიქსირა, « კარგს » შორის, რომ დაემორჩილოს მას და არ ჭამოს იგი და « ცუდი », დაუმორჩილებლობა.
აშკარაა, რომ ღვთის ეს მცნება არ იყო მძიმე (შეადარეთ მათეს 11:28-30 « რადგან ჩემი უღელი ადვილია და ჩემი ტვირთი მსუბუქია » და 1 იოანე 5:3 « მისი მცნებები მძიმე არ არის » (ღმერთის)). სხვათა შორის, ზოგმა თქვა, რომ « აკრძალული ხილი » ხორციელ ურთიერთობებს წარმოადგენს: ეს არასწორია, რადგან როდესაც ღმერთმა ეს მცნება მისცა, ევა არ არსებობდა. ღმერთი არ აპირებდა აეკრძალა ის, რისი ცოდნაც ადამს არ შეეძლო (შეადარეთ მოვლენების ქრონოლოგია დაბადება 2:15-17 (ღმერთის ბრძანება) 2:18-25 (ევას შექმნა)).
ეშმაკისცდუნება
« გველი ყველაზე ფრთხილი იყო გარეულ ცხოველებს შორის, რომლებიც იეჰოვა ღმერთმა შექმნა. გველმა ქალს უთხრა: „მართლა გითხრათ ღმერთმა, ბაღის ყველა ხიდან არ ჭამოთო?“ ქალმა გველს მიუგო: „ბაღის ხეთა ნაყოფი შეგვიძლია ვჭამოთ, მაგრამ იმ ხის ნაყოფზე, რომელიც ბაღის შუაგულში დგას, ღმერთმა გვითხრა, არ შეჭამოთ, არც შეეხოთ, თორემ მოკვდებითო“. გველმა ქალს უთხრა: „არა, არ მოკვდებით. იცის ღმერთმა, რომ რა დღესაც შეჭამთ მის ნაყოფს, თვალი აგეხილებათ და ღმერთივით სიკეთისა და ბოროტების მცოდნენი გახდებით“. მაშინ დაინახა ქალმა, რომ იმ ხეს კარგი და მიმზიდველი ნაყოფი ჰქონდა. ხე მართლაც ლამაზი იყო. მოწყვიტა მისი ნაყოფი და შეჭამა. ქმარსაც მისცა, როცა ერთად იყვნენ, და მანაც შეჭამა » (დაბადება 3:1-6).
ეშმაკმა ღიად შეუტია ღმერთის სუვერენიტეტს. სატანა აშკარად გულისხმობდა, რომ ღმერთი ართმევდა ინფორმაციას მისი ქმნილების დაზიანების მიზნით: ”რადგან ღმერთმა იცის” (იგულისხმება, რომ ადამმა და ევამ არ იცოდნენ და ეს მათ ზიანს აყენებდა). ამის მიუხედავად, ღმერთი ყოველთვის აკონტროლებდა სიტუაციას.
რატომ ელაპარაკა სატანა ევას და არა ადამს? მისი « მოსატყუებლად »: « თანაც ადამი კი არ შემცდარა, ქალი შეცდა და დანაშაული ჩაიდინა » (1 ტიმოთე 2:14). რატომ მოატყუეს ევა? მისი ახალგაზრდა ასაკის გამო, რადგან მას ძალიან ცოტა წლის გამოცდილება ჰქონდა, ადამ კი სულ მცირე ორმოცს გადაცილებული იყო. უფრო მეტიც, ევას არ გაუკვირდა, რადგან მისი ახალგაზრდა ასაკი იყო, გველი ელაპარაკებოდა მას. მან ჩვეულებრივ განაგრძო ეს უჩვეულო საუბარი. ამიტომ სატანამ ისარგებლა ევას გამოუცდელობით, რათა მისთვის ცოდვა გამოიწვიოს. ამასთან, ადამმა იცოდა რას აკეთებდა, მან ცოდვა განზრახ მიიღო. ეშმაკის პირველი ბრალდება ეხებოდა ღმერთის ბუნებრივ უფლებას მმართველობა მის ქმნილებებზე, როგორც უხილავი, ისე ხილული (გამოცხადება 4:11).
ღვთისგანაჩენიდადაპირება
ამ დღის დასრულებამდე ცოტა ხნით ადრე, მზის ჩასვლამდე, ღმერთმა განსჯა სამი დამნაშავე (დაბადება 3:8-19). ადამისა და ევას დანაშაულის დადგენამდე, იეჰოვა ღმერთმა დასვა კითხვა მათი მოქმედების შესახებ და მათ უპასუხეს: « კაცმა მიუგო: „შენ რომ ქალი მომიყვანე, მან მომცა იმ ხის ნაყოფი და მეც შევჭამე“. მაშინ იეჰოვა ღმერთმა ქალს უთხრა: „ეს რა ჩაიდინე?!“ ქალმა მიუგო: „გველმა მაცდუნა და მეც შევჭამე“ » (დაბადება 3:12,13). ადამმა და ევამ თავიანთი დანაშაულის აღიარებისგან შორს სცადეს თავის მართლება. ადამმა ირიბად შეკიცხა კიდეც ღმერთი, რადგან მან მისცა ქალი, რომელმაც მას შეცდომა მოუტანა: « შენ რომ ქალი მომიყვანე ». დაბადების 3:14-19-ში ჩვენ შეგვიძლია წავიკითხოთ ღმერთის განაჩენი მისი დანიშნულების შესრულების დაპირებით: « მტრობას ჩამოვაგდებ შენსა და ქალს შორის, შენს შთამომავალსა და მის შთამომავალს შორის. ის თავს გაგიჭეჭყავს, შენ კი ქუსლს დაუგესლავ!” (დაბადება 3:15). ამ დაპირებით, იეჰოვა ღმერთი განსაკუთრებით მიანიშნებდა, რომ მისი განზრახვა აუცილებლად შესრულდებოდა და აცნობებდა სატანას ეშმაკს, რომ იგი განადგურდებოდა. ამ წუთიდან ცოდვა შემოვიდა სამყაროში, ისევე როგორც მისი მთავარი შედეგი, სიკვდილი: ”ერთი ადამიანის მეშვეობით შემოვიდა ცოდვა ქვეყნიერებაში და ცოდვის მეშვეობით — სიკვდილი, ამგვარად სიკვდილი გავრცელდა ყველა ადამიანზე, რადგან ყველამ შესცოდა » (რომაელთა 5:12).
2 –
ეშმაკისბრალდებაადამიანისმთლიანობაზე, ღვთისხატადგაკეთებული
ეშმაკისგამოწვევა
ეშმაკმა მიანიშნა, რომ ადამიანის ბუნებაში იყო ხარვეზი. ეს წარმოიშობა ბრალდებაში, რომელიც ეხება ერთგული მსახურის იობს:
« იეჰოვამ სატანას ჰკითხა: „სად იყავი?“ სატანამ იეჰოვას მიუგო: „ვიხეტიალე და შემოვიარე დედამიწა“. იეჰოვამ სატანას უთხრა: „შეამჩნიე ჩემი მსახური იობი? დედამიწაზე არავინაა მისი მსგავსი; მართალი, უმწიკვლო, ღვთისმოშიში კაცია და ბოროტებისგან შორს უჭირავს თავი“. სატანამ იეჰოვას მიუგო: „მერედა ტყუილადაა იობი ღვთისმოშიში?! შენ არ მფარველობ მას, მის სახლ-კარსა და ქონებას?! შენ არ აკურთხე მისი ნაშრომი და შენ არ გაუმრავლე საქონელი?! აბა, გაიწოდე ხელი, შეეხე მის ქონებას და ნახე, თუ პირში არ დაგიწყოს გმობა!“ იეჰოვამ სატანას უთხრა: „კარგი, შენს ხელთ იყოს მთელი მისი ქონება, ოღონდ თავად მას არ შეეხო!“ წავიდა სატანა იეჰოვასგან. (…) იეჰოვამ სატანას ჰკითხა: „სად იყავი?“ სატანამ იეჰოვას მიუგო: „ვიხეტიალე და შემოვიარე დედამიწა“. იეჰოვამ სატანას უთხრა: „შეამჩნიე ჩემი მსახური იობი? დედამიწაზე არავინაა მისი მსგავსი; მართალი, უმწიკვლო და ღვთისმოშიში კაცია და ბოროტებისგან შორს უჭირავს თავი. ის კვლავაც უმწიკვლოა, შენ კი მიბიძგებ, რომ უმიზეზოდ დავღუპო იგი“. სატანამ იეჰოვას მიუგო: „ტყავი ტყავის სანაცვლოდ — სიცოცხლის სანაცვლოდ ყველაფერს გაიღებს კაცი. აბა, გაიწოდე ხელი, შეახე მის ძვალსა და ხორცს და ნახე, თუ პირში არ დაგიწყოს გმობა!“ იეჰოვამ სატანას უთხრა: „კარგი, შენს ხელში იყოს იგი, ოღონდ მის სიცოცხლეს არ შეეხო!“ » (იობი 1:7-12; 2: 2-6).
სატანა ეშმაკის აზრით, ადამიანების ბრალია ის, რომ ისინი ღმერთს ემსახურებიან არა მათი შემოქმედისადმი სიყვარულის, არამედ პირადი ინტერესებისა და ოპორტუნიზმის გამო. ზეწოლის ქვეშ მოქცევა მისი მატერიალური სიმდიდრის დაკარგვით და სიკვდილის შიშით, ჯერ კიდევ ეშმაკის სატანას აზრით, ადამიანს შეეძლო მხოლოდ ღვთისადმი ერთგულება დაეტოვებინა. მაგრამ იობმა აჩვენა, რომ სატანა მატყუარაა: იობმა დაკარგა მთელი თავისი ქონება, მან დაკარგა თავისი 10 შვილი და იგი მძიმედ იყო ავად (იობი 1 და 2 სამსახური). სამმა ცრუ მეგობარმა ფსიქოლოგიურად აწამა იობი და თქვა, რომ მისი ყველა უბედურება მისი ფარული ცოდვებიდან მომდინარეობს და ამიტომ ღმერთი სჯის მას დანაშაულისა და ბოროტების გამო. მიუხედავად ამისა, იობი უცოდველი დარჩა და უპასუხა მათ: « ხალხო! როგორ გიწოდოთ მართლები?! სანამ ცოცხალი ვარ, არ ვუღალატებ* ღმერთს! » (იობი 27:5).
თუმცა, ეშმაკის ყველაზე მნიშვნელოვანი მარცხი; რაც შეეხება სიკვდილამდე ადამიანის მთლიანობის შენარჩუნებას, ეხებოდა იესო ქრისტეს, რომელიც ემორჩილებოდა მამამისს სიკვდილამდე: ”უფრო მეტიც, როცა ადამიანად მოგვევლინა, თავი დაიმდაბლა და მორჩილი იყო სიცოცხლის ბოლომდე, წამების ძელზე სიკვდილამდე” (ფილიპელთა 2:8). იესო ქრისტემ შესთავაზა მამას ძალიან ძვირფასი სულიერი გამარჯვება, ამიტომ იგი დააჯილდოვეს: « ამიტომაც ღმერთმა ის უფრო მეტად აამაღლა და მიანიჭა ყველა სახელზე აღმატებული სახელი, რათა იესოს სახელით მუხლი მოიდრიკოს ყველამ, ვინც ზეცაში, დედამიწაზე თუ მიწაშია, და ყველამ საჯაროდ აღიაროს, რომ იესო ქრისტე არის უფალი ღვთის, მამის, სადიდებლად“ (ფილიპელთა მიმართ 2:9-11).
ილუსტრაციაში ვაჟი, რომელიც თავის მემკვიდრეობას ითხოვს, იესო ქრისტე საშუალებას გვაძლევს, უკეთ გავიგოთ მისი მამის მოქმედება ისეთ სიტუაციებში, როდესაც მისი ქმნილებები გარკვეული დროით ეჭვქვეშ აყენებენ მის ავტორიტეტს (ლუკა 15:11-24) ) უშვილო ვაჟმა მამამისს მემკვიდრეობა სთხოვა და სახლი დაეტოვებინა. მამამ ნება დართო თავის უკვე გაზრდილ შვილს, მიეღო ეს გადაწყვეტილება, მაგრამ ასევე დაეკისრებინა შედეგები. მსგავსად ამისა, ღმერთმა ადამს დაუტოვა თავისი თავისუფალი არჩევანის გამოყენება, მაგრამ შედეგების ატანაც. რაც შემდეგ კითხვაზე მივყავართ კაცობრიობის ტანჯვასთან დაკავშირებით.
ტანჯვისმიზეზები
ტანჯვაოთხიძირითადიფაქტორისშედეგია
1 – ეშმაკი არის ის, ვინც ტანჯვას იწვევს (მაგრამ არა ყოველთვის) (იობი 1:7-12; 2:1-6). იესო ქრისტეს თანახმად, ის არის ამ სამყაროს მმართველი: « ახლა ქვეყნიერების სასამართლოა და ქვეყნიერების მმართველი გარეთ განიდევნება » (იოან. 12:31; 1 იოანე 5:19). ამიტომ, კაცობრიობა, როგორც მთელი უბედურია: ”რადგან ვიცით, რომ მთელი ქმნილება დღემდე ოხრავს და იტანჯება” (რომაელთა 8:22).
2 – ტანჯვა არის ცოდვილი ჩვენი მდგომარეობის შედეგი, რაც სიბერემდე, ავადმყოფობამდე და სიკვდილამდე მიგვიყვანს: « ერთი ადამიანის მეშვეობით შემოვიდა ცოდვა ქვეყნიერებაში და ცოდვის მეშვეობით — სიკვდილი, ამგვარად სიკვდილი გავრცელდა ყველა ადამიანზე, რადგან ყველამ შესცოდა. (…) რადგან ცოდვის საზღაური სიკვდილია” (რომაელთა 5:12; 6:23).
3 – ტანჯვა შეიძლება იყოს ადამიანის ცუდი გადაწყვეტილებების შედეგი (ჩვენი ან სხვა ადამიანების მხრიდან): « კარგს, რაც მსურს, ვერ ვაკეთებ, ცუდი კი არ მსურს, მაგრამ მაინც ვაკეთებ“ (კანონი 32:5; რომაელები 7:19). ტანჯვა არ არის « კკარმის კანონი » შედეგი. აი, რა შეგვიძლია წავიკითხოთ იოანეს მე -9 თავში: « ერთხელ გზად მიმავალმა იესომ დაინახა კაცი, რომელიც დაბადებიდან უსინათლო იყო. მოწაფეებმა იესოს ჰკითხეს: „რაბი, ვინ შესცოდა, ამ კაცმა თუ მისმა მშობლებმა, უსინათლო რომ დაიბადა?“ იესომ უპასუხა: „არც მას შეუცოდავს და არც მის მშობლებს. ეს იმიტომ მოხდა, რომ ღვთის საქმეები მისი მეშვეობით გაცხადებულიყო” (იოანე 9:1-3). « ღვთის საქმეები », მის შემთხვევაში, მისი სასწაულებრივი განკურნება უნდა ყოფილიყო.
4 – ტანჯვა შეიძლება იყოს ”გაუთვალისწინებელი დროებისა და მოვლენების” შედეგი, რის გამოც ადამიანი არასწორად იმყოფება არასწორ დროს: ”ამ ცისქვეშეთში ისიც ვიხილე, რომ სწრაფები ყოველთვის ვერ იმარჯვებენ რბოლაში და ვერც ძლიერები — ბრძოლაში; არც ბრძენებს აქვთ ყოველთვის საჭმელი და არც გამჭრიახებს — სიმდიდრე; ვერც მცოდნენი აღწევენ ყოველთვის წარმატებას, რადგან ყველა ადამიანზე დრო და შემთხვევა მოქმედებს. არ იცის კაცმა, როდის მოკვდება. როგორც თევზები ებმებიან ბადეში და ჩიტები კაკანათში, ისე ებმებიან ადამიანები მოულოდნელად უბედურების მახეში » (ეკლესიასტე 9:11,12).
აი რას ამბობს იესო ქრისტე ორი ტრაგიკული მოვლენის შესახებ, რამაც მრავალი ადამიანი იმსხვერპლა: « იმ დროს იქ იყვნენ ზოგიერთები, რომლებიც იესოს მოუყვნენ, როგორ შეურია პილატემ გალილეელთა სისხლი მათ მიერ შეწირული მსხვერპლის სისხლს. მან მიუგო: „თქვენ გგონიათ, იმ გალილეელებს ეს იმიტომ დაემართათ, რომ სხვა გალილეელებზე ცოდვილები იყვნენ? რა თქმა უნდა, არა! მაგრამ, თუ არ მოინანიებთ, ყველანი მათსავით დაიღუპებით. ან ხომ არ გგონიათ, იმ 18 კაცს, სილოამში კოშკი რომ დაეცათ და დაიხოცნენ, უფრო დიდი დანაშაული ჰქონდათ ჩადენილი, ვიდრე იერუსალიმის სხვა მკვიდრთ? არამც და არამც! მაგრამ, თუ არ მოინანიებთ, ყველანი მათსავით დაიღუპებით“” (ლუკა 13:1–5). არცერთხელ იესო ქრისტემ არ თქვა, რომ უბედური შემთხვევების ან სტიქიური უბედურებების მსხვერპლი ადამიანები უფრო მეტად სცოდავდნენ ვიდრე სხვებმა, ან თუნდაც ღმერთმა გამოიწვია ასეთი მოვლენები ცოდვილთა დასასჯელად. იქნება ეს დაავადებები, ავარიები თუ ბუნებრივი კატასტროფები, ეს არ არის ღმერთი, ვინც მათ იწვევს და ვინც მსხვერპლია, სხვებზე მეტი არ შესცოდა.
ღმერთი მოაცილებს ყველა ამ ტანჯვას: « გავიგონე ტახტიდან დიდი ხმა: „აი, ღვთის კარავი ადამიანებთანაა! ღმერთი მათთან დამკვიდრდება, ისინი მისი ხალხი იქნებიან და თავად ღმერთი იქნება მათთან. მოსწმენდს მათ ყოველ ცრემლს თვალებიდან და აღარ იქნება სიკვდილი, აღარც გლოვა, გოდება და ტკივილი, რადგან წინანდელი ყველაფერი მოისპო“” (გამოცხადება 21:3,4).
