•ព្រះមានឈ្មោះមួយគឺព្រះយេហូវ៉ា។តែយើងត្រូវថ្វាយបង្គំតែព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះ។យើងត្រូវស្រឡាញ់ទ្រង់ដោយអស់ពីកម្លាំងជីវិតរបស់យើង: « ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់យើងអើយ លោកសមនឹងទទួលសេចក្ដីសរសើរដោយសារសិរីរុងរឿង កិត្តិយស និងឫទ្ធានុភាព ពីព្រោះលោកបានបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់ ហើយអ្វីៗទាំងអស់នោះបានកើតមក ក៏មាននៅផង ដោយសារបំណងប្រាថ្នារបស់លោក » (អេសាយ ៤២ើ៨ វិវរណៈ ៤:១១, ម៉ាថាយ ២២:៣៧) (God Has a Name (YHWH); How to Pray to God (Matthew 6:5-13); The Administration of the Christian Congregation, According to the Bible (Colossians 2:17)) ព្រះមិនមែនជាព្រះត្រីឯកទេ។
•យេស៊ូវគ្រីស្ទជាព្រះបុត្រាតែមួយរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងន័យថាវាជាបុត្រាតែមួយរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយព្រះ « »តើមនុស្សទាំងឡាយថាកូនមនុស្សជាអ្នកណា? »។ ពួកគាត់បានឆ្លើយថា៖ « អ្នកខ្លះថាលោកជាយ៉ូហានដែលជាអ្នកជ្រមុជទឹក អ្នកខ្លះទៀតថាលោកជាអេលីយ៉ា ហើយអ្នកឯទៀតថាលោកជាយេរេមា ឬអ្នកប្រកាសទំនាយមួយរូប »។ លោកមានប្រសាសន៍ទៅពួកគាត់ថា៖ « ចុះអ្នករាល់គ្នាវិញ តើអ្នកថាខ្ញុំជាអ្នកណា?»។ ស៊ីម៉ូនពេត្រុសឆ្លើយថា៖ « លោកជាគ្រិស្ដ ជាបុត្ររបស់ព្រះដែលមានជីវិតរស់នៅ »។ លោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍តបទៅគាត់ថា៖ « ស៊ីម៉ូន កូនយ៉ូណាស! អ្នកមានសុភមង្គលហើយ! ពីព្រោះនេះមិនមែនមនុស្សទេ ដែលបានបើកសម្ដែងឲ្យអ្នកដឹង ប៉ុន្តែគឺបិតារបស់ខ្ញុំដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌វិញ។ » (ម៉ាថាយ ១៦:១៣-១៧; យ៉ូហាន ១:១-៣) (The Commemoration of the Death of Jesus Christ (Luke 22:19)។ ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទមិនមែនជាព្រះដែលមានអំណាចចេស្តាទេហើយទ្រង់មិនមែនជាផ្នែកនៃព្រះត្រីឯកទេ។
•សកម្មពលបរិសុទ្ធគឺជាសកម្មពលរបស់ព្រះ។ គាត់មិនមែនជាមនុស្សទេ: »រួចពួកគាត់ឃើញអ្វីដែលមើលទៅដូចជាអណ្ដាតភ្លើងជាច្រើនលេចមក ហើយចែកគ្នាទៅសណ្ឋិតលើពួកគាត់ម្នាក់មួយៗ » (កិច្ចការ ២:៣) ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមិនមែនជាផ្នែកនៃព្រះត្រីឯកទេ។
•ព្រះគម្ពីរគឺជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះ »គ្រប់ទាំងបទគម្ពីរបានត្រូវសរសេរក្រោមការដឹកនាំ របស់ព្រះ ហើយមានប្រយោជន៍សម្រាប់បង្រៀន កែតម្រង់ ធ្វើឲ្យត្រឹមត្រូវឡើងវិញ និងប្រដៅក្នុងផ្លូវសុចរិត ដើម្បីឲ្យអ្នកបម្រើរបស់ព្រះមានសមត្ថភាពពេញលេញ និងត្រៀមលក្ខណៈសព្វគ្រប់ដើម្បីធ្វើការល្អគ្រប់យ៉ាង។ » (ធីម៉ូថេទី ២ ៣:១៦ុំ,១៧) ។ យើងត្រូវអានវាសិក្សាហើយអនុវត្តវានៅក្នុងជីវិតរបស់យើង (ទំនុកដំកើង ១:១-៣) (Reading and Understanding the Bible (Psalms 1:2, 3)។
•មានតែជំនឿលើយញ្ញបូជារបស់ព្រះគ្រីស្ទប៉ុណ្ណោះដែលអនុញ្ញាតឱ្យមានការលើកលែងទោសពីអំពើបាបនិងការប្រោសឱ្យជានិងការប្រោសឱ្យរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ: »ពីព្រោះព្រះស្រឡាញ់ពិភពលោកដល់ម៉្លេះបានជាលោកបានឲ្យបុត្រតែមួយរបស់លោក ដើម្បីឲ្យអស់អ្នកដែលបង្ហាញជំនឿលើបុត្រនោះអាចមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ហើយមិនត្រូវបំផ្លាញឡើយ។ » (យ៉ូហាន ៣:១៦ ម៉ាថាយ ២០:២៨)។