ბედი და თავისუფალი არჩევანი
« ბედი » ან ფატალიზმი არ არის ბიბლიური სწავლება. ჩვენ არ ვართ « დანიშნულია », რომ გავაკეთოთ კარგი ან ცუდი, მაგრამ « თავისუფალი არჩევანის » მიხედვით ვირჩევთ კარგს ან ცუდს (მეორე რჯული 30:15). ბედის ან ფატალიზმის შესახებ ეს შეხედულება მჭიდრო კავშირშია იმ აზრთან, რომელიც ბევრ ადამიანს აქვს ღმერთის ყოვლისმცოდნეობისა და მისი ცოდნის შესახებ. ჩვენ დავინახავთ, როგორ იყენებს ღმერთი თავის ყოვლისმცოდნეობას ან შესაძლებლობას, წინასწარ იცოდეს მოვლენები. ბიბლიიდან დავინახავთ, რომ ღმერთი იყენებს მას შერჩევითი და შეხედულებისამებრ ან კონკრეტული მიზნისთვის, რამდენიმე ბიბლიური მაგალითით.
ღმერთიიყენებსთავისყოვლისმცოდნეობასდისკრეციულიდაშერჩევით
იცოდა ღმერთმა, რომ ადამი ცოდვას აპირებდა? გენეზისის მე –2 და მე –3 კონტექსტიდან ჩანს, რომ ეს არ არის. როგორ შეიძლებოდა ღმერთს მიეცა ბრძანება, რომელიც მან წინასწარ იცოდა, რომ ადამ დაუმორჩილებლობა აპირებს? ეს ეწინააღმდეგებოდა მის სიყვარულს და ყველაფერი გაკეთებული იყო ისე, რომ ეს ბრძანება არ ყოფილიყო მძიმე (1 იოანე 4:8; 5:3). აქ მოცემულია ორი ბიბლიური მაგალითი, რომლებიც ცხადყოფს, რომ ღმერთი იყენებს თავის შესაძლებლობას, იცოდეს მომავალი შერჩევით და შეხედულებისამებრ. მაგრამ ისიც, რომ იგი ყოველთვის იყენებს ამ ტევადობა კონკრეტული მიზნისთვის.
ავიღოთ აბრაამის მაგალითი. დაბადების 22:1-14-ში აღწერილია ღმერთის თხოვნა აბრაამისგან, შეეწირა თავისი ვაჟი ისააკი. აბრაამს შვილის შეწირვის თხოვნით მან წინასწარ იცოდა, შეძლებდა თუ არა მას მორჩილებას? მოთხრობის უშუალო კონტექსტიდან გამომდინარე, არა. მიუხედავად იმისა, რომ ბოლო მომენტში ღმერთმა ხელი შეუშალა აბრაამს ასეთი საქციელის გაკეთებაში, ასე წერია: « ანგელოზმა მას უთხრა: „არაფერი ავნო ყმაწვილს, არაფერი დაუშავო. ღვთისმოშიში კაცი ყოფილხარ, ჩემთვის ერთადერთი ვაჟიც კი არ დაგენანა“” (დაბადება 22:12). წერია « ახლა მე ნამდვილად ვიცი რომ ღმერთის გეშინია ». ფრაზა „ახლა“ გვიჩვენებს, რომ ღმერთმა არ იცოდა, შეასრულებდა თუ არა აბრაამი ამ თხოვნას.
მეორე მაგალითი ეხება სოდომისა და გომორას განადგურებას. ის ფაქტი, რომ ღმერთი გაგზავნის ორ ანგელოზს, სიტუაციის დასაზუსტებლად კიდევ ერთხელ ცხადყოფს, რომ თავიდან მას არ ჰქონდა ყველა მტკიცებულება გადაწყვეტილების მისაღებად, და ამ შემთხვევაში მან გამოიყენა თავისი ცოდნის უნარი ორი ანგელოზის საშუალებით (დაბადება 18:20,21).
თუ ბიბლიურ სხვადასხვა წინასწარმეტყველურ წიგნებს ვკითხულობთ, აღმოვაჩენთ, რომ ღმერთი კვლავ იყენებს თავის შესაძლებლობას იცოდეს მომავალი ძალიან კონკრეტული მიზნისთვის. ავიღოთ მარტივი ბიბლიური მაგალითი . მიუხედავად იმისა, რომ რებეკა ფეხმძიმედ იყო ტყუპებით, პრობლემა ის იყო, რომელი ორი ბავშვი იქნებოდა ღვთის მიერ არჩეული ერის წინაპარი (დაბადება 25:21-26). იეჰოვა ღმერთმა მარტივად დააკვირდა ესავისა და იაკობის გენეტიკურ შემადგენლობას (თუმცა ეს არ არის გენეტიკა, რომელიც მთლიანად აკონტროლებს სამომავლო ქცევას), შემდეგ კი მან თავისი წინასწარი ცოდნით გააკეთა მან დააპროექტა მომავალში იმის ცოდნა, თუ რა ტიპის მამაკაცები გახდებოდნენ ისინი: « შენმა თვალებმა ჯერ კიდევ ჩემი ჩანასახი იხილა და შენს წიგნში ჩაიწერა იმ დღეების შესახებ, როცა ჩემი სხეულის ნაწილები უნდა ჩამოყალიბებულიყო, მაშინ, როცა ჯერ არცერთი მათგანი არ არსებობდა” (ფსალმუნები 139:16). ამ წინასწარი ცოდნის საფუძველზე, ღმერთმა გააკეთა თავისი არჩევანი (რომაელები 9:10-13; საქმეები 1:24-26 „შენ, იეჰოვა, ვინც ყველას გული იცი“).
გვიცავსღმერთი?
მანამ, სანამ გავიგებთ ღმერთის გონებას ჩვენი პირადი დაცვის თემაზე, მნიშვნელოვანია განვიხილოთ სამი მნიშვნელოვანი ბიბლიური პუნქტი (1 კორინთელები 2:16):
1 – იესო ქრისტემ აჩვენა, რომ დღევანდელ ცხოვრებას, რომელიც სიკვდილით მთავრდება, ყველა ადამიანისთვის დროებითი მნიშვნელობა აქვს (იოანე 11:11 (ლაზარეს სიკვდილი აღწერილია, როგორც « ძილი »)). გარდა ამისა, იესო ქრისტემ აჩვენა, რომ მთავარია შევინარჩუნოთ მარადიული სიცოცხლის პერსპექტივა და არა კომპრომისის გზით ახლავე გადაარჩინე მისი სიცოცხლე (მათე 10:39, « სული » = სიცოცხლე (დაბადება 35:16-19)). შთაგონებულმა მოციქულმა პავლემ აჩვენა, რომ « ჭეშმარიტი ცხოვრება » არის მარადიული სიცოცხლის იმედი (1 ტიმოთე 6:19).
საქმეების წიგნს რომ ვკითხულობთ, ვხვდებით, რომ ზოგჯერ ღმერთმა ნება დართო ქრისტიანის გამოცდა სიკვდილით დასრულებულიყო, მოციქული იაკობისა და მოწაფე სტეფანეს შემთხვევაში (საქმეები 7:54-60; 12:2). სხვა შემთხვევებში ღმერთმა გადაწყვიტა დაეცვა მოწაფე. მაგალითად, მოციქული იაკობის გარდაცვალების შემდეგ, ღმერთმა გადაწყვიტა დაეცვა მოციქული პეტრე იდენტური სიკვდილისგან (საქმეები 12:6-11). საერთოდ, ბიბლიურ კონტექსტში, ღვთის მსახურის დაცვა ხშირად უკავშირდება მის მიზანს. მაგალითად, სანამ ის ხომალდის შუაგულში იყო, დაცული იყო საღვთო კოლექტიური დაცვა პავლე მოციქულისა და ნავში მყოფი ყველა ადამიანისგან (საქმეები 27:23, 24). კოლექტიური საღვთო დაცვა უმაღლესი ღვთიური მიზნის ნაწილი იყო, კერძოდ, რომ პავლე მეფეთა ქადაგებას აპირებდა (საქმეები 9:15,16).
2 – ღვთიური დაცვის ეს საკითხი უნდა განთავსდეს სატანის ორი გამოწვევის კონტექსტში და განსაკუთრებით სიტყვებში, რომლებიც მან თქვა იობის მთლიანობასთან დაკავშირებით: « შენ არ მფარველობ მას, მის სახლ-კარსა და ქონებას?! შენ არ აკურთხე მისი ნაშრომი და შენ არ გაუმრავლე საქონელი?! » (სამსახური 1:10). იობისა და მთელი კაცობრიობის შესახებ მთლიანობის საკითხის გასაცემად, ეს გამოწვევა გვიჩვენებს, რომ ღმერთმა უნდა მოხსნას დაცვა იობისგან, მაგრამ ასევე ყველასათვის კაცობრიობა. სიკვდილამდე ცოტა ხნით ადრე, იესო ქრისტემ, ფსალმუნის 22:1-ზე დაყრდნობით, აჩვენა, რომ ღმერთმა მას ყველანაირი დაცვა წაართვა, რასაც მისი სიკვდილი მოჰყვა (იოანე 3:16; მათე 27:46). თუმცა, მთელი კაცობრიობისთვის ღვთიური დაცვის ეს მოხსნა აბსოლუტური არ არის, რადგან ისევე, როგორც ღმერთმა აუკრძალა ეშმაკს იობის სიკვდილის მოტანა, აშკარაა, რომ იგი იგივეა ყველასათვის კაცობრიობა (შედარება მათეს 24:22).
3 – ზემოთ ვნახეთ, რომ ტანჯვა შეიძლება იყოს « გაუთვალისწინებელი დროებისა და მოვლენების » შედეგი, რაც ნიშნავს იმას, რომ ხალხს შეუძლია აღმოჩნდეს არასწორ დროს, არასწორ ადგილზე (ეკლესიასტე 9:11,12). ამრიგად, ზოგადად ადამიანებს ღმერთი არ იცავს ადამის მიერ არჩეული არჩევანის შედეგებისგან. ადამიანი ბერდება, ავადდება და კვდება (რომაელები 5:12). ის შეიძლება ავარიების ან სტიქიური უბედურებების მსხვერპლი გახდეს (რომაელთა 8:20; წიგნი „ეკლესიასტე“ შეიცავს დეტალურადაა აღწერილი დღევანდელი ცხოვრების უშედეგოდ, რაც აუცილებლად სიკვდილს იწვევს: ”შემკრებმა თქვა: „ამაოებათა ამაოება! ამაოებათა ამაოება! ყველაფერი ამაოებაა!“” (ეკლესიასტე 1:2)).
გარდა ამისა, ღმერთი არ იცავს ადამიანებს მათი ცუდი გადაწყვეტილებების შედეგებისგან: « თავს ნუ მოიტყუებთ: ღვთის დაცინვა არ გამოგივათ, რადგან კაცი, რასაც დათესავს, იმას მოიმკის. ვინც ხორცისთვის დათესავს, ხორცისგან ხრწნას მოიმკის, ხოლო ვინც სულისთვის დათესავს, სულისგან მოიმკის მარადიულ სიცოცხლეს” (გალატელები 6:7,8). თუ ღმერთმა კაცობრიობა შედარებით დიდხანს დაუდო საათზე რა არის ამაო ეს საშუალებას გვაძლევს გავიგოთ, რომ მან მოიხსნა თავისი დაცვა ჩვენი ცოდვილი მდგომარეობის შედეგებისგან. რა თქმა უნდა, ეს საშიში მდგომარეობა მთელი კაცობრიობისთვის დროებითი იქნება (რომაელთა 8:21). ამის შემდეგ მთელი კაცობრიობა, ეშმაკის დავის მოგვარების შემდეგ, დაიბრუნებს ღვთის კეთილგანწყობილ დაცვას ამქვეყნიურ სამოთხეში (ფსალმუნი 91: 10-12).
ღმერთს ინდივიდუალურად აღარ გვიცავს? ღმერთი გვაძლევს ჩვენი მარადიული მომავლის დაცვას, მარადიული სიცოცხლის იმედის მხრივ, დიდ გასაჭირში გადარჩენისას ან მკვდრეთით აღდგომის გზით, თუკი ჩვენ ბოლომდე გავძლებთ (მათე 24:13; იოანე 5: 28,29; საქმეები 24:15; გამოცხადება 7: 9-17). გარდა ამისა, იესო ქრისტემ ბოლო დღეების ნიშნის აღწერაში (მათე 24, 25, მარკოზი 13 და ლუკა 21) და გამოცხადების წიგნში (განსაკუთრებით თავებში 6:1—8 და 12:12) აჩვენებს, რომ კაცობრიობა დიდ უბედურებებს განიცდიდა 1914 წლიდან, რაც აშკარად მიანიშნებს, რომ გარკვეული პერიოდის განმავლობაში ღმერთი არ დაიცავს მას. ამასთან, ღმერთმა არ დაგვტოვა შესაძლებლობის გარეშე, რომ საკუთარი თავი ინდივიდუალურად დავიცვათ, მისი სიყვარულით ხელმძღვანელობით, რომელიც შეიცავს ბიბლიას, მის სიტყვას. ზოგადად, ბიბლიური პრინციპების გამოყენება ხელს უშლის ზედმეტი რისკების თავიდან აცილებას, რამაც შეიძლება აბსურდულად შეამციროს ჩვენი ცხოვრება (იგავები 3:1,2). ზემოთ ვნახეთ, რომ ბედი არ არსებობს. ამიტომ, ბიბლიური პრინციპების, ღვთის ხელმძღვანელობის გამოყენება, ისევე იქნება, როგორც ყურადღებით უნდა გამოიყურებოდეს მარჯვნივ და მარცხნივ ქუჩის გადაკვეთამდე, ჩვენი სიცოცხლის შესანარჩუნებლად (იგავები 27:12).
გარდა ამისა, მოციქულმა პეტრემ გვირჩია, რომ ფხიზლად მოეპყრო ლოცვა: « მოახლოვდა ყველაფრის დასასრული. ამიტომ საღად იაზროვნეთ, სიფხიზლე შეინარჩუნეთ და გამუდმებით ილოცეთ » (1 პეტრე 4:7). ლოცვამ და მედიტაციამ შეიძლება დაიცვან ჩვენი სულიერი და ფსიქიკური წონასწორობა (ფილიპელთა 4:6,7; დაბადება 24:63). ზოგი მიიჩნევს, რომ მათ სიცოცხლე გარკვეულ ეტაპზე ღმერთმა დაიცვა ისინი. ბიბლიაში არაფერი უშლის ხელს ამ განსაკუთრებული შესაძლებლობის ხილვას: « ვისაც მოვიწონებ, მოვიწონებ და ვისაც შევიწყალებ, შევიწყალებ » (გამოსვლა 33:19). ეს გამოცდილება რჩება ღმერთსა და ამ პიროვნებას შორის განსაკუთრებული ურთიერთობის წესში, რომელსაც ღმერთი დაიცავდა. ჩვენ არ უნდა ვიმსჯელოთ: ”ვინ ხარ შენ, რომ სხვის მსახურს ასამართლებ?! დგას თუ ეცემა, მისი ბატონის საქმეა. ის არ წაიქცევა, რადგან იეჰოვას წყალობით დგას” (რომაელები 14:4).
გვიყვარსერთმანეთი, დაეხმარეთერთმანეთს
ტანჯვის საბოლოო დასრულებამდე უნდა გვიყვარდეს ერთმანეთი და დავეხმაროთ ერთმანეთს, რათა შევამსუბუქოთ ტანჯვა ჩვენს გარემოცვაში: ”ახალ მცნებას გაძლევთ: გიყვარდეთ ერთმანეთი! როგორც მე შეგიყვარეთ, თქვენც ისე გიყვარდეთ ერთმანეთი! ჩემი მოწაფეები რომ ხართ, იმით გაიგებენ, თუკი ერთმანეთი გეყვარებათ” (იოანე 13: 34,35). მოწაფე ჯეიმსმა, იესო ქრისტეს ნახევარძმამ, კარგად დაწერა, რომ ამგვარი სიყვარული უნდა დაკონკრეტდეს მოქმედებებით ან ინიციატივებით, რათა დაეხმაროს გასაჭირში მყოფ ჩვენს მეზობელს (იაკობი 2:15,16). იესო ქრისტე ურჩია დაეხმაროს მათ, ვინც ვერასდროს დააბრუნებს მას ჩვენში (ლუკა 14:13,14). ამით ჩვენ როგორმე « ჩვენ სესხს ვაძლევთ » იეჰოვას და ის მას სამაგიეროს გადაგვიხდის… ასჯერ (იგავები 19:17).
საინტერესოა აღინიშნოს ის, რასაც იესო ქრისტე მოიხსენიებს, როგორც მოწყალების მოქმედება, რომელიც საშუალებას მოგვცემს ან არ მოგვცემს მის მოწონებას: « რადგან მშიოდა და დამაპურეთ, მწყუროდა და დამალევინეთ, არ მიცნობდით და სტუმართმოყვარულად მიმიღეთ, შეუმოსავი ვიყავი და შემმოსეთ, სნეული ვიყავი და მომხედეთ, საპყრობილეში ვიყავი და მინახულეთ” (მათე 25:31-46). საჭმლის მიცემა, სასმელის მიცემა, უცხოთა მიღება, ტანსაცმლის ჩუქება, ავადმყოფების მონახულება, მათი რწმენის გამო პატიმრობაში მყოფი პატიმრების მონახულება. უნდა აღინიშნოს, რომ ყველა ამ მოქმედებაში არ არსებობს ისეთი ქმედება, რომელიც « რელიგიურად » ჩაითვალოს. რატომ? ხშირად იესო ქრისტე იმეორებდა ამ რჩევას: « მე მოწყალება მსურს და არა მსხვერპლი » (მათე 9:13; 12:7). სიტყვა « წყალობის » ზოგადი მნიშვნელობა არის თანაგრძნობა მოქმედებაში (უფრო ვიწრო მნიშვნელობაა პატიება). ვხედავთ გაჭირვებულ ადამიანს, ვიცით თუ არა იგი და თუ ამის გაკეთება შეგვიძლია, მათ დახმარებას ვეცდებით (იგავები 3: 27,28).
მსხვერპლი წარმოადგენს სულიერ მოქმედებებს, რომლებიც უშუალოდ უკავშირდება ღვთის თაყვანისცემას. მიუხედავად იმისა, რომ რა თქმა უნდა, ღმერთთან ჩვენი ურთიერთობა ყველაზე მნიშვნელოვანია, იესო ქრისტემ აჩვენა, რომ არ უნდა გამოვიყენოთ « მსხვერპლის » საბაბი, რომ თავი შეიკავონ წყალობის გამოხატვისგან. გარკვეულ ვითარებაში, იესო ქრისტემ დაგმო მისი ზოგიერთი თანამედროვე, რომლებიც იყენებდნენ « მსხვერპლის » საბაბს, რომ მატერიალურად არ დაეხმარონ თავიანთ ასაკოვან მშობლებს (მათე 15:3-9). ამ შემთხვევაში საინტერესოა წაიკითხოს რას ამბობს იესო ქრისტე მათთვის, ვინც შეეცდება მიიღონ მისი მოწონება და არ ექნებათ იგი: « ბევრი მეტყვის იმ დღეს, უფალო, უფალო, განა შენი სახელით არ ვწინასწარმეტყველებდით, განა შენი სახელით არ ვდევნიდით დემონებს და შენი სახელით არ ვახდენდითო მრავალ სასწაულს?! » (მათე 7:22). თუ მათეს 7:21-23 და 25:31-46 და იოანე 13:34,35 შევადარებთ, მივხვდებით, რომ მიუხედავად იმისა, რომ სულიერი « მსხვერპლი » მჭიდრო კავშირშია წყალობასთან, ეს უკანასკნელი არანაკლებ მნიშვნელოვანია იეჰოვა ღმერთისა და მისი ძის, იესო ქრისტეს გადმოსახედიდან (1 იოანე 3:17,18; მათე 5:7).
ტანჯვისდასასრულიძალიანახლოსაა
წინასწარმეტყველ აბაკუმის კითხვაზე (1:2–4), თუ რატომ დაუშვა ღმერთმა ტანჯვა და ბოროტება, მოცემულია პასუხი: « იეჰოვამ მომიგო: « ჩაიწერე ხილვა, გარკვევით ამოკვეთე ფილებზე, რათა ადვილად შეძლოს მისი ხმამაღლა წაკითხვა წამკითხველმა. დროა დანიშნული ამ ხილვის შესასრულებლად, შესრულებისკენ იჩქარის და არ გამტყუნდება; რომც დაყოვნდეს, დაელოდე, რადგან უსათუოდ შესრულდება, არ დააგვიანდება! »” (აბაკუმი 2:2,3). აქ მოცემულია რამდენიმე უახლოესი მომავლის იმედის ხედვის ბიბლიური ტექსტი, რომელიც არ დააგვიანდება:
« ვიხილე ახალი ცა და ახალი დედამიწა; წინანდელი ცა და წინანდელი დედამიწა განადგურებულიყო, და აღარც ზღვა იყო. ვიხილე აგრეთვე წმინდა ქალაქი, ახალი იერუსალიმი, ზეციდან, ღვთისგან ჩამომავალი და ქმრისთვის მორთული პატარძალივით გამზადებული. გავიგონე ტახტიდან დიდი ხმა: „აი, ღვთის კარავი ადამიანებთანაა! ღმერთი მათთან დამკვიდრდება, ისინი მისი ხალხი იქნებიან და თავად ღმერთი იქნება მათთან. მოსწმენდს მათ ყოველ ცრემლს თვალებიდან და აღარ იქნება სიკვდილი, აღარც გლოვა, გოდება და ტკივილი, რადგან წინანდელი ყველაფერი მოისპო“ » (გამოცხადება 21:1-4).
« მგელი ბატკნის გვერდით დაისვენებს და ჯიქი თიკნის გვერდით დაწვება, ხბო, ლომი და ნასუქი პირუტყვი ერთად იქნებიან და პატარა ბიჭი წაუძღვება მათ. ძროხა და დათვი ერთად მოძოვენ და მათი ნაშიერები ერთმანეთის გვერდით დაწვებიან; ლომიც კი ხარივით შეჭამს ჩალას. ძუძუთა ბავშვი კობრას ხვრელთან ითამაშებს, ძუძუს მოწყვეტილი ბავშვი შხამიანი გველის სოროს დააფარებს ხელს. ზიანს აღარავის მიაყენებენ და აღარაფერს მოსპობენ მთელ ჩემს წმინდა მთაზე, რადგან დედამიწა იეჰოვას ცოდნით აივსება, როგორც ზღვაა წყლით სავსე » (ესაია 11:6-9).
« მაშინ უსინათლოებს თვალები აეხილებათ და ყრუები გაიგონებენ; მაშინ კოჭლი ირემივით იხტუნებს და მუნჯი სიხარულით შესძახებს; წყალი ამოხეთქავს უდაბნოში და მდინარეები — ხრიოკზე. მზისგან გადამწვარი ხრიოკები ლერწმიან ტბორად იქცევა, გადამხმარი მიწა კი — წყაროებად. ტურების ბუნაგებში, მათ მოსასვენებელ ადგილას, მწვანე ბალახი ამოვა ლერწამსა და პაპირუსთან ერთად » (ესაია 35:5-7).
« მეტად აღარ იქნება იქ ჩვილი, რომელიც მხოლოდ რამდენიმე დღე იცოცხლებს, არც მოხუცებული, რომელიც ვერ გაასრულებს თავის დღეებს; კაცი, ასი წლისაც რომ მოკვდეს, ყმაწვილად ჩაითვლება და ცოდვილი, ასი წლისაც რომ იყოს, წყევლას ვერსად წაუვა. ააშენებენ სახლებს და იცხოვრებენ მათში, ჩაყრიან ვაზს და შეჭამენ მის ნაყოფს. არ ააშენებენ იმისთვის, რომ სხვამ იცხოვროს, და არც იმისთვის დარგავენ, რომ სხვამ შეჭამოს. ჩემი ხალხის ასაკი ხის ასაკივით იქნება და თავად მოიხმარენ სრულად თავიანთ ნახელავს ჩემი რჩეულები. ტყუილუბრალოდ არ გაირჯებიან და არც უბედურებისთვის გააჩენენ შვილებს, რადგან იეჰოვასგან კურთხეული შთამომავლები არიან ისინიც და მათი მოდგმაც. ვიდრე მომიხმობენ, ვუპასუხებ, და ვიდრე სათქმელს დაასრულებენ, შევისმენ » (ესაია 35:20-24).
« განუახლდეს ხორცი ახალგაზრდობის დროინდელზე მეტად და დაუბრუნდეს ახალგაზრდული ძლიერება » (იობი 33:25).
« ლაშქართა ღმერთი იეჰოვა ამ მთაზე ყველა ხალხს გაუმართავს ნადიმს ნაირ-ნაირი კერძებით, ნადიმს თხლედალექილი ღვინით, ძვლისტვინიანი ნაირ-ნაირი კერძებით, საუკეთესო, დაწმენდილი, ღვინით. ამ მთაზე გააქრობს იგი სუდარას, ყველა ხალხს რომ ფარავს, და ქსოვილს, ყველა ერს რომ აფარია. სამუდამოდ შთანთქავს სიკვდილს და ყველას მოსწმენდს ცრემლს სახიდან უზენაესი უფალი იეჰოვა. ჩამორეცხავს თავის ხალხს სირცხვილს მთელ დედამიწაზე, რადგან იეჰოვამ თქვა ეს » (ესაია 25:6-8).
« გაცოცხლდებიან შენი მკვდრები. წამოდგებიან ჩემი ხალხის გვამები. გაიღვიძეთ და სიხარულით შესძახეთ, მტვერში დამკვიდრებულებო! თქვენი ნამი დილის ნამივითაა, მიწა გააცოცხლებს მკვდრებს » (ესაია 26:19).
« მრავალი, ვინც მიწაშია მიძინებული, გაიღვიძებს, ერთნი — მარადიული სიცოცხლისთვის, მეორენი კი — შეურაცხყოფისა და მარადიული სიძულვილისთვის » (დანიელი 12:2).
”ნუ გაიკვირვებთ ამას, რადგან მოვა დრო, როცა ყველა, ვინც სამარხშია, მის ხმას მოისმენს და აღდგება: კარგის მოქმედი — სიცოცხლის მისაღებად, ცუდის მოქმედი კი — გასასამართლებლად” (იოანე 5: 28,29).
”ამათ მსგავსად მეც მაქვს ღვთის იმედი, რომ იქნება მკვდრეთით აღდგომა, მართლებისაც და უმართლოებისაც” (საქმეები 24:15).
ვინარისსატანაეშმაკი?
იესო ქრისტემ ძალიან მოკლედ აღწერა ეშმაკი: ”ის თავიდანვე კაცისმკვლელი იყო და განუდგა ჭეშმარიტებას, რადგან არ უყვარს ჭეშმარიტება. როცა სიცრუეს ამბობს, თავისივე ბუნებიდან გამომდინარე ამბობს, რადგან ცრუა და სიცრუის მამაა” (იოანე 8:44). ეშმაკი სატანა არ არის ბოროტების აბსტრაქცია, არამედ ნამდვილი სულიერი არსებაა (იხილეთ მათე 4:1-11). მსგავსად ამისა, დემონები ასევე არიან ანგელოზები, რომლებიც მეამბოხეები გახდნენ, რომლებიც ეშმაკის მაგალითს მიჰყვნენ (დაბადება 6:1-3, შედარება იუდას მე -6 მუხლის წერილთან: « ანგელოზებიც, რომლებმაც დათმეს თავიანთი მდგომარეობა და მიატოვეს კუთვნილი სამკვიდრო, მან უკუნ სიბნელეში მარადიულ ბორკილებში შემოინახა სასამართლოს დიდი დღისთვის »).
როდესაც დაწერილია « მან განუდგა ჭეშმარიტებას », ეს აჩვენებს, რომ ღმერთმა შექმნა ეს ანგელოზი ცოდვის გარეშე და ყოველგვარი ბოროტების კვალი გულში. ამ ანგელოზს, თავისი ცხოვრების დასაწყისში, « ლამაზი სახელი » ჰქონდა (ეკლესიასტე 7:1ა). ამასთან, ის არ დარჩა ვერტიკალურად, მან სიამაყე განავითარა გულში და დროთა განმავლობაში იგი გახდა „ეშმაკი“, რაც ცილისმწამებელს ნიშნავს და სატანა, მოწინააღმდეგე; მისი ძველი ლამაზი სახელი, მისი კარგი რეპუტაცია შეიცვალა მარადიული სირცხვილით. ეზეკიელის წინასწარმეტყველებაში (თავი 28), ტვიროს ამაყი მეფის წინააღმდეგ, აშკარად არის ნახსენები ანგელოზის სიამაყე, რომელიც გახდა « ეშმაკი » და « სატანა »: « კაცის ძეო, სამგლოვიარო სიმღერა იმღერე ტვიროსის მეფეზე და უთხარი მას, აი, რას ამბობს-თქო უზენაესი უფალი იეჰოვა: „სრულყოფილების განსახიერება იყავი, სიბრძნით სავსე და სრულყოფილად ლამაზი. ედემში, ღვთის ბაღში, იყავი; ძვირფასი ქვები გამკობდა: ლალი, ტოპაზი, იასპი, ქრიზოლითი, ონიქსი, ჟადეიტი, საფირონი, ფირუზი და ზურმუხტი. ყველა მათგანი ოქროს ბუდეში იჯდა. შენი შექმნის დღეს დამზადდა ისინი. ფრთაგაშლილ, ცხებულ ქერუბიმად დაგნიშნე, ღვთის წმინდა მთაზე იყავი და ცეცხლოვან ქვებს შორის მიმოდიოდი. შექმნის დღიდან უნაკლო იყავი, სანამ სიმართლის გზიდან არ გადაუხვიე” (ეზეკიელი 28:12-15). ედემში გაკეთებული უსამართლობის საქციელით ის გახდა « მატყუარა », რომელმაც ადამის ყველა შთამომავალი დაიღუპა (დაბადება 3; რომაელები 5:12). ამჟამად ეშმაკი სატანა მართავს სამყაროს: « ახლა ქვეყნიერების სასამართლოა და ქვეყნიერების მმართველი გარეთ განიდევნება » (იოანე 12:31; ეფესელთა 2:2; 1 იოანე 5:19).
სატანა ეშმაკი სამუდამოდ განადგურდება: ”მშვიდობის მომცემი ღმერთი კი მალე შემუსრავს სატანას თქვენ ფეხქვეშ” (დაბადება 3:15; რომაელები 16:20).
***
4 – მარადიული სიცოცხლის იმედი
იმედისსიხარულიარისჩვენიგამძლეობისენერგია
„მაგრამროდესაცესმოვლენებიდაიწყება, გაასწორეთდააწიეთთავი, რადგანთქვენიხსნაახლოვდება.”
(ლუკა 21:28)
დრამატული მოვლენების აღწერის შემდეგ, რაც წინ უსწრებდა ამ სისტემის აღსასრულს, იმ დროს, რომელიც უნდა იყოს ყველაზე შემაძრწუნებელი და ჩვენ ახლა ვცხოვრობთ, იესო ქრისტემ უთხრა თავის მოწაფეებს „თავი ასწიეთ“, რადგან ჩვენი იმედის აღსრულება იქნებოდა ძალიან ახლოს.
როგორ შევინარჩუნოთ სიხარული პირადი პრობლემების მიუხედავად? მოციქულმა პავლემ დაწერა, რომ ჩვენ უნდა მივყვეთ იესო ქრისტეს ნიმუშს: „მაშ, რადგან ჩვენ გარშემო მოწმეთა ასეთი დიდი ლაშქარია, მოვიშოროთ ყველაფერი, რაც გვამძიმებს, და ცოდვა, რომელიც ადვილად გვაქცევს თავის მარწუხებში, მოთმინებით გავირბინოთ ჩვენ წინ მდებარე სარბიელი და დავაკვირდეთ ჩვენი რწმენის მეთაურსა და გამასრულყოფილებელს, იესოს. სიხარულისთვის, რომელიც მოელოდა, მან ძელზე* წამებას გაუძლო, არაფრად ჩააგდო სირცხვილი, ხოლო შემდეგ ღვთის ტახტის მარჯვნივ დაჯდა. მაშ, რომ არ დაიღალოთ და არ დაკარგოთ მხნეობა, იფიქრეთ მასზე, ვინც სიტყვიერი შეურაცხყოფა მოითმინა ცოდვილთაგან, რომლებიც თავიანთი საქციელით საკუთარ თავსვე აყენებდნენ ზიანს » (ებრაელები 12:1-3).
იესო ქრისტემ ენერგია ამოიღო პრობლემების წინაშე მისი გამძლეობისგან, მის წინაშე მყოფი იმედის სიხარულით. მნიშვნელოვანია ენერგიის მოზიდვა ჩვენი გამძლეობის გასაძლიერებლად, ჩვენს წინაშე მარადიული სიცოცხლის იმედის „სიხარულით ». რაც შეეხება ჩვენს პრობლემებს, იესო ქრისტემ თქვა, რომ ჩვენ უნდა გადავწყვიტოთ ისინი ყოველდღიურად: „ამიტომ გეუბნებით: ნუღარ წუხხართ საკუთარ თავზე, რა ჭამოთ ან რა სვათ, ნურც სხეულზე, რა ჩაიცვათ. განა სიცოცხლე საჭმელზე ძვირფასი არ არის და სხეული — ტანსაცმელზე?! დააკვირდით ცის ფრინველებს: ისინი არც თესავენ, არც მკიან, არც ბეღლებში აგროვებენ, მაგრამ თქვენი ზეციერი მამა კვებავს მათ. განა თქვენ მათზე ძვირფასნი არ ხართ?! რომელ თქვენგანს შეუძლია წუხილით სიცოცხლე ცოტა ხნით მაინც გაიხანგრძლივოს? ან ჩაცმაზე რაღას წუხხართ? ისწავლეთ მინდვრის შროშნებისგან; ისინი ხომ ისე იზრდებიან, რომ არც შრომობენ და არც ართავენ. გეუბნებით, თვით დიდი სოლომონიც კი არ შემოსილა ისე, როგორც ერთი ამათგანი. თუკი ღმერთი ასე მოსავს მინდვრის მცენარეებს, რომელიც დღეს არის, ხვალ კი თონეში ჩაიყრება, თქვენ უფრო მეტად არ შეგმოსავთ, მცირე რწმენისანო?! ასე რომ, ნურასდროს დაიწყებთ წუხილს და ნუ იტყვით, რა ვჭამოთ, რა ვსვათ ან რა ჩავიცვათო, რადგან ამ ყოველივეზე უცხოტომელები ფიქრობენ დღენიადაგ. თქვენმა ზეციერმა მამამ იცის, რომ გჭირდებათ ყოველივე ეს » (მათე 6:25-32). პრინციპი მარტივია, ჩვენ უნდა გამოვიყენოთ აწმყო ჩვენი წარმოშობილი პრობლემების გადასაჭრელად, ღმერთის ნდობით, რათა დაგვეხმაროს გამოსავლის პოვნაში: „ამიტომ, უპირველესად, ეძებეთ სამეფო და მამის სიმართლე და სხვა დანარჩენი შეგემატებათ. მაშ, ნურასდროს დაიწყებთ წუხილს ხვალინდელ დღეზე, ვინაიდან ხვალინდელი დღე თავის სადარდებელს მოიტანს; ყოველ დღეს ისედაც თავისი გასაჭირი აქვს“ (მათე 6:33,34). ამ პრინციპის გამოყენება დაგვეხმარება გონებრივი თუ ემოციური ენერგიის უკეთ მართვაში, რათა გავუმკლავდეთ ჩვენს ყოველდღიურ პრობლემებს. იესო ქრისტე გვირჩევს თავიდან ავიცილოთ ზედმეტი შორსმჭვრეტელობა, პრობლემები ან განსაცდელები, რამაც შეიძლება ჩვენი გონება დააბნიოს და მთელი სულიერი ენერგია წაართვას (შეადარეთ მარკოზის 4:18,19).
ებრაელთა 12:1-3-ში ჩაწერილ გამხნევებას რომ დავუბრუნდეთ, ჩვენ უნდა გამოვიყენოთ ჩვენი გონებრივი შესაძლებლობები მომავალში სიხარულის იმედით, რომელიც წმინდა სულის ნაყოფის ნაწილია: „ხოლო სულის ნაყოფია: სიყვარული, სიხარული, მშვიდობა, სულგრძელობა, სიკეთე, სიკარგე, რწმენა, რბილი ხასიათი და თავშეკავება. არ არსებობს კანონი ასეთი თვისებების წინააღმდეგ » (გალატელთა 5:22,23). ბიბლიაში წერია, რომ იეჰოვა ბედნიერი ღმერთია და რომ ქრისტიანი ქადაგებს „სასიხარულო ცნობას ბედნიერი ღმერთის შესახებ » (1 ტიმოთე 1:11). მიუხედავად იმისა, რომ ეს სისტემა არასოდეს ყოფილა ასე სულიერ სიბნელეში, ჩვენ უნდა ვიყოთ სინათლის კერები სასიხარულო ცნობის საშუალებით, რომელსაც ვიზიარებთ, მაგრამ ასევე ჩვენი იმედის სიხარულით, რომლის გადაღებაც ჩვენ გვსურს სხვებზე: „თქვენ ხართ ქვეყნიერების სინათლე. მთაზე მდებარე ქალაქი ვერ დაიმალება. ლამპარს რომ ანთებენ, ჭურჭელს კი არ აფარებენ ზემოდან, არამედ სალამპრეზე დგამენ, რომ ყველას გაუნათოს სახლში. თქვენი სინათლეც ანათებდეს ადამიანთა წინაშე, რათა ხედავდნენ თქვენს კარგ საქმეებს და განადიდებდნენ თქვენს ზეციერ მამას » (მათე 5:14-16). შემდეგი ვიდეო და ასევე სტატია, რომელიც დაფუძნებულია მარადიული სიცოცხლის იმედზე, შემუშავებულია ამ სიხარულის იმედით: „იხარეთ და იმხიარულეთ, რადგან დიდი საზღაური გელით ზეცაში; თქვენამდე მცხოვრებ წინასწარმეტყველებსაც ასე დევნიდნენ“ (მათე 5:12 ). გახადეთ იეჰოვას სიხარული ჩვენი სიმაგრე: „ნუ გეწყინება, რადგან იეჰოვას სიხარული არის შენი დასაყრდენი“ (ნეემია 8:10).
მარადიულისიცოცხლემიწიერსამოთხეში
« და სულ გახარებული იქნები » (კანონი 16:15)
მარადიული სიცოცხლე კაცობრიობის განთავისუფლების გზით ცოდვის ბონდისგან
”ღმერთმა ქვეყნიერება ისე შეიყვარა, რომ თავისი მხოლოდშობილი ძე მისცა, რათა ვისაც ის სწამს, არ დაიღუპოს, არამედ მარადიული სიცოცხლე ჰქონდეს. (…) ვისაც ძე სწამს, მარადიული სიცოცხლე აქვს, ხოლო ვინც ძეს არ ემორჩილება, ვერ იხილავს სიცოცხლეს, არამედ ღვთის რისხვა რჩება მასზე »
(იოანე 3:16,36)
წინადადებები ცისფერი (ორ აბზაცს შორის) მოგცემთ დამატებით და დეტალურ ბიბლიურ განმარტებებს. უბრალოდ დააჭირეთ ლურჯ ჰიპერბმულს. ბიბლიური სტატიები ძირითადად ოთხ ენაზეა დაწერილი: ინგლისური, ესპანური, პორტუგალიური და ფრანგული
იესო ქრისტე, როდესაც დედამიწაზე იყო, ხშირად ასწავლიდა მარადიული სიცოცხლის იმედს. ამასთან, მან ასევე ასწავლა, რომ მარადიული სიცოცხლე მიიღება მხოლოდ ქრისტეს მსხვერპლშეწირვის რწმენით (იოანე 3: 16,36). ქრისტეს მსხვერპლის გამოსასყიდი, ღირებულება საშუალებას მისცემს განიკურნა, გაახალგაზრდავება და აღდგომა.
განთავისუფლება ქრისტეს მსხვერპლის კურთხევით
« კაცის ძეც არ მოსულა იმისთვის, რომ მას ემსახურონ, არამედ თვითონ მოემსახუროს და მისცეს თავისი სული მრავალთა გამოსასყიდად »
(მათე 20:28)
« როცა ილოცა თავისი მეგობრებისთვის, დაიხსნა იეჰოვამ იობი ტყვეობიდან და იმაზე ორჯერ მეტი მისცა იეჰოვამ იობს, ვიდრე მას მანამდე ჰქონდა » (იობი 42:10). ეს იგივე იქნება ყველა იმ დიდი ხალხის ყველა წევრისთვის, ვინც გადარჩება დიდ გასაჭირში, იეჰოვა ღმერთი, მეფე იესო ქრისტეს საშუალებით, აკურთხებს მათ, როგორც მოწაფე იაკობი გაგვახსენა: « ჩვენ ბედნიერებს ვუწოდებთ მათ, ვინც მოითმინა. თქვენ გსმენიათ იობის მოთმინებაზე და გინახავთ, ბოლოს რა გააკეთა იეჰოვამ მისთვის, რა სათუთი გრძნობები აქვს იეჰოვას და რა გულმოწყალეა” (იაკობი 5:11).
(ყველა ერის დიდი ხალხი გადარჩება დიდ გასაჭირში (გამოცხადება 7: 9-17))
ქრისტეს მსხვერპლშეწირვა საშუალებას იძლევა პატიება, და გამოსასყიდი ღირებულება, რომელიც საშუალებას იძლევა სხეულების გაცვლა აღდგომა, რეგენერაცია განკურნებით და გაახალგაზრდავებით.
ქრისტეს მსხვერპლშეწირვა დაავადებას მოაშორებს
”რც ერთი მცხოვრები არ იტყვის, ავად ვარო. იმ მიწის მკვიდრთ ეპატიებათ დანაშაული” (ესაია 33:24).
« მაშინ ბრმებს თვალები აეხილებათ და ყრუებს ყურები გაეხსნებათ; მაშინ კოჭლი ირემივით იხტუნებს და მუნჯის ენა სიხარულით შესძახებს; წყალი ამოხეთქავს უდაბნოში და მდინარეები — ხრიოკზე” (ესაია 35:5,6).
ქრისტეს მსხვერპლშეწირვა გაახალგაზრდავების საშუალებას მისცემს
„განუახლდეს ხორცი ახალგაზრდობის დროინდელზე მეტად და დაუბრუნდეს ახალგაზრდული ძლიერება” (იობი 33:25).
ქრისტეს მსხვერპლშეწირვა საშუალებას მისცემს მკვდრეთით აღდგეს
« მრავალი, ვინც მიწის მტვერშია მიძინებული, გაიღვიძებს, ერთნი » (დანიელი 12:2).
« მათ მსგავსად მეც მაქვს ღვთის იმედი, რომ იქნება მკვდრეთით აღდგომა, მართლებისაც და უმართლოებისაც » (საქმეები 24:15).
”ნუ გაიკვირვებთ ამას, რადგან მოდის საათი, როცა ყველანი, ვინც სამარხებში არიან, მის ხმას მოისმენენ და გამოვლენ: კარგის მოქმედნი სიცოცხლის აღდგომისთვის, ცუდის მოქმედნი კი — სასამართლოს აღდგომისთვის” (იოანე 5:28,29).
« ვიხილე დიდი თეთრი ტახტი და მასზე მჯდომი. მისგან გარბოდა ცა და დედამიწა და აღარ იყო ადგილი მათთვის. ვიხილე მკვდრები, დიდები და პატარები, რომლებიც ტახტის წინ იდგნენ, და გაშლილი იყო გრაგნილები. გაშლილი იყო სხვა გრაგნილიც — სიცოცხლის გრაგნილი. მკვდრები ამ გრაგნილებში ჩაწერილის მიხედვით გასამართლდნენ თავიანთი საქმეებისამებრ. ზღვამ მისცა მასში მყოფი მკვდრები, სიკვდილმა და სამარემაც მისცეს მათში მყოფი მკვდრები და თითოეული თავისი საქმეებისამებრ გასამართლდა” (გამოცხადება 20:11-13).
მკვდრეთით აღდგომილი უსამართლო ადამიანები განსჯიან მათი კარგი ან ცუდი მოქმედებების საფუძველზე მომავალში მიწიერ სამოთხეში.
ქრისტეს მსხვერპლშეწირვა საშუალებას მისცემს დიდ ბრბოს გადაურჩეს დიდი გასაჭირი და ჰქონდეს მარადიული სიცოცხლე, სიკვდილის გარეშე
« ამის შემდეგ გავიხედე და, აი, უამრავი ხალხი, რომლის დათვლა არავის შეეძლო, ყველა ერიდან და ტომიდან, ხალხიდან და ენიდან, იდგნენ ტახტისა და კრავის წინ თეთრი გრძელი სამოსლით+ შემოსილნი, ხელში პალმის ტოტები ეჭირათ და ხმამაღლა ამბობდნენ: „ხსნას ჩვენს ღმერთს, ტახტზე მჯდომს, და კრავს ვუმადლით“.
ყველა ანგელოზი ტახტის, უხუცესებისა და ოთხი ცოცხალი არსების ირგვლივ იდგა. ისინი პირქვე დაემხვნენ ტახტის წინ, თაყვანი სცეს ღმერთს და თქვეს: „ამინ! კურთხევა, დიდება, სიბრძნე, მადლობა, პატივი, ძლიერება და ძალა ჩვენს ღმერთს მარადიულად. ამინ!“
მაშინ ერთ-ერთმა უხუცესმა მკითხა: „ვინ არიან ეს თეთრი გრძელი სამოსლით შემოსილნი, და საიდან მოვიდნენ?“ მე მაშინვე მივუგე: „ჩემო ბატონო, შენ იცი“. მან კი მითხრა: „ესენი დიდი გასაჭირიდან მოსულები არიან, მათ გაირეცხეს თავიანთი გრძელი სამოსელი და გაათეთრეს კრავის სისხლით. ამიტომაც არიან ღვთის ტახტის წინ, მის ტაძარში წმინდა მსახურებას ასრულებენ მისთვის დღე და ღამე. ტახტზე მჯდომი კი თავის კარავს გაშლის მათზე. აღარ მოშივდებათ, აღარც მოსწყურდებათ, აღარც მზე დაჰკრავთ და აღარც პაპანაქება შეაწუხებთ, რადგან ტახტთან მყოფი კრავი დამწყემსავს და სიცოცხლის წყლის წყაროებისკენ წაუძღვება მათ. და მოსწმენდს მათ ღმერთი ყოველ ცრემლს თვალებიდან“ » (გამოცხადება 7: 9-17) .
ღვთის სასუფეველი დედამიწას განაგებს
« ვიხილე ახალი ცა და ახალი დედამიწა, რადგან წინანდელი ცა და წინანდელი დედამიწა მოისპო და ზღვა აღარ არის. ვიხილე აგრეთვე წმინდა ქალაქი, ახალი იერუსალიმი, ზეციდან, ღვთისგან ჩამომავალი და გამზადებული, როგორც ქმრისთვის მორთული პატარძალი. გავიგონე ტახტიდან დიდი ხმა: „აი, ღვთის კარავი ადამიანებთანაა. იგი მათთან დამკვიდრდება, ისინი მისი ხალხი იქნებიან და თვითონ ღმერთი მათთან იქნება. მოსწმენდს მათ ყოველ ცრემლს თვალებიდან და აღარ იქნება სიკვდილი, აღარც გლოვა, გოდება და ტკივილი, რადგან წინანდელი ყველაფერი მოისპო“ » (გამოცხადება 21:1-4).
« იეჰოვათი გაიხარეთ და იმხიარულეთ, მართლებო! სიხარულით იყიჟინეთ, გულმართალნო! » (ფსალმუნი 32:11)
მართალისამუდამოდიცოცხლებსდაბოროტიდაიღუპება
« ბედნიერნი არიან რბილი ხასიათისანი, რადგან ისინი დაიმკვიდრებენ დედამიწას » (მათე 5:5).
« ცოტაც და აღარ იქნება ბოროტი; დააკვირდები მის ადგილს და აღარ იქნება იგი. თვინიერნი დაიმკვიდრებენ დედამიწას და გაიხარებენ დიდი მშვიდობით. ბოროტი ცუდს იზრახავს მართლისთვის, კბილებს უღრჭენს; მაგრამ იეჰოვა დასცინებს მას, რადგან იცის, რომ მისი დღეც მოვა. ბოროტებმა მახვილი იშიშვლეს და მშვილდი მოზიდეს, რათა დასცენ ჩაგრულნი და ღარიბნი და დახოცონ სწორი გზით მავალნი. თავიანთივე მახვილი განუგმირავთ გულს, მშვილდები დაელეწებათ. (…) ბოროტს მკლავები გადაუტყდება, მართალს კი იეჰოვა ამოუდგება მხარში. (…) ბოროტებს ბოლო მოეღებათ, იეჰოვას მტრები საძოვრებზე მობიბინე ბალახივით გაქრებიან, კვამლივით გაიფანტებიან. (…) მართლები დაიმკვიდრებენ დედამიწას და მარადიულად იცხოვრებენ მასზე. (…) იეჰოვას იმედი გქონდეს და მის გზას მიჰყევი, ის განგადიდებს და დაგამკვიდრებს დედამიწაზე; დაინახავ, როგორ მოისპობიან ბოროტები. (…) დაუკვირდი უმწიკვლოს და თვალს ნუ მოაშორებ მართალს, რადგან მშვიდობა ელის მომავალში ასეთ კაცს. ყველა შემცოდველს ბოლო მოეღება, ბოროტ ხალხს მომავალი არ ექნება. მართლებს იეჰოვა იხსნის; ის არის მათი ციხესიმაგრე გაჭირვების ჟამს. იეჰოვა დაეხმარება მათ და იხსნის; იხსნის ბოროტი ხალხისგან და გადაარჩენს, რადგან მას შეაფარეს თავი” (ფსალმუნი 37:10-15, 17, 20, 29, 34, 37-40).
« ამიტომ დაადექი კარგი ადამიანების გზას! არ გადახვიდე მართალთა გზიდან, რადგან მართლები დაიმკვიდრებენ დედამიწას და უდანაშაულოები იცხოვრებენ მასზე; ბოროტები კი მოისპობიან დედამიწაზე და ვერაგები აღარ იარსებებენ მასზე. (…) მართალი კურთხეულია, ბოროტები კი ბაგეებით თავიანთ ზრახვებს მალავენ. მართალი კარგი სახელის გამო კურთხეული იქნება, ბოროტთა სახელი კი წახდება“ (იგავები 2:20-22; 10:6,7).
ომებიშეწყდება, იქნებამშვიდობაგულებშიდამთელდედამიწაზე
« თქვენ გსმენიათ, რომ თქმულა, მოყვასი გიყვარდეს და მტერი გძულდესო, მე კი გეუბნებით: გიყვარდეთ თქვენი მტრები და ილოცეთ თქვენი მდევნელებისთვის, რათა იყოთ თქვენი ზეციერი მამის შვილები, რომელსაც მზე ბოროტებისთვისაც ამოჰყავს და კეთილებისთვისაც და წვიმას მართლებსაც უგზავნის და უმართლოებსაც, რადგან, თუ მხოლოდ ისინი გიყვართ, ვისაც თქვენ უყვარხართ, რა საზღაურს ელით?! განა მებაჟეებიც ასე არ იქცევიან?! თუ მხოლოდ თქვენს მოძმეებს ესალმებით, განსაკუთრებულს რას აკეთებთ?! განა უცხოტომელებიც ასე არ იქცევიან?! მაშ, იყავით სრულყოფილები, როგორც თქვენი ზეციერი მამაა სრულყოფილი” (მათე 5:43-48).
« თუ თქვენ პატიობთ სხვებს, თქვენც გაპატიებთ ცოდვებს ზეციერი მამა, ხოლო, თუ თქვენ არ პატიობთ სხვებს, არც თქვენ გაპატიებთ ცოდვებს ზეციერი მამა » (მათე 6:14,15).
« იესომ უთხრა მას: „ჩააგე მახვილი, რადგან მახვილის ამღები მახვილითვე დაიღუპება! » » (მათე 26:52).
« მოდით და იხილეთ იეჰოვას საქმეები, რა საოცრებები მოიმოქმედა დედამიწაზე! ის წყვეტს ომებს მთელ დედამიწაზე, მშვილდს ლეწავს და შუბს ამტვრევს, ცეცხლში ბუგავს საომარ ეტლებს“ (ფსალმუნი 46:8,9).
« ის სამართალს გაუჩენს ერებს და საქმეებს მოაგვარებს მრავალი ხალხისთვის. ისინი თავიანთი მახვილებისგან სახნისებს გამოჭედავენ და შუბებისგან — სასხლავებს. ერი ერზე აღარ აღმართავს მახვილს და აღარ ისწავლიან ომს“ (ესაია 2:4).
« კანასკნელ დღეებში იეჰოვას ტაძრის მთა მთათა მწვერვალებს ზემოთ განმტკიცდება, გორებს ზემოთ აღიმართება და ხალხები მისკენ დაიწყებენ დენას. წავა მრავალი ერი და იტყვის: „მოდი ავიდეთ იეჰოვას მთაზე, იაკობის ღვთის ტაძარში! ის გვასწავლის თავის გზებს და ჩვენც ვივლით მისი ბილიკებით“, რადგან კანონი სიონიდან გამოვა და იეჰოვას სიტყვა — იერუსალიმიდან. ის სამართალს გაუჩენს მრავალ ხალხს და შორს მცხოვრებ ძლიერ ერთა საქმეებს მოაგვარებს. ისინი თავიანთი მახვილებისგან სახნისებს გამოჭედავენ და შუბებისგან — სასხლავებს. ერი ერზე აღარ აღმართავს მახვილს და აღარ ისწავლიან ომს. თითოეული თავისი ვაზისა და ლეღვის ძირში იჯდება და არავინ შეაშინებს მათ, რადგან ლაშქართა ღმერთმა იეჰოვამ თავისი ბაგით წარმოთქვა ეს“ (მიქა 4:1-4).
იქნება უამრავი საკვები მთელ დედამიწაზე
« უხვად იქნება მარცვლეული დედამიწაზე, მთის მწვერვალებზეც უხვად იქნება. მეფის მოსავალი ლიბანისას დაემსგავსება; როგორც ბალახი ხარობს მიწაზე, ისე გაიხარებენ ქალაქის მკვიდრნი » (ფსალმუნი 72:16).
« ის აწვიმებს შენს დათესილ თესლს, და მიწა უხვად მოგცემს ნოყიერ პურს. იმ დღეს შენი ცხვარ-ძროხა ვრცელ საძოვრებზე იბალახებს » (ესაია 30:23).
იესო ქრისტეს სასწაულები მარადიული სიცოცხლის იმედის რწმენის გასაძლიერებლად
”სხვაც ბევრი რამ გააკეთა იესომ. ყველაფერი დაწვრილებით რომ დაწერილიყო, ვფიქრობ, ქვეყნიერებაც ვერ დაიტევდა დაწერილ გრაგნილებს” (იოანე 21:25)
იესო ქრისტე და იოანეს სახარებაში დაწერილი პირველი სასწაული, ის წყალს ღვინოდ აქცევს: „მესამე დღეს ქორწილი იყო გალილეის კანაში. იესოს დედაც იქ იყო. ქორწილში იესო და მისი მოწაფეებიც იყვნენ დაპატიჟებულნი. ღვინო რომ შემოაკლდათ, იესოს დედამისმა უთხრა: „ღვინო აღარ აქვთ“. იესომ მიუგო: „მერე ჩვენ რა შუაში ვართ?! ჩემი დრო ჯერ არ დამდგარა“. დედამისმა სუფრის მომსახურეებს უთხრა: „ყველაფერი ისე გააკეთეთ, როგორც ის გეტყვით!“ იუდეველთა განწმენდის წესისამებრ, იქ ექვსი ქვის ჭურჭელი იდგა, თითოში ორი-სამი საწყაო ჩადიოდა. იესომ მათ უთხრა: „წყლით აავსეთ ჭურჭელი“. მათაც აავსეს პირამდე. შემდეგ უთხრა: „ახლა კი ამოიღეთ და სუფრის გამრიგეს მიართვით“. მათაც მიართვეს. როცა სუფრის გამრიგემ, რომელმაც მომხდარის შესახებ არაფერი იცოდა, გემო გაუსინჯა ღვინოდ ქცეულ წყალს (წყლის ღვინოდ ქცევის ამბავი მხოლოდ სუფრის მომსახურეებმა იცოდნენ), ნეფეს დაუძახა და უთხრა: „ჯერ კარგი ღვინო გამოაქვთ, ხოლო, როცა ხალხი შეთვრება — მდარე, შენ კი აქამდე ინახავდი კარგ ღვინოს“. იესომ ეს გალილეის კანაში მოიმოქმედა. ასე დაიწყო მან სასწაულების მოხდენა, რითაც გააცხადა თავისი დიდება; ირწმუნეს იგი მისმა მოწაფეებმა » (იოანე 2:1-11).
იესო ქრისტე კურნავს მეფის მსახურის ძეს: „შემდეგ ის კვლავ ჩავიდა გალილეის კანაში, სადაც თავის დროზე წყალი ღვინოდ აქცია. იქ იყო მეფის ერთი მოხელე, რომელსაც ვაჟი ავად ჰყავდა კაპერნაუმში. როდესაც ამ კაცმა გაიგო, იესო იუდეიდან გალილეაში მოსულაო, მივიდა მასთან და შეევედრა, რომ წაჰყოლოდა და განეკურნა მისი ვაჟი, რომელიც სიკვდილის პირას იყო. იესომ მას უთხრა: „ვიდრე ნიშნებსა და სასწაულებს არ იხილავთ, არ ირწმუნებთ“. მეფის მოხელემ სთხოვა: „უფალო, წამოდი, სანამ მომკვდარა ჩემი შვილი!“ იესომ მიუგო: „წადი, იცოცხლებს შენი შვილი!“ კაციც ერწმუნა იესოს ნათქვამს და წავიდა. როცა ჯერ კიდევ გზაში იყო, თავისი მონები შეეგებნენ და ახარეს, გამოკეთდაო შენი შვილი. მან ჰკითხა, რომელ საათზე მომჯობინდაო. მათაც უპასუხეს, გუშინ მეშვიდე საათისთვის გაუარაო ციებ-ცხელებამ. მამა მიხვდა, რომ ეს სწორედ ის საათი იყო, როცა იესომ უთხრა, შენი შვილი იცოცხლებსო, და ირწმუნა მანაც და მისმა სახლეულობამაც. ეს მეორე სასწაული იყო, რომელიც იესომ იუდეიდან გალილეაში ჩასვლის შემდეგ მოახდინა » (იოანე 4:46-54).
იესო ქრისტე კურნავს დემონზე დაპყრობილ კაცს კაპერნაუმში: „ჩავიდა იესო გალილეის ქალაქ კაპერნაუმში. შაბათს ხალხს რომ ასწავლიდა, ისინი განცვიფრებული იყვნენ იმით, თუ როგორ ასწავლიდა, რადგან ღვთიური ძალაუფლებით ასწავლიდა. იმ დროს სინაგოგაში ერთი უწმინდური დემონით შეპყრობილი კაცი იყო და ხმამაღლა ყვიროდა: „რა გინდა ჩვენგან, იესო ნაზარეთელო? ჩვენ მოსასპობად მოხვედი? ვიცი, ვინცა ხარ; ღვთის წმინდა ხარ!“ იესომ შერისხა ის და უთხრა: „გაჩუმდი და გამოდი მისგან!“ დემონმა მათ თვალწინ ძირს დააგდო ის კაცი და ისე გამოვიდა მისგან, რომ ზიანი არ მიუყენებია. ყველანი განცვიფრდნენ და ერთმანეთს ეუბნებოდნენ: „ნახე, რა ძალა აქვს მის სიტყვებს! უწმინდურ სულებს უბრძანებს და ისინიც გამოდიან!“ ეს ამბავი მთელ შემოგარენში გავრცელდა » (ლუკა 4:31-37).
იესო ქრისტე განდევნებს დემონებს გადარენელთა ქვეყანაში (იორდანეს აღმოსავლეთი ნაწილი, ტიბერიას ტბის მახლობლად): „როცა ის ზღვის მეორე სანაპიროს, გადარელთა მხარეს, მიადგა, დემონებით შეპყრობილი ორი კაცი შემოხვდა, რომლებიც სასაფლაოდან გამოდიოდნენ. ისეთი გამძვინვარებულები იყვნენ, რომ ვერავინ ბედავდა იმ გზაზე გავლას. მათ ყვირილი მორთეს: „რა გინდა ჩვენგან, ღვთის ძეო? იმიტომ მოხვედი, რომ დანიშნულ დროზე ადრე დაგვტანჯო?“ მათგან მოშორებით ღორების დიდი ჯოგი ჭამდა. დემონები შეეხვეწნენ იესოს: „თუ გაგვდევნი, ღორების ჯოგში შეგვიშვი!“ მან უთხრა მათ: „წადით!“ ისინიც გამოვიდნენ მათგან და ღორებში შევიდნენ. ღორების მთელი ჯოგი კბოდედან ზღვაში გადაეშვა და დაიხრჩო. გაიქცნენ მეღორეები, მივიდნენ ქალაქში და ყველაფერს მოჰყვნენ, მათ შორის დემონებით შეპყრობილების ამბავს. და აი, მთელი ქალაქი გამოვიდა იესოს შესახვედრად, და როცა დაინახეს, შეეხვეწნენ, აქაურობას გაეცალეო » (მათე 8:28-34).
იესო ქრისტე კურნავს მოციქულ პეტრეს ლამაზი დედა: « ამის შემდეგ იესო პეტრეს სახლში მივიდა და დაინახა, რომ მის სიდედრს ციებ-ცხელება ჰქონდა და იწვა. იესო ხელზე შეეხო და ქალს ციებ-ცხელებამ გაუარა; ადგა და მოემსახურა იესოს » (მათე 8:14,15).
იესო ქრისტე კურნავს ადამიანს, რომელსაც აქვს პარალიზებული ხელი: „სხვა შაბათ დღეს ის სინაგოგაში შევიდა და ხალხს ასწავლიდა. იქ იყო ერთი კაცი, რომელსაც მარჯვენა ხელი გამხმარი ჰქონდა. მწიგნობრები და ფარისევლები უთვალთვალებდნენ იესოს, რადგან აინტერესებდათ, განკურნავდა თუ არა მას შაბათს; უნდოდათ, როგორმე ბრალი დაედოთ მისთვის. მან იცოდა მათი აზრები, მაგრამ ხელგამხმარ კაცს მაინც უთხრა: „მოდი, შუაში დადექი“. ისიც მივიდა და შუაში დადგა. იესომ ჰკითხა მათ: „ნებადართულია შაბათს კარგის ან ცუდის კეთება, სიცოცხლის ხსნა ან მოსპობა?“ თვალი მოავლო მათ და ხელგამხმარ კაცს უთხრა: „გაიწოდე ხელი!“ მანაც გაიწოდა ხელი და განიკურნა. ისინი გაცხარდნენ და ერთმანეთში დაიწყეს მსჯელობა, რა ექნათ იესოსთვის » (ლუკა 6:6-11).
იესო ქრისტე კურნავს კაცს, რომელსაც აწუხებს შეშუპება (ორგანიზმში სითხის გადაჭარბებული დაგროვება): „ერთ შაბათს, როცა იესო ფარისეველთა ერთ-ერთ წინამძღოლთან საჭმელად იყო მისული, იქ შეკრებილნი თვალს არ აცილებდნენ მას. მის წინ ერთი წყალმანკით დაავადებული კაცი იყო. იესომ კანონის მცოდნეებსა და ფარისევლებს ჰკითხა: „ნებადართულია შაბათს განკურნება?“ ისინი დუმდნენ. მაშინ იესომ ხელი მოჰკიდა იმ კაცს, განკურნა და გაუშვა. შემდეგ მათ ჰკითხა: „რომელიმე თქვენგანს შაბათს ან შვილი, ან ხარი ჭაში რომ ჩაუვარდეს, განა მაშინვე არ ამოიყვანს?“ პასუხი ვერავინ გასცა » (ლუკა 14:1-6).
იესო ქრისტე უსინათლო ადამიანს კურნავს: « იმ დროს, როცა იესო იერიხონს უახლოვდებოდა, გზის პირას ერთი უსინათლო იჯდა და მათხოვრობდა. მომავალი ხალხის ხმა რომ შემოესმა, იკითხა, რა ამბავიაო. უთხრეს, იესო ნაზარეთელი მოდისო. მაშინ მან დაიყვირა: „იესო, დავითის ძეო, შემიწყალე!“ წინ მიმავალმა ხალხმა მკაცრად უთხრა მას, რომ გაჩუმებულიყო. ის კი უფრო აყვირდა: „დავითის ძეო, შემიწყალე!“ იესო შეჩერდა და ბრძანა, ის კაცი მასთან მიეყვანათ. როცა მივიდა მასთან, იესომ ჰკითხა: „რა გინდა, რა გაგიკეთო?“ მან მიუგო: „თვალი ამიხილე, უფალო“. იესომ უთხრა: „აგეხილოს. შენმა რწმენამ გამოგაჯანმრთელა“. მაშინვე აეხილა თვალი, გაჰყვა მას და ღმერთს ადიდებდა. ამის შემყურე მთელი ხალხიც ადიდებდა ღმერთს” (ლუკა 18:35-43).
იესო ქრისტე კურნავს ორ ბრმას: „იქიდან რომ მოდიოდა, ორი უსინათლო კაცი აედევნა ყვირილით: „შეგვიწყალე, დავითის ძეო!“ როცა იესო სახლში შევიდა, უსინათლოები მასთან მივიდნენ. იესომ ჰკითხა მათ: „გწამთ, რომ შემიძლია ამის გაკეთება?“ „დიახ, უფალო“, — მიუგეს მათ. იესო თვალებზე შეეხო მათ და უთხრა: „თქვენი რწმენისამებრ მოგეგოთ!“ მაშინ აეხილათ თვალები მათ. იესომ მკაცრად გააფრთხილა ისინი: „იცოდეთ, არავინ გაიგოს ამის შესახებ!“ მაგრამ ისინი გავიდნენ და მთელ იმ მხარეს მოსდეს ეს ამბავი » (მათე 9:27-31).
იესო ქრისტე კურნავს ყრუ მუნჯს: „წავიდა იესო ტვიროსის მხარიდან, გაიარა სიდონი და გალილეის ზღვისკენ გაემართა. გზად დეკაპოლისი გაიარა. იქ ერთი ყრუ და ენაბლუ კაცი მიუყვანეს და შეეხვეწნენ, განკურნეო. იესომ ცალკე გაიყვანა იგი, თითებით ყურები დაუცო და დაფურთხების შემდეგ ენაზე შეეხო. მერე ცას ახედა, ამოიოხრა და იმ კაცს უთხრა: „ეფფათა“, რაც ნიშნავს: „გაიხსენ!“ კაცს სმენაც დაუბრუნდა და გამართულადაც ალაპარაკდა. იესომ იქ მყოფები გააფრთხილა, რომ ამის შესახებ არავისთვის ეთქვათ, მაგრამ რაც უფრო უკრძალავდა, მით უფრო მეტს ლაპარაკობდნენ მომხდარზე; განცვიფრებულნი ამბობდნენ: „ეს კაცი საოცრებებს ახდენს! ყრუებს სმენას უბრუნებს და მუნჯებს ამეტყველებს!“ » (მარკოზი 7:31-37).
იესო ქრისტე კურნავს კეთროვანს: « მივიდა მასთან ერთი კეთროვანი, მუხლი მოიყარა და შეევედრა: „თუკი გსურს, შეგიძლია ჩემი განწმენდა“. იესოს გული დაეწვა, ხელი გაუწოდა, შეეხო და უთხრა: „მსურს, განიწმინდე!“ მას მაშინვე გაუქრა კეთრი და განიწმინდა » (მარკოზი 1:40-42).
ათი კეთროვანთა განკურნება: „იერუსალიმში რომ მიდიოდა, მან სამარიასა და გალილეას შორის გაიარა. როცა ერთ სოფელში შევიდა, მას თვალი მოჰკრა ათმა კეთროვანმა, რომლებიც მოშორებით იდგნენ. მათ ხმამაღლა უთხრეს იესოს: „იესო, მოძღვარო, შეგვიწყალე!“ იესომ შეხედა მათ და უთხრა: „წადით და მღვდლებს ეჩვენეთ“. ისინიც წავიდნენ და გზაში განიწმინდნენ. ერთ-ერთი განკურნებული დაბრუნდა და ხმამაღლა ადიდებდა ღმერთს. იგი იესოს ფეხებთან დაემხო და მადლობას უხდიდა; ის კაცი სამარიელი იყო. იესომ იკითხა: „ათივენი არ განიწმინდნენ? დანარჩენი ცხრა სადღაა? ნუთუ ამ უცხოტომელის გარდა არცერთი არ დაბრუნდა ღვთის სადიდებლად?“ შემდეგ მას უთხრა: „ადექი და წადი, შენმა რწმენამ განგკურნა!“ » (ლუკა 17:11-19).
იესო ქრისტე განკურნავს პარალიზებულ ადამიანს: « ამის შემდეგ იესო იერუსალიმში იუდეველთა დღესასწაულზე ავიდა. იერუსალიმში ცხვრის კარიბჭესთან ერთი აუზია, რომელსაც ებრაულად ბეთზათა ეწოდება. მას ხუთი კოლონადა აქვს. მათ ქვეშ უამრავი ავადმყოფი, ბრმა, კოჭლი და ხელფეხგამხმარი იწვა. იქ იყო ერთი კაცი, რომელიც ოცდათვრამეტი წელი ავადმყოფობდა. იესომ დაინახა იგი მწოლიარე და, რადგან იცოდა მისი ხანგრძლივი ავადმყოფობის ამბავი, ჰკითხა: „გინდა განიკურნო?“ ავადმყოფმა მიუგო: „ბატონო, კაცი არა მყავს, წყალი როცა იძვრის, აუზში რომ ჩამიშვას. სანამ მივალ, სხვა მასწრებს ჩასვლას“. იესომ უთხრა მას: „ადექი, აიღე შენი საწოლი და იარე“. ამის თქმა და კაცის განკურნება ერთი იყო. მან აიღო თავისი საკაცე და გაიარა” (იოანე 5:1-9).
იესო ქრისტე კურნავს ეპილეფსიას: „როცა ისინი ხალხთან მივიდნენ, ერთი კაცი მიუახლოვდა იესოს, მუხლი მოიყარა მის წინაშე და უთხრა: „უფალო, შეიწყალე ჩემი ვაჟი, ავადაა, ბნედიანია; ხან ცეცხლში ვარდება და ხან — წყალში. შენს მოწაფეებს მივუყვანე, მაგრამ ვერ განკურნეს“. მაშინ იესომ თქვა: „ოჰ, ურწმუნო და უკუღმართო თაობავ, როდემდე უნდა ვიყო თქვენთან? როდემდე უნდა გითმინოთ? მომიყვანეთ!“ შერისხა იესომ დემონი და ისიც გამოვიდა მისგან. ყმაწვილი მაშინვე განიკურნა. მაშინ მოწაფეები მივიდნენ იესოსთან და განცალკევებით ჰკითხეს: „ჩვენ რატომ ვერ განვდევნეთ?“ „იმიტომ, რომ რწმენა გაკლიათ. ჭეშმარიტებას გეუბნებით: მდოგვის მარცვლისოდენა რწმენაც რომ გქონდეთ და ამ მთას უთხრათ, აქედან იქით გადადიო, გადავა, და არაფერი იქნება თქვენთვის შეუძლებელი“, — უპასუხა იესომ » (მათე 17:14-20).
იესო ქრისტე ახდენს სასწაულს მის გარეშე რომ იცოდეს: „იესოც გაჰყვა მას. ხალხი იესოს ზედ აწყდებოდა. მათ შორის ერთი ქალი იყო, რომელიც 12 წელი სისხლდენით იტანჯებოდა; მისი განკურნება ვერავინ შეძლო. ქალი იესოს ზურგიდან მიუახლოვდა, მოსასხამის ფოჩზე შეეხო და სისხლდენა მაშინვე შეუწყდა. იესომ იკითხა: „ვინ შემეხო?“ ყველამ იუარა. მაშინ პეტრემ უთხრა: „მოძღვარო, ირგვლივ ამდენი ხალხია და ზედ გაწყდება“. იესომ მიუგო: „ვიღაც შემეხო, რადგან ვიგრძენი, რომ ძალა გავიდა ჩემგან“. როცა ქალი მიხვდა, რომ ვეღარ დაიმალებოდა, აკანკალებული მივიდა იესოსთან, მის წინაშე დაემხო და ყველას წინაშე თქვა, თუ რატომ შეეხო მას და როგორ განიკურნა მყისვე. იესომ მას უთხრა: „შვილო, შენმა რწმენამ განგკურნა! წადი მშვიდობით!“ » (ლუკა 8:42-48).
იესო ქრისტე შორიდან კურნავს: „ხალხთან ლაპარაკი რომ დაასრულა, კაპერნაუმში წავიდა. იქ ერთ ასისთავს საყვარელი მონა ავად გახდომოდა და კვდებოდა. ასისთავმა იესოს შესახებ რომ გაიგო, იუდეველთა უხუცესები გაუგზავნა მას და სთხოვა, რომ მისულიყო და მონა გადაერჩინა. ისინიც მივიდნენ იესოსთან და შეეხვეწნენ: „იგი იმსახურებს ამას; მას უყვარს ჩვენი ერი, სინაგოგაც კი აგვიშენა“. იესოც გაჰყვა მათ. სახლს რომ უახლოვდებოდა, ასისთავის გაგზავნილი მეგობრები შემოხვდნენ და მისი დანაბარები გადასცეს: „ბატონო, არ შეწუხდე, რადგან არა ვარ იმის ღირსი, რომ ჩემს ჭერქვეშ შემოხვიდე. ამის გამო შენთან მოსვლის ღირსადაც არ მივიჩნიე თავი. შენ მხოლოდ თქვი და განიკურნება ჩემი მსახური, რადგან მეც სხვისი ქვეშევრდომი ვარ და თავადაც მყავს ხელქვეითად ჯარისკაცები. ერთს ვეუბნები, წადი-მეთქი და ისიც მიდის, მეორეს — მოდი-მეთქი და ისიც მოდის, ჩემს მონას — ეს გააკეთე-მეთქი და ისიც აკეთებს“. იესო გააოცა ამ სიტყვებმა და ხალხს, რომელიც უკან მიჰყვებოდა, მიუბრუნდა და უთხრა: „გეუბნებით: ამხელა რწმენის მქონეს ისრაელშიც კი არავის შევხვედრივარ“. ასისთავის გაგზავნილი კაცები სახლში რომ დაბრუნდნენ, მონა გამოჯანმრთელებული დახვდათ » (ლუკა 7:1-10).
იესო ქრისტემ განიკურნა ინვალიდი ქალი 18 წლის განმავლობაში: „ერთ შაბათ დღეს იესო სინაგოგაში ასწავლიდა. იქ ერთი ქალი იყო, 18 წელი უძლურების დემონით შეპყრობილი; წელში იყო მოხრილი და ვერ იმართებოდა. იესომ რომ დაინახა იგი, უთხრა: „განკურნებული ხარ უძლურებისგან“. ხელები დაადო ქალს, ისიც მაშინვე გაიმართა და ღვთის განდიდება დაიწყო. სინაგოგის წინამძღვარი კი აღშფოთდა, იესომ ავადმყოფი შაბათს რომ განკურნა, და ხალხს უთხრა: „საქმის საკეთებლად ექვსი დღე არსებობს. შაბათს კი ნუ მოხვალთ განსაკურნავად, იმ დღეებში მოდით, როცა ნებადართულია საქმის კეთება“. უფალმა მას უთხრა: „თვალთმაქცნო, შაბათობით რომელი თქვენგანი არ უშვებს თავის ხარს ან ვირს ბაგიდან და არ მიჰყავს დასარწყულებლად? მაშ, არ შეიძლებოდა შაბათს ამ ქალის, აბრაამის ასულის, გათავისუფლება, რომელიც სატანას 18 წელი ჰყავდა შებორკილი?“ ეს რომ თქვა, მის მოწინააღმდეგეებს შერცხვათ, ხალხი კი აღტაცებული იყო მისი დიდებული საქმეებით » (ლუკა 13:10-17).
იესო ქრისტე კურნავს ფინიკიელი ქალის ასულს: „იქიდან იესომ ტვიროსისა და სიდონის მხარეებს მიაშურა. იქ ერთი ფინიკიელი ქალი მივიდა მასთან და შეღაღადა: „შემიწყალე, უფალო, დავითის ძეო! ჩემს ქალიშვილს საშინლად ტანჯავს დემონი“. იესოს სიტყვაც არ დაუძრავს. მაშინ მივიდნენ მასთან მოწაფეები და სთხოვეს: „უთხარი ამ ქალს, თავი დაგვანებოს, თორემ მოგვდევს და მოგვყვირის“. მან მიუგო: „მე მხოლოდ ისრაელის დაკარგულ ცხვრებთან ვარ გამოგზავნილი“. ქალი კი მიუახლოვდა, მის წინაშე დაემხო და უთხრა: „უფალო, დამეხმარე!“ იესომ მიუგო: „ვის გაუგია, შვილებს წაართვა პური და ფინიებს გადაუგდო?!“ „ჰო, უფალო, მაგრამ ფინიებიც ხომ ჭამენ თავიანთი პატრონების სუფრიდან ჩამოცვენილ ნამცეცებს“, — უთხრა ქალმა. იესომ მიუგო: „დიდი რწმენა გქონია, შეგისრულდეს სურვილი!“, და მაშინვე განიკურნა მისი ქალიშვილი » (მათე 15:21-28).
იესო ქრისტე ქარიშხალს აჩერებს: « როცა ის ნავში ჩაჯდა, მისი მოწაფეებიც მიჰყვნენ. და აი, ზღვა ძალიან აღელდა, ნავს ტალღები ფარავდა, მას კი ეძინა. ისინი მივიდნენ, გააღვიძეს და უთხრეს: „უფალო, გვიხსენი, ვიღუპებით!“ მან უთხრა მათ: „რამ შეგაშინათ, მცირე რწმენისანო?“ წამოდგა, შერისხა ქარი და ზღვა, და დიდი სიწყნარე ჩამოვარდა. გაოცებული მოწაფეები ამბობდნენ: „ვინ არის ასეთი, რომ ქარიცა და ზღვაც მას ემორჩილება?“” (მათე 8:23-27). ეს სასწაული გვიჩვენებს, რომ მიწიერ სამოთხეში აღარ იქნება ქარიშხლები.
იესო ქრისტე დადის ზღვაზე: „ხალხი რომ გაუშვა, მთაზე ავიდა, განმარტოებით რომ ელოცა. იქ მარტო მყოფს შემოაღამდა. იმ დროისთვის ნავი ნაპირიდან ძალიან შორს იყო. ცურვა ჭირდა, რადგან პირქარი იყო და ტალღები ეხეთქებოდა ნავს. ღამის მეოთხე გუშაგობისას იესო ზღვაზე სვლით მივიდა მათთან. მოწაფეებმა ზღვაზე მომავალი რომ დაინახეს, შეშფოთდნენ, თქვეს, მოჩვენებააო და შიშისგან აყვირდნენ. იესო მაშინვე გამოელაპარაკა მათ: „ნუ გეშინიათ, მე ვარ, გამაგრდით!“ პეტრემ მიუგო: „უფალო, თუ ეს შენ ხარ, მიბრძანე, მოვიდე შენთან წყალდაწყალ!“ მან უთხრა: „მოდი!“ პეტრეც ნავიდან გადავიდა და წყალზე სვლით გაემართა იესოსკენ. მაგრამ ქარიშხალმა შეაშინა, ჩაძირვა დაიწყო, და დაიყვირა: „უფალო, მიშველე!“ იესომ მაშინვე ხელი გაუწოდა, დაიჭირა და უთხრა: „მცირე რწმენისავ, რამ დაგაეჭვა?“ როცა ისინი ნავში ჩასხდნენ, ქარი ჩადგა. ნავში მყოფები მის წინაშე დაემხვნენ და უთხრეს: „ნამდვილად ღვთის ძე ხარ!“ » (მათე 14:23-33).
სასწაულებრივი ატამი: „ერთხელ, როცა იესო გენესარეთის ტბასთან იყო, მას უამრავი ხალხი მიაწყდა და ღვთის სიტყვას ისმენდა. მან ტბის პირას ორი ნავი შენიშნა, საიდანაც მებადურები გადმოსულიყვნენ და ბადეებს რეცხავდნენ. იესო ერთ-ერთ ნავზე ავიდა, რომელიც სიმონისა იყო, და სთხოვა მას, რომ ნაპირს ცოტათი გაშორებოდნენ; შემდეგ დაჯდა და ხალხს იქიდან ასწავლიდა. ლაპარაკი რომ დაასრულა, სიმონს უთხრა: „ღრმად შეცურდი და ისროლეთ ბადეები თევზის დასაჭერად“. სიმონმა მიუგო: „მოძღვარო, მთელი ღამე ვთევზაობდით და ვერაფერი დავიჭირეთ, მაგრამ, რადგან შენ ამბობ, ვისვრი ბადეებს“. ასეც მოიქცნენ და იმდენი თევზი დაიჭირეს, რომ ბადეები ეხეოდათ. მათ სხვა ნავში მყოფ მეგობრებს ანიშნეს, რომ მისულიყვნენ და დახმარებოდნენ. ისინიც მივიდნენ და ორივე ნავი აავსეს; ნავებმა ჩაძირვა დაიწყო. ეს რომ სიმონ-პეტრემ დაინახა, იესოს მუხლებში ჩაუვარდა და უთხრა: „გამშორდი, უფალო, ცოდვილი კაცი ვარ!“ ამდენი თევზი რომ დაიჭირეს, განცვიფრდნენ სიმონ-პეტრე და მასთან მყოფნი, აგრეთვე იაკობი და იოანე, ზებედეს ვაჟები, რომლებიც სიმონთან ერთად თევზაობდნენ. იესომ სიმონს უთხრა: „ნუ გეშინია, ამიერიდან ადამიანებს დაიჭერ“. მათ ნავები ნაპირზე გამოათრიეს, ყველაფერი მიატოვეს და მას გაჰყვნენ » (ლუკა 5:1-11).
იესო ქრისტე ამრავლებს პურებს: „მის შემდეგ იესო გალილეის ანუ ტიბერიადის ზღვის გაღმა გავიდა. მას უამრავი ხალხი მიჰყვებოდა, რადგან ხედავდნენ მის მიერ სასწაულებრივად განკურნებულ ავადმყოფებს. იესო მთაზე ავიდა და თავის მოწაფეებთან ერთად იქ დაჯდა. ახლოვდებოდა პასექი, იუდეველთა დღესასწაული. როცა იესომ გაიხედა და დაინახა, რომ უამრავი ხალხი მიდიოდა მასთან, ფილიპეს ჰკითხა: „სად ვიყიდოთ პური, ხალხს რომ ვაჭამოთ?“ ამას გამოსაცდელად ეუბნებოდა, თავად კი იცოდა, რა უნდა გაეკეთებინა. ფილიპემ უპასუხა: „200 დინარის პურიც კი არ ეყოფათ, თითოეულს ცოტა მაინც რომ შეხვდეს“. ერთმა მოწაფემ, სიმონ-პეტრეს ძმამ, ანდრიამ, მას უთხრა: „აქ ერთი პატარა ბიჭია, რომელსაც ხუთი ქერის პური და ორი პატარა თევზი აქვს, მაგრამ ამდენ ხალხს ეს რას ეყოფა?!“ იესომ თქვა: „დასხით ხალხი!“ იმ ადგილზე ბალახი ხშირი იყო და დასხდა ხალხი, დაახლოებით 5 000 კაცი. იესომ აიღო პურები, ღმერთს მადლობა შესწირა და იქ მსხდომთ დაურიგა; თევზიც ჩამოურიგა და ყველამ იმდენი ჭამა, რამდენიც უნდოდა. როდესაც ძღომამდე ჭამეს, მან თავის მოწაფეებს უთხრა: „შეაგროვეთ დარჩენილი ნატეხები, რომ არაფერი გადაიყაროს!“ მათაც მოაგროვეს და 12 კალათი აავსეს იმ ხუთი ქერის პურის ნატეხებით, რაც ჭამის შემდეგ მორჩათ. იესოს სასწაულების თვითმხილველები ამბობდნენ: „ეს ნამდვილად ის წინასწარმეტყველია, ქვეყნიერებაში რომ უნდა მოსულიყო“. იესო კი, რადგან იცოდა, რომ ისინი მისვლას, მის შეპყრობასა და გამეფებას აპირებდნენ, კვლავ განმარტოვდა მთაზე » (იოანე 6:1-15). უხვად იქნება საკვები მთელ დედამიწაზე (ფსალმუნი 72:16; ესაია 30:23).
იესო ქრისტე, აღადგენს ქვრივის ვაჟს: « ამის შემდეგ იესო ქალაქ ნაინში წავიდა. მას თან მიჰყვებოდნენ მოწაფეები და დიდძალი ხალხი. როცა ქალაქის კარიბჭეს უახლოვდებოდა, დაინახა, რომ მკვდარს მოასვენებდნენ, დედისერთა ბიჭს. დედამისი ქვრივი იყო. მას დიდძალი ხალხი მოჰყვებოდა ქალაქიდან. უფალმა რომ დაინახა, გული დაეწვა და უთხრა: „ნუ ტირი“. შემდეგ მივიდა და საკაცეს შეეხო. გამსვენებლები შეჩერდნენ. მან თქვა: „ჭაბუკო, შენ გეუბნები, ადექი!“ მკვდარი წამოჯდა და ალაპარაკდა. იესომ ის დედამისს ჩააბარა. შიშმა შეიპყრო ყველა, ღმერთს ადიდებდნენ და ამბობდნენ: „დიდი წინასწარმეტყველი გამოჩნდა ჩვენ შორის“, „ღმერთმა მოხედა თავის ხალხს“. ეს ამბავი მის შესახებ მთელ იუდეასა და მის შემოგარენში გავრცელდა” (ლუკ. 7:11-17).
იესო ქრისტე აღადგენს იაირუსის ასულს: « სანამ ის ჯერ კიდევ საუბრობდა, სინაგოგის პრეზიდენტის გარკვეული წარმომადგენელი მივიდა და თქვა: »ჯერ ლაპარაკი არ დაემთავრებინა, რომ მოვიდა ერთი კაცი სინაგოგის წინამძღვრის სახლიდან და უთხრა: „შენი ასული მოკვდა, ნუღარ შეაწუხებ მოძღვარს“. ეს რომ მოისმინა, იესომ უთხრა მას: „ნუ გეშინია, მხოლოდ ირწმუნე+ და გადარჩება“. როცა მის სახლში მივიდა, არავის დართო ნება, შესულიყო მასთან ერთად, პეტრეს, იოანეს, იაკობისა და გოგონას დედ-მამის გარდა. ხალხი კი ტიროდა და მწუხარებისგან მკერდში იცემდა. მან უთხრა მათ: „ნუღარ ტირით, არ მომკვდარა, მხოლოდ სძინავს“. მათ ეს სიცილად არ ეყოთ, რადგან იცოდნენ, რომ გოგონა მკვდარი იყო. იესომ ხელი მოჰკიდა მას და ხმამაღლა უთხრა: „გოგონა, ადექი!“ მას სული დაუბრუნდა და მაშინვე წამოდგა. იესომ ბრძანა, საჭმელი მიეცათ მისთვის. მშობლების აღტაცებას საზღვარი არ ჰქონდა. მან უბრძანა მათ, არავისთვის მოეყოლათ, რაც მოხდა” (ლუკა 8:49-56).
იესო ქრისტე აცოცხლებს თავის მეგობარს, ლაზარს, რომელიც ოთხი დღის წინ გარდაიცვალა: « იესო ჯერ არ იყო სოფელში შესული. ისევ იქ იყო, სადაც მართა შეეგება. იუდეველები, რომლებიც მარიამთან იყვნენ სახლში და ანუგეშებდნენ, იმის დანახვაზე, რომ ის სწრაფად ადგა და გარეთ გავიდა, უკან გაჰყვნენ მას, რადგან ეგონათ, რომ სამარხთან მიდიოდა სატირლად. როცა მარიამი მივიდა იქ, სადაც იესო იყო და დაინახა იგი, ფეხებში ჩაუვარდა და უთხრა: „უფალო, აქ რომ ყოფილიყავი, ჩემი ძმა არ მოკვდებოდა“. როდესაც იესომ დაინახა, რომ ისიც ტიროდა და მასთან ერთად მისული იუდეველებიც, სულით ამოიოხრა და აფორიაქდა. შემდეგ იკითხა: „სად დაასვენეთ?“ მიუგეს: „უფალო, მოდი, ნახე“. იესო აცრემლდა. იუდეველები ამბობდნენ: „ნახე, როგორ ჰყვარებია!“ ზოგი მათგანი ამბობდა: „ნუთუ ამ კაცმა, რომელმაც ბრმას თვალი აუხილა, ვერაფერი იღონა, რომ ის არ მომკვდარიყო?“
იესომ კვლავ ამოიოხრა და სამარხთან მივიდა. ეს იყო გამოქვაბული, რომელსაც ლოდი ჰქონდა მიდებული. იესომ თქვა: „მოაშორეთ ლოდი“. მიცვალებულის დამ, მართამ უთხრა: „უფალო, აყროლებული იქნება, უკვე მეოთხე დღეა“. იესომ უთხრა მას: „ხომ გითხარი, თუ ირწმუნებ, ღვთის დიდებას იხილავ-მეთქი?“ მაშინ მოაშორეს ლოდი. იესომ თვალები ცისკენ აღაპყრო და თქვა: „მამა, გმადლობ, რომ მისმინე. ვიცოდი, რომ ყოველთვის მისმენ, მაგრამ ეს ირგვლივ მდგომი ხალხისთვის ვთქვი, რათა ირწმუნონ, რომ შენ გამომგზავნე“. ეს თქვა და ხმამაღლა დაიძახა: „ლაზარე, გამოდი!“ კაცი, რომელიც მკვდარი იყო, სახვევებით ხელფეხშეკრული გამოვიდა, სახე კი ნაჭრით ჰქონდა შეხვეული. იესომ უთხრა მათ: „გახსენით, იაროს“” (იოანე 11:30-44).
ბოლო სასწაულებრივი ატამი (ქრისტეს აღდგომიდან მალევე): „თენდებოდა. იესო ნაპირზე იდგა, მაგრამ მოწაფეებმა ვერ იცნეს იგი. იესომ ჰკითხა მათ: „შვილებო, საჭმელი არაფერი გაქვთ?“ მათ უპასუხეს: „არა!“ შემდეგ უთხრა: „ნავის მარჯვენა მხარეს ისროლეთ ბადე და დაიჭერთ თევზს!“ მათაც ისროლეს და იმდენი დაიჭირეს, რომ ბადე ვეღარ ამოჰქონდათ. მაშინ მოწაფემ, რომელიც იესოს გამორჩეულად უყვარდა, პეტრეს უთხრა: „ეს უფალია!“ სიმონ-პეტრემ რომ გაიგონა, უფალიაო, ჩაიცვა, რადგან ტანთ არ ეცვა, და ზღვაში გადაეშვა, მოწაფეებმა კი თევზით სავსე ბადე გამოათრიეს, რადგან ნავი ნაპირიდან არც ისე შორს, დაახლოებით 90 მეტრის მანძილზე იყო » (იოანე 21:4-8).
იესო ქრისტემ მრავალი სხვა სასწაული მოახდინა. ისინი საშუალებას მოგვცემს გავაძლიეროთ ჩვენი რწმენა, გაგვხალისონ და გავეცნოთ იმ უამრავ კურთხევას, რაც დედამიწაზე იქნება. მოციქული იოანეს მიერ დაწერილი სიტყვები ძალიან კარგად ასახავს იმ სასწაულების უზარმაზარ რაოდენობას, რაც იესო ქრისტემ გააკეთა, როგორც გარანტი იმისა, თუ რა მოხდება დედამიწაზე: ”სხვაც ბევრი რამ გააკეთა იესომ. ყველაფერი დაწვრილებით რომ დაწერილიყო, ვფიქრობ, ქვეყნიერებაც ვერ დაიტევდა დაწერილ გრაგნილებს” (იოანე 21:25).
***
5 – ბიბლიისელემენტარულისწავლება
- ღმერთს აქვს სახელი: იეჰოვა: « მე ვარ იეჰოვა. ეს არის ჩემი სახელი. ჩემს დიდებას არ მივცემ სხვას, არც ჩემს ქებას — ქანდაკებებს » (ესაია 42:8) (God Has a Name (YHWH)). ჩვენ მხოლოდ თაყვანისცემა უნდა გვქონდეს იეჰოვასთვის: « შენ ღირსი ხარ, იეჰოვა, ჩვენო ღმერთო, რომ მიიღო დიდება, პატივი და ძლიერება, რადგან ყველაფერი შენ შექმენი, შენი ნებით არსებობს და შეიქმნა » (გამოცხადება 4:11) (How to Pray to God (Matthew 6:5-13); The Administration of the Christian Congregation, According to the Bible (Colossians 2:17)). ჩვენ უნდა გვიყვარდეს მას მთელი ჩვენი სიცოცხლე: « მან უთხრა: «„გიყვარდეს იეჰოვა, შენი ღმერთი, მთელი გულით, მთელი სულით და მთელი გონებით“. ეს არის პირველი და უდიდესი მცნება » (მათე 22:37,38). ღმერთი არ არის სამება. სამების არ არის ბიბლიური სწავლება.
- იესო ქრისტე არის ერთადერთი ძე ღვთისა, რომ ის ღვთის ერთადერთი ძეა, რომელიც ღვთის მიერ არის შექმნილი: « ფილიპეს კესარეის მხარეში მისვლისას იესომ მოწაფეებს ჰკითხა: „რას ამბობს ხალხი, ვინ არისო კაცის ძე?“ „ზოგი ამბობს, იოანე ნათლისმცემელიაო, ზოგი — ელიააო, ზოგი კი — იერემია ან ერთ-ერთი წინასწარმეტყველიაო“, — უპასუხეს მათ. „თქვენ რას იტყვით, ვინა ვარ?“ — ჰკითხა მან. სიმონ-პეტრემ მიუგო: „შენა ხარ ქრისტე, ცოცხალი ღვთის ძე“. მაშინ იესომ უთხრა: „ბედნიერი ხარ, სიმონ იონას ძეო, რადგან ეს ხორცმა და სისხლმა კი არ გაგიმჟღავნა, არამედ ჩემმა ზეციერმა მამამ » (მათე 16:13-17, იოანე 1:1-3) (The Commemoration of the Death of Jesus Christ (Luke 22:19)). იესო ქრისტე არ არის ყოვლისშემძლე ღმერთი და ის არ არის სამების ნაწილი.
- წმინდა სული ღვთის აქტიური ძალაა. ის არ არის ადამიანი: « მათ თითქოს ცეცხლის ენები დაინახეს, რომლებიც სათითაოდ დაეშვა თითოეულ მათგანზე » (საქმეები 2:3). სულიწმინდა სამების ნაწილი არ არის.
- ბიბლია ღვთის სიტყვაა: « მთელი წმინდა წერილი ღვთისგან არის შთაგონებული და სასარგებლოა სასწავლებლად, შესაგონებლად, გამოსასწორებლად და სიმართლეში აღსაზრდელად, რათა ღვთის კაცი ყველაფერში ჩახედული და ყოველმხრივ მომზადებული იყოს ნებისმიერი კარგი საქმისთვის » (2 ტიმოთე 3:16,17). ჩვენ უნდა წაიკითხოთ, შეისწავლე და გამოიყენოთ ის ჩვენს ცხოვრებაში: « იეჰოვას კანონი ანიჭებს მას სიამოვნებას და კითხულობს მის კანონს დღედაღამ. იქნება ის წყლის ნაკადულებთან დარგულ ხესავით,რომელიც თავის დროზე იძლევა ნაყოფს და რომლის ფოთლებიც არ ჭკნება » (ფსალმუნები 1:1-3) (Reading and Understanding the Bible (Psalms 1:2, 3)).
- ქრისტეს მსხვერპლისადმი რწმენა ცოდვების მიტევების, მოგვიანებით განკურნებისა და აღდგომის საშუალებას იძლევა: « ღმერთმა ქვეყნიერება ისე შეიყვარა, რომ თავისი მხოლოდშობილი ძე მისცა, რათა ვისაც ის სწამს, არ დაიღუპოს, არამედ მარადიული სიცოცხლე ჰქონდეს. (…) ვისაც ძე სწამს, მარადიული სიცოცხლე აქვს, ხოლო ვინც ძეს არ ემორჩილება, ვერ იხილავს სიცოცხლეს, არამედ ღვთის რისხვა რჩება მასზე » (იოანე 3:16,36). « კაცის ძეც არ მოსულა იმისთვის, რომ მას ემსახურონ, არამედ თვითონ მოემსახუროს და მისცეს თავისი სული მრავალთა გამოსასყიდად » (მათე 20:28) (The Hope of Everlasting Life).
- ღვთის სამეფო არის ზეციური მთავრობა. მეფე 1914 წლიდან იესო ქრისტეა ერთად 144,000 მეფეები და მღვდლები, რომლებიც წარმოადგენს « ახალი იერუსალიმის », პატარძალი ქრისტეს. ეს ზეციერი მთავრობა ბოლო მოეღება კაცობრიობის დომინირებას დიდი გასაჭირის დროს. ეს ზეციერი სამეფო მთელ დედამიწას გადალახავს: « იმ მეფეების დროს ზეციერი ღმერთი დაამყარებს სამეფოს, რომელიც არასოდეს დაიქცევა. ეს სამეფო სხვა ხალხს არ გადაეცემა. ის დააქცევს და ბოლოს მოუღებს ყველა ამ სამეფოს, თავად კი მარადიულად იდგება » (გამოცხადება 12: 7-12, 21: 1-4, მათე 6: 9,10, დანიელი 2:44).
- სიკვდილი სიცოცხლის საპირისპიროა. სული კვდება და სიცოცხლის ძალა ქრება: « იმედს ნუ დაამყარებთ წარჩინებულებზე, ნურც სხვა ადამიანებზე, რომელთაგანაც არ არის ხსნა. ამოსდის სული, თვითონ კი უბრუნდება მიწას, იმ დღეს ქრება მისი ფიქრები » (ფსალმუნი 146:3,4, ეკლესიასტე 3:19,20, 9:5,10).
- იქნება მკვდრეთით აღდგომა სამართლიანი და უსამართლო: « ნუ გაიკვირვებთ ამას, რადგან მოდის საათი, როცა ყველანი, ვინც სამარხებში არიან, მის ხმას მოისმენენ და გამოვლენ: კარგის მოქმედნი სიცოცხლის აღდგომისთვის, ცუდის მოქმედნი კი — სასამართლოს აღდგომისთვის » (იოანე 5:28,29). « მათ მსგავსად მეც მაქვს ღვთის იმედი, რომ იქნება მკვდრეთით აღდგომა, მართლებისაც და უმართლოებისაც » (საქმეები 24:15). « ვიხილე დიდი თეთრი ტახტი და მასზე მჯდომი. მისგან გარბოდა ცა და დედამიწა და აღარ იყო ადგილი მათთვის. ვიხილე მკვდრები, დიდები და პატარები, რომლებიც ტახტის წინ იდგნენ, და გაშლილი იყო გრაგნილები. გაშლილი იყო სხვა გრაგნილიც — სიცოცხლის გრაგნილი. მკვდრები ამ გრაგნილებში ჩაწერილის მიხედვით გასამართლდნენ თავიანთი საქმეებისამებრ. ზღვამ მისცა მასში მყოფი მკვდრები, სიკვდილმა და სამარემაც მისცეს მათში მყოფი მკვდრები და თითოეული თავისი საქმეებისამებრ გასამართლდა » (გამოცხადება 20:11-13) (The Significance of the Resurrections Performed by Jesus Christ (John 11:30-44); The Earthly Resurrection of the Righteous – They Will Not Be Judged (John 5:28, 29); The Earthly Resurrection of the Unrighteous – They Will Be Judged (John 5:28, 29) ; The Heavenly Resurrection of the 144,000 (Apocalypse 14:1-3) ; The Harvest Festivals were the Foreshadowing of the Different Resurrections (Colossians 2:17)).
- მხოლოდ 144 000 ადამიანი იესო ქრისტესთან ერთად ზეცაში მიდის. გამოცხადების 7: 9-17-ში მოხსენიებული უამრავი ხალხია, ვინც დიდ გასაჭირს გადარჩება და დედამიწის სამოთხეში მარადიულად იცხოვრებს: « გავიგონე ბეჭედდასმულთა რიცხვი: ას ორმოცდაოთხი ათასი, ბეჭედდასმულნი ისრაელის ძეთა ყველა ტომიდან. (…) ამის შემდეგ გავიხედე და, აი, უამრავი ხალხი, რომლის დათვლა არავის შეეძლო, ყველა ერიდან და ტომიდან, ხალხიდან და ენიდან, იდგნენ ტახტისა და კრავის წინ თეთრი გრძელი სამოსლით შემოსილნი, ხელში პალმის ტოტები ეჭირათ. (…) მან კი მითხრა: „ესენი დიდი გასაჭირიდან მოსულები არიან, მათ გაირეცხეს თავიანთი გრძელი სამოსელი და გაათეთრეს კრავის სისხლით » (გამოცხადება 7:3-8, 14:1-5, 7:9-17) (The Book of Apocalypse – The Great Crowd Coming from the Great Tribulation (Apocalypse 7:9-17)).
- ჩვენ ბოლო დღეებში ვცხოვრობთ, რომელიც დიდ გასაჭირში შეწყდება (მათე 24, 25, მარკოზი 13, ლუკა 21, გამოცხადება 19: 11-21). 1914 წლიდან იწყება ქრისტეს ყოფნა და დასრულდება ათასი წლის ბოლოს: « როცა ის ზეთისხილის მთაზე იჯდა, მივიდნენ მასთან მოწაფეები სხვებისგან განცალკევებით და ჰკითხეს: „გვითხარი, როდის მოხდება ეს, რა იქნება შენი მოსვლისა და ქვეყნიერების აღსასრულის ნიშანი? » (მათე 24:3) (The Fulfillment of the Planetary Day of Atonement (Yom Kippur) and the Great Tribulation (Hebrews 10:1)).
- სამოთხე იქნება მიწიერი: « გავიგონე ტახტიდან დიდი ხმა: „აი, ღვთის კარავი ადამიანებთანაა. იგი მათთან დამკვიდრდება, ისინი მისი ხალხი იქნებიან და თვითონ ღმერთი მათთან იქნება. მოსწმენდს მათ ყოველ ცრემლს თვალებიდან და აღარ იქნება სიკვდილი, აღარც გლოვა, გოდება და ტკივილი, რადგან წინანდელი ყველაფერი მოისპო » (ესაია 11,35,65, გამოცხადება 21:1-5).
- რატომ დაუშვა ღმერთმა ბოროტება? ეშმაკმა ეჭვქვეშ დააყენა ღვთის უზენაესობა. ღმერთმა მისცა დრო, რომ პასუხი გასცეს (დაბადება 3:1-6) (Satan Hurled). სატანამ ეჭვქვეშ დააყენა ადამიანების მთლიანობა. ღმერთმა მისცა დრო, რომ პასუხი გასცეს ასევე (იობი 1:7-12; 2:1-6). ეს არ არის ღმერთი, რომელიც ტანჯვას იწვევს (იაკობი 1: 13). ტანჯვას აქვს ოთხი ძირითადი ფაქტორი: ეშმაკი შეიძლება იყოს ის, ვინც იწვევს ტკივილს (მაგრამ არა ყოველთვის) (იობი 1:7-12; 2:1-6). ტანჯვა ჩვენი ცოდვილი მდგომარეობის შედეგია, რაც მოხუცებულობის, ავადმყოფობისა და სიკვდილისკენ მიდის (რომაელები 5:12, 6:23). ტანჯვა შეიძლება იყოს ცუდი ადამიანის გადაწყვეტილებების შედეგი (ჩვენს ნაწილზე ან სხვა ადამიანებზე) (მეორე რჯული 32: 5, რომაელთა 7:19). ტანჯვა შეიძლება იყოს « მოულოდნელი დროისა და მოვლენის » შედეგი, რამაც ზიანი მიაყენა პირს არასწორი დროში (ეკლესიასტე 9:11). ბედი არ არის ბიბლიური სწავლება, ჩვენ არ ვართ « განკუთვნილია » კარგი ან ცუდი, მაგრამ თავისუფალი ნების საფუძველზე, ჩვენ ვირჩევთ გავაკეთოთ « კარგი » ან « ცუდი » (მეორე რჯული 30:15).
- ჩვენ უნდა ემსახურებოდეს ღვთის სამეფოს ინტერესებს. მოინათლეთ და იმოქმედეთ, რაც წერილობითი იყო ბიბლიაში (მათე 28:19,20). ქრისტიანი რეგულარულად აცხადებს სასიხარულო ცნობას (მათე 24:14) (The Preaching of the Good News and the Baptism (Matthew 24:14)).
ბიბლიურიაკრძალვა
- სიძულვილი აკრძალულია: « ვისაც თავისი ძმა სძულს, მკვლელია; თქვენ კი იცით, რომ არც ერთ მკვლელში არ რჩება მარადიული სიცოცხლე » (1 იოანე 3:15). მკვლელობა აკრძალულია, მკვლელობა პირადი მიზეზების გამო, რელიგიური პატრიოტული მკვლელობა ან სახელმწიფო პატრიოტიზმი: « მაშინ იესომ უთხრა მას: „ჩააბრუნე მახვილი თავის ადგილას, რადგან ყველა, ვინც მახვილს აიღებს, მახვილით დაიღუპება » ( მათე 26:52).
- ქურდობა აკრძალულია: « ვინც იპარავდა, ნუღარ მოიპარავს, არამედ იშრომოს, საკუთარი ხელით აკეთოს კარგი საქმე, რათა ჰქონდეს გაჭირვებულისთვის მისაცემი » (ეფესელები 4:28).
- ტყუილი აკრძალულია: « ნუ მოატყუებთ ერთმანეთს; გაიხადეთ ძველი პიროვნება მისი საქმეებითურთ » (კოლოსელები 3: 9).
- სხვა ბიბლიური აკრძალვები: « წმინდა სულმა და ჩვენ მართებულად მივიჩნიეთ, მეტი აღარაფერი დაგვეკისრებინა თქვენთვის ამ აუცილებლის გარდა, რომ მოერიდოთ კერპთშენაწირს, სისხლს, დამხრჩვალსა და სიძვას. თუ ამისგან დაიცავთ თავს, წარმატებული იქნებით. იყავით ჯანმრთელად! » (საქმეები 15: 18,19,28,29).
- « საქმეები », რომლებიც რელიგიურ პრაქტიკასთან არის დაკავშირებული ბიბლიის საწინააღმდეგოდ აკრძალულია. ეს შეიძლება იყოს რელიგიური პრაქტიკა ხორცის ჭამის წინ: « ყველაფერი, რაც ხორცის ბაზარში იყიდება, ჭამეთ+ და ნუ გამოიძიებთ თქვენი სინდისის გამო, რადგან „იეჰოვასია დედამიწა და ყველაფერი, რაც მასზეა“. თუ ურწმუნო დაგპატიჟებთ და მოისურვებთ მასთან წასვლას, ყველაფერი ჭამეთ, რასაც წინ დაგიდებენ, ნურაფერს გამოიძიებთ თქვენი სინდისის გამო, მაგრამ თუ ვინმე გეტყვით: „ეს მსხვერპლშენაწირია“, ნუ შეჭამთ ნურც იმის გულისთვის, ვინც ეს გაგიმხილათ, და ნურც სინდისის გამო. ვგულისხმობ არა შენს სინდისს, არამედ სხვისას. რატომ უნდა გასამართლდეს ჩემი თავისუფლება სხვისი სინდისით? თუ მადლიერებით ვჭამ, რატომღა უნდა დავიგმო იმის გამო, რისთვისაც ღმერთს მადლობას ვუხდი? » (1 კორინთელები 10:25-30).
- « ნუ შეებმებით უთანასწორო უღელში ურწმუნოებთან. რა კავშირი აქვს სიმართლეს უკანონობასთან? ან რა საერთო აქვს სინათლეს სიბნელესთან? რა თანხმობა აქვს ქრისტეს ბელიართან*? ან რა წილი აქვს მორწმუნეს ურწმუნოსთან? რა კავშირი აქვს ღვთის ტაძარს კერპებთან? ჩვენ ვართ ცოცხალი ღვთის ტაძარი; ღმერთმაც თქვა: „დავმკვიდრდები მათ შორის და ვივლი მათ შორის, ვიქნები მათი ღმერთი და ისინი იქნებიან ჩემი ხალხი“. „ამიტომ გამოდით მათგან და გამოეყავით, — ამბობს იეჰოვა, — უწმინდურს ნუღარ მიეკარებით“, „და მე მიგიღებთ თქვენ“. „მე ვიქნები თქვენი მამა, თქვენ კი ჩემი ძეები და ასულები იქნებით, — ამბობს ყოვლისშემძლე იეჰოვა » (2 კორინთელები 6:14-18).
- ოკულტიზმი აკრძალულია. სპირიტიზმი, ჯადოსნური, ასტროლოგია … ჩვენ უნდა გაანადგუროს ყველა ობიექტი ოკულტიზმი (საქმეები 19:19, 20).
- ნუ უყურებთ ფილმებს ან პორნოგრაფიულ ან ძალადობრივ და დამამცირებელ სურათებს. აზარტული თამაშებისგან, ნარკოტიკების მოხმარებისაგან, როგორიცაა მარიხუანა, თამბაქო, ჭარბი ალკოჰოლი, სხვადასხვა ბოროტად: « მაშ, ძმებო, ღვთის თანაგრძნობით გეხვეწებით: წარადგინეთ თქვენი სხეულები ცოცხალ, წმინდა, ღვთისთვის მოსაწონ მსხვერპლად, რაც გააზრებული წმინდა მსახურებაა » (რომაელები 12:1; მათე 5: 27-30; ფსალმუნები 11: 5).
- სექსუალური უზნეობა (მეძაობა): გაუთხოვარი სქესის (მამრობითი / ქალი), მამრობითი და მდედრობითი ჰომოსექსუალობა და უხეშად სექსუალური პრაქტიკა: « როგორ?! არ იცით, რომ უმართლოები ღვთის სამეფოს ვერ დაიმკვიდრებენ? თავს ნუ მოიტყუებთ: ვერც მეძავები, ვერც კერპთაყვანისმცემლები, ვერც მრუშები, ვერც ის კაცები, რომლებსაც გარყვნილებისთვის იყენებენ, ვერც მამათმავლები, ვერც ქურდები, ვერც ხარბები, ვერც ლოთები, ვერც მლანძღველები და ვერც გამომძალველები ვერ დაიმკვიდრებენ ღვთის სამეფოს » (1 კორინთელები 6:9,10). « ყველას ცოლქმრობა იყოს ღირსეული და ცოლქმრული სარეცელი შეუბილწავი, რადგან მეძავებსა და მრუშებს ღმერთი გაასამართლებს » (ებრაელები 13:4).
- ბიბლია გმობს პოლიგამეტს, ნებისმიერ მსურველს, ვისაც ღვთის ნება სურს, ის უნდა დარჩეს თავის პირველ ცოლთან, რომელსაც ის ცოლად (1 ტიმოთე 3: 2 « ერთი ცოლი ქმარი ») . ბიბლია კრძალავს მასტურბაცია: « ამიტომ ჩაკალით თქვენი სხეულის მიწიერი ნაწილები: სიძვა, უწმინდურება, ვნება, მავნებელი სურვილები და სიხარბე, რაც კერპთაყვანისმცემლობაა » (კოლოსელები 3:5).
- აკრძალულია სისხლის ჭამა, თერაპიული სიტემაში (სისხლის გადასხმისას): « ოღონდ ხორცი მის სულთან — სისხლთან — ერთად არ ჭამოთ » (დაბადება 9:4) (The Spiritual Man and the Physical Man (Hebrews 6:1)).
- ყველა აკრძალული რამ არ არის ნათქვამი ამ ბიბლიის შესწავლაში. ქრისტიანმა, რომელიც მიაღწია სიმწიფეს და ბიბლიური პრინციპების კარგი ცოდნა, იცის განსხვავება « კარგი » და « ბოროტი », მაშინაც კი, თუ ის პირდაპირ არ არის დაწერილი ბიბლია: « მაგარი საჭმელი კი მოწიფულთათვის არის, რომლებიც იყენებენ აღქმის უნარს და გაწაფული აქვთ ის კარგისა და ცუდის გასარჩევად » (ებრაელები 5:14) (Achieving Spiritual Maturity (Hebrews 6:1)).
***
რა უნდა გავაკეთოთ დიდი გასაჭირის დაწყებამდე?
« წინდახედულიხედავსუბედურებასდაიმალება, გამოუცდელიკიგაივლისდასასჯელსდაიტეხსთავს » (იგავები 27:12)
როგორც დიდი გასაჭირი უახლოვდება, « უბედურება »,
რა უნდა გავაკეთოთ, რომ მოვემზადოთ « დასამალი »?
სულიერი მომზადება, დიდი გასაჭირის დაწყებამდე
« და ყოველი, ვინც იეჰოვას სახელს უხმობს, გადარჩება »
(იოელი 2:32)
- წინამდებარე მოსამზადებელი ღონისძიება შეიძლება შეჯამდეს ერთი წინადადება: ძებნა იეჰოვას: « ახლოს არის იეჰოვას დიდი დღე, ახლოს არის და ძლიერ ჩქარდება. მწარე მოსასმენი იქნება იეჰოვას დღის ხმა. მაშინ ვაჟკაციც აყვირდება. რისხვის დღეა ის, გასაჭირისა და ტანჯვის დღე, ქარიშხლისა და გაპარტახების დღე, სიბნელისა და წყვდიადის დღე, ღრუბლისა და მწუხრის დღე, საყვირის ჩაბერვისა და განგაშის დღე, რომელიც გამაგრებული ქალაქებისა და კუთხის მაღალი კოშკების წინააღმდეგაა. (…) ვიდრე შესრულებულა ბრძანება, ვიდრე ბზესავით ჩაუვლია დღეს, ვიდრე თავს არ დაგტეხიათ იეჰოვას მრისხანება, ვიდრე თავს არ დაგტეხიათ იეჰოვას რისხვის დღე, ეძებეთ იეჰოვა, დედამიწის თვინიერნო, მისი სამართლის დამცველნო! ეძებეთ სიმართლე, ეძებეთ თვინიერება, იქნებ თავშესაფარი პოვოთ იეჰოვას რისხვის დღეს » (სოფონია 1:14-16; 2:2,3). ეძებენ იეჰოვას, ისწავლოს სიყვარული და დაემორჩილოს მას.
- ღმერთისადმი სიყვარული უნდა აღიაროს, რომ მას სახელი აქვს: იეჰოვა (მათე 6: 9 « განიწმინდოს შენი სახელი »). « მე ვარ იეჰოვა. ეს არის ჩემი სახელი. ჩემს დიდებას არ მივცემ სხვას, არც ჩემს ქებას — ქანდაკებებს » (ესაია 42:8). ჩვენ მხოლოდ თაყვანისცემა უნდა გვქონდეს იეჰოვასთვის: « შენ ღირსი ხარ, იეჰოვა, ჩვენო ღმერთო, რომ მიიღო დიდება, პატივი და ძლიერება, რადგან ყველაფერი შენ შექმენი, შენი ნებით არსებობს და შეიქმნა » (გამოცხადება 4:11). ჩვენ უნდა გვიყვარდეს მას მთელი ჩვენი სიცოცხლე: « მან უთხრა: « „გიყვარდეს იეჰოვა, შენი ღმერთი, მთელი გულით, მთელი სულით და მთელი გონებით“. ეს არის პირველი და უდიდესი მცნება » (მათე 22:37,38). ღმერთი არ არის სამება. სამების არ არის ბიბლიური სწავლება.
- თუ ღმერთი გვიყვარს, ვილოცებთ. იესო ქრისტემ რჩევა მისცა ლოცვას: « როცა ლოცულობთ, ნუ მოიქცევით თვალთმაქცებივით, რადგან მათ უყვართ სინაგოგებსა და მთავარი ქუჩების კუთხეებში დგომა და ლოცვა სხვების დასანახავად. ჭეშმარიტებას გეუბნებით: მათ უკვე სრულად მიიღეს თავიანთი საზღაური. შენ კი, როცა ლოცულობ, შედი შენს ოთახში, ჩაიკეტე კარი და ლოცვით მიმართე დაფარულში მყოფ შენს მამას, და მამა, რომელიც ხედავს დაფარულს, მოგიზღავს შენ. ლოცვის დროს ნუ გაიმეორებთ ერთსა და იმავეს გაუთავებლად უცხოტომელებივით, რომლებსაც ჰგონიათ, რომ თავიანთი მრავალსიტყვაობის გამო შესმენილ იქნებიან. ნუ დაემსგავსებით მათ, რადგან ღმერთმა, თქვენმა მამამ, მანამდე იცის, რა გჭირდებათ, სანამ სთხოვთ. ამიტომ, ასე ილოცეთ: „ჩვენო ზეციერო მამა, განიწმინდოს შენი სახელი. მოვიდეს შენი სამეფო და იყოს შენი ნება როგორც ზეცაში, ისე დედამიწაზე. მოგვეცი დღეისთვის სამყოფი პური. გვაპატიე ჩვენი ვალები, როგორც ჩვენ ვპატიობთ ჩვენს მოვალეებს, და ნუ შეგვიყვან ცდუნებაში, არამედ გვიხსენი ბოროტისგან“. თუ თქვენ პატიობთ სხვებს მათ შეცოდებებს, თქვენც გაპატიებთ თქვენი ზეციერი მამა, ხოლო თუ თქვენ არ პატიობთ სხვებს მათ შეცოდებებს, არც თქვენ გაპატიებთ თქვენსას ზეციერი მამა » (მათე 6:5-15).
- იეჰოვა ღმერთს სთხოვს, რომ ჩვენი ურთიერთობა იყოს ექსკლუზიური, ანუ ის არ გვინდა, ვილოცო სხვა « ღმერთი »: « არა, მე იმას ვამბობ, რომ ყველაფერს, რასაც უცხოტომელები სწირავენ, დემონებს სწირავენ+ და არა ღმერთს. მე კი არ მინდა, დემონების თანაზიარნი გახდეთ. შეუძლებელია იეჰოვას სასმისსაც სვამდეთ და დემონების სასმისსაც. შეუძლებელია „იეჰოვას სუფრიდანაც“ ჭამდეთ და დემონების სუფრიდანაც. თუ „იეჰოვას განრისხებას ვბედავთ“? განა მასზე ძლიერები+ ვართ? » (1 კორინთელები 10:20-22).
- ღმერთისადმი სიყვარული უნდა აღიაროს, რომ მას ძე, იესო ქრისტე ჰყავს. იესო ქრისტე არის ერთადერთი ძე ღვთისა, რომ ის ღვთის ერთადერთი ძეა, რომელიც ღვთის მიერ არის შექმნილი: « ფილიპეს კესარეის მხარეში მისვლისას იესომ მოწაფეებს ჰკითხა: „რას ამბობს ხალხი, ვინ არისო კაცის ძე?“ „ზოგი ამბობს, იოანე ნათლისმცემელიაო, ზოგი — ელიააო, ზოგი კი — იერემია ან ერთ-ერთი წინასწარმეტყველიაო“, — უპასუხეს მათ. „თქვენ რას იტყვით, ვინა ვარ?“ — ჰკითხა მან. სიმონ-პეტრემ მიუგო: „შენა ხარ ქრისტე, ცოცხალი ღვთის ძე“. მაშინ იესომ უთხრა: „ბედნიერი ხარ, სიმონ იონას ძეო, რადგან ეს ხორცმა და სისხლმა კი არ გაგიმჟღავნა, არამედ ჩემმა ზეციერმა მამამ » (მათე 16:13-17, იოანე 1:1-3). იესო ქრისტე არ არის ყოვლისშემძლე ღმერთი და ის არ არის სამების ნაწილი. ქრისტეს მსხვერპლისადმი რწმენა ცოდვების მიტევების, მოგვიანებით განკურნებისა და აღდგომის საშუალებას იძლევა: « ღმერთმა ქვეყნიერება ისე შეიყვარა, რომ თავისი მხოლოდშობილი ძე მისცა, რათა ვისაც ის სწამს, არ დაიღუპოს, არამედ მარადიული სიცოცხლე ჰქონდეს. (…) ვისაც ძე სწამს, მარადიული სიცოცხლე აქვს, ხოლო ვინც ძეს არ ემორჩილება, ვერ იხილავს სიცოცხლეს, არამედ ღვთის რისხვა რჩება მასზე » (იოანე 3:16,36). « კაცის ძეც არ მოსულა იმისთვის, რომ მას ემსახურონ, არამედ თვითონ მოემსახუროს და მისცეს თავისი სული მრავალთა გამოსასყიდად » (მათე 20:28).
- მეორე მნიშვნელოვანი მცნება, იესო ქრისტეს თანახმად, ის არის, რომ ჩვენ გვიყვარს ჩვენი მეზობელი: « მეორე ამის მსგავსია: „მოყვასი საკუთარი თავივით გიყვარდეს“. ამ ორ მცნებაზეა დაფუძნებული მთელი კანონი და წინასწარმეტყველთა წიგნები » (მათე 22:37-40). სიძულვილი აკრძალულია: « ვისაც თავისი ძმა სძულს, მკვლელია; თქვენ კი იცით, რომ არც ერთ მკვლელში არ რჩება მარადიული სიცოცხლე » (1 იოანე 3:15). მკვლელობა აკრძალულია, მკვლელობა პირადი მიზეზების გამო, რელიგიური პატრიოტული მკვლელობა ან სახელმწიფო პატრიოტიზმი: « მაშინ იესომ უთხრა მას: „ჩააბრუნე მახვილი თავის ადგილას, რადგან ყველა, ვინც მახვილს აიღებს, მახვილით დაიღუპება » ( მათე 26:52).
- თუ ღმერთი გვიყვარს, კარგი საქციელი გვექნება: « მან გითხრა, ადამიანო, რა არის კარგი. რას ითხოვს იეჰოვა შენგან, თუ არა სამართლის ქმნას, სიკეთის სიყვარულსა და მოკრძალებულად სიარულს შენს ღმერთთან ერთად?! » (მიქა 6:8). თუ ღმერთი გვიყვარს, ცუდი საქციელი არ გვექნება: « როგორ?! არ იცით, რომ უმართლოები ღვთის სამეფოს ვერ დაიმკვიდრებენ? თავს ნუ მოიტყუებთ: ვერც მეძავები, ვერც კერპთაყვანისმცემლები, ვერც მრუშები, ვერც ის კაცები, რომლებსაც გარყვნილებისთვის იყენებენ, ვერც მამათმავლები, ვერც ქურდები, ვერც ხარბები, ვერც ლოთები, ვერც მლანძღველები და ვერც გამომძალველები ვერ დაიმკვიდრებენ ღვთის სამეფოს » (1 კორინთელები 6:9,10).
- გიყვარდეს ღმერთი, უნდა გვესმოდეს, რომ ბიბლიას ვხელმძღვანელებთ: « მთელი წმინდა წერილი ღვთისგან არის შთაგონებული და სასარგებლოა სასწავლებლად, შესაგონებლად, გამოსასწორებლად და სიმართლეში აღსაზრდელად, რათა ღვთის კაცი ყველაფერში ჩახედული და ყოველმხრივ მომზადებული იყოს ნებისმიერი კარგი საქმისთვის » (2 ტიმოთე 3:16,17). ჩვენ უნდა წაიკითხოთ, შეისწავლე და გამოიყენოთ ის ჩვენს ცხოვრებაში: « იეჰოვას კანონი ანიჭებს მას სიამოვნებას და კითხულობს მის კანონს დღედაღამ. იქნება ის წყლის ნაკადულებთან დარგულ ხესავით,რომელიც თავის დროზე იძლევა ნაყოფს და რომლის ფოთლებიც არ ჭკნება » (ფსალმუნები 1:1-3). ონლაინ ბიბლია არის შესაძლებელი. ზოგიერთი ბიბლიური მონაკვეთი: (მათე თავი 5-7: ქადაგებას მთაზე, ფსალმუნები, იგავები, ოთხი სახარება, მათე, მარკოზი, ლუკა და იოანე და მრავალი სხვა ბიბლიური პასაჟი (2 ტიმოთე 3: 16,17)).
რა უნდა გავაკეთოთ დროს დიდი გასაჭირის
ბიბლიის თანახმად, არსებობს ხუთი მნიშვნელოვანი პირობა, რომელიც საშუალებას მოგვცემს, მივიღოთ ღვთის მადლი დიდი გასაჭირის დროს:
- « უხმობს » იეჰოვას სახელი: « და ყოველი, ვინც იეჰოვას სახელს უხმობს, გადარჩება » (იოელი 2:32).
- გწამთ ქრისტეს მსხვერპლზე ცოდვების მიტევების მიღება: « ამის შემდეგ გავიხედე და, აი, უამრავი ხალხი, რომლის დათვლა არავის შეეძლო, ყველა ერიდან და ტომიდან, ხალხიდან და ენიდან, იდგნენ ტახტისა და კრავის წინ თეთრი გრძელი სამოსლით შემოსილნი, ხელში პალმის ტოტები ეჭირათ. (…) მან კი მითხრა: „ესენი დიდი გასაჭირიდან მოსულები არიან, მათ გაირეცხეს თავიანთი გრძელი სამოსელი და გაათეთრეს კრავის სისხლით » (გამოცხადება 7:9-17).
- გოდება ქრისტეს სიკვდილისთვის რაც ცოდვების მიტევების საშუალებას იძლევა: « გადმოვღვრი დავითის სახლზე და იერუსალიმის მკვიდრებზე წყალობისა და ვედრების სულს და შეხედავენ მას, ვინც განგმირეს, დაიტირებენ მას, როგორც ერთადერთ ვაჟს, მწარედ იგლოვებენ მას, როგორც პირმშოს გლოვობენ ხოლმე. იმ დღეს დიდი მოთქმა იქნება იერუსალიმში, როგორიც მეგიდოს ველზე+ იყო, ჰადადრიმონში » (ზაქარია 12:10,11). გოდება ცუდი ქცევის გამო: « იეჰოვამ უთხრა მას: „გაიარე ქალაქში, იერუსალიმში, და ნიშანი დაადე შუბლზე იმ ადამიანებს, რომლებიც ოხრავენ და კვნესიან მთელი იმ სისაძაგლის გამო, რაც იქ ხდება » (ეზეკიელი 9:4).
- მარხვა: « ჩაჰბერეთ საყვირს სიონში, გამოაცხადეთ წმინდა მარხვა, მოიწვიეთ საზეიმო შეკრება, შეკრიბეთ ხალხი, განწმინდეთ კრებული, შეკრიბეთ მოხუცებულები, შეკრიბეთ ბავშვები და ძუძუთა ჩვილები! » (იოელი 2: 15,16, ამ ტექსტის ზოგადი კონტექსტი დიდი გასაჭირია (იოელი 2: 1,2)).
- არა სექსუალური ურთიერთობა: « გამოვიდეს ნეფე თავისი შიდა ოთახიდან და პატარძალი — საქორწილო ოთახიდან » (იოელი 2:16b). « ყველა დარჩენილი საგვარეულო, თითოეული ოჯახი ცალკე და მათი ქალებიც ცალკე » (ზაქარია 12:12-14). « ქალებიც ცალკე » ნიშნავს, არ სექსუალური კავშირი.
რა უნდა გააკეთოს დიდი გასაჭირის შემდეგ
არსებობს ორი ძირითადი ღვთაებრივი რეკომენდაციები:
- იზეიმეთ იეჰოვას უზენაესი და კაცობრიობის განთავისუფლება: « ვინც კი დარჩება იერუსალიმის წინააღმდეგ გამოსულ ხალხთაგან, წლიდან წლამდე ივლის, რომ მდაბლად თაყვანი სცეს მეფეს, ლაშქართა ღმერთ იეჰოვას, და იზეიმოს კარვობის დღესასწაული » (ზაქარია 14:16).
- დედამიწის დასუფთავება 7 თვის განმავლობაში, დიდი გასაჭირის შემდეგ, 10 « ნისანის » (იუდეველთა კალენდარული თვის) (ეზეკ. 40: 1,2): « ისრაელის სახლი შვიდ თვეს დამარხავს მათ, რომ გაიწმინდოს მიწა » (ეზეკიელი 39:12).
თუ გსურთ გამოხატოს საკუთარი თავი, თუ გაქვთ შეკითხვები ან სხვა მიზეზების გამო, ნუ მოგერიდებათ დარეგისტრირდეთ საიტზე ან მის Twitter ანგარიშზე. ღმერთმა დალოცოს სუფთა გული (იოანე 13:10). ამინ.
***
Table of contents of the http://yomelyah.fr/ website
Reading the Bible daily, this table of contents contains informative Bible articles (Please click on the link above to view it)…
Table of languages of more than seventy languages, with six important biblical articles, written in each of these languages…
Site en Français: http://yomelijah.fr/
Sitio en español: http://yomeliah.fr/
Site em português: http://yomelias.fr/
You can contact to comment, ask for details (no marketing)…
***