•ព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះជារដ្ឋាភិបាលមួយដែលបានបង្កើតឡើងនៅស្ថានបរមសុខស្ថានបរមសុខនៅឆ្នាំ ១៩១៤ ហើយដែលស្តេចគឺព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដរួមជាមួយស្ដេចនិងពួកបូជាចារ្យ ១៤៤០០០ នាក់ដែលបង្កើតបានជា « ថ្មីក្រុងយេរូសាឡឹម, » កូនក្រមុំរបស់ព្រះគ្រីស្ទ។ នេះរដ្ឋាភិបាលដែលគង់នៅស្ថានបរមសុខនៃព្រះនឹងបញ្ចប់ការត្រួតត្រារបស់មនុស្សនាពេលបច្ចុប្បន្នក្នុងអំឡុងគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង, ហើយនឹងត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅលើផែនដី: « នៅគ្រាស្តេចទាំងនេះព្រះនៃស្ថានសួគ៌នឹងបង្កើតនគរមួយដែលនឹងមិនត្រូវបង្ក្រាបហើយរាជាណាចក្រនោះនឹងមិនទៅដល់មនុស្សណាទៀតឡើយ »។ លោកនឹងកំទេចរាជាណាចក្រឯទៀតៗទាំងប៉ុន្មានដែលព្រះអង្គបានកំទេចចោល។ ពេលវេលាមិនកំណត់ » (វិវរណៈ ១២:៧-១២; ២១: ១-៤ ម៉ាថាយ ៦:៩-១០; ដានីយ៉ែល ២:៤៤)។
•ការស្លាប់គឺផ្ទុយពីជីវិត។ ព្រលឹងស្លាប់និងវិញ្ញាណ (កម្លាំងជីវិត) បាត់: »កុំទុកចិត្តលើពួកអភិជន,
ហើយក៏មិនមែនជាកូនមនុស្សពីដីដែលមិនមែនជាសេចក្តីសង្គ្រោះ។ វិញ្ញាណរបស់គាត់ចេញទៅហើយត្រឡប់ទៅផែនដីវិញ។ នៅថ្ងៃនោះនឹងត្រូវវិនាស។ » (ទំនុកដំកើង ១៤៦:៣ុំ៤ុំ សាស្ដា ៣:១៩ុំ២០ុំ ៩:៥ុំ១០) ។
•នឹងមានការរស់ឡើងវិញរបស់មនុស្សសុចរិតនិងមនុស្សទុច្ចរិត (យ៉ូហាន ៥ើ២៨ុំ២៩ុំ កិច្ចការ ២៤:១៥) ។ មនុស្សទុច្ចរិតនឹងត្រូវបានវិនិច្ឆ័យដោយឈរលើមូលដ្ឋាននៃឥរិយាបទរបស់ពួកគេក្នុងអំឡុងរជ្ជកាលនៃ ១០០០ ឆ្នាំមកនេះ (និងមិនផ្អែកលើឥរិយាបថអតីតកាលរបស់ខ្លួន) ដែលនឹងចាប់ផ្តើមបន្ទាប់ពីទុក្ខវេទនា: « រួចមក ខ្ញុំឃើញបល្ល័ង្កពណ៌សយ៉ាងធំមួយនិងលោកដែលអង្គុយលើបល្ល័ង្កនោះ។ ផែនដីនិងមេឃបានចេញបាត់ពីមុខលោក គ្មានកន្លែងសម្រាប់ផែនដីនិងមេឃទៀតឡើយ។ ខ្ញុំឃើញមនុស្សស្លាប់ ទាំងអ្នកធំទាំងអ្នកតូចកំពុងឈរនៅមុខបល្ល័ង្ក ហើយរមូរផ្សេងៗបានត្រូវបើកឡើង។ ប៉ុន្តែបញ្ជីមួយទៀតបានត្រូវបើកឡើង គឺជាបញ្ជីជីវិត។ ឯមនុស្សស្លាប់បានត្រូវវិនិច្ឆ័យយោងទៅតាមអ្វីដែលបានត្រូវសរសេរក្នុងរមូរទាំងនោះ ស្របតាមការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេ។ សមុទ្របានប្រគល់មនុស្សស្លាប់នៅក្នុងនោះមកវិញ ហើយសេចក្ដីស្លាប់និងផ្នូរ បានប្រគល់មនុស្សស្លាប់នៅក្នុងនោះមកវិញដែរ ហើយពួកគេបានត្រូវវិនិច្ឆ័យរៀងៗខ្លួន ស្របតាមការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេ។ » (វិវរណៈ ២០:១១-១៣) នេះ (The Significance of the Resurrections Performed by Jesus Christ (John 11:30-44); The Earthly Resurrection of the Righteous – They Will Not Be Judged (John 5:28, 29); The Earthly Resurrection of the Unrighteous – They Will Be Judged (John 5:28, 29);The Heavenly Resurrection of the 144,000 (Apocalypse 14:1-3) ; The Harvest Festivals were the Foreshadowing of the Different Resurrections (Colossians 2:17))។
•មានតែមនុស្ស ១៤៤០០០ នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលនឹងឡើងទៅស្ថានសួគ៌ជាមួយព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ហ្វូងមនុស្សដ៏ធំដែលបានរៀបរាប់នៅវិវរណៈ ៧:៩-១៧ គឺជាអស់អ្នកដែលនឹងរួចរស់ជីវិតពីសេចក្ដីវេទនាជាខ្លាំងហើយនឹងរស់ជារៀងរហូតនៅឋានសួគ៌នៃផែនដី: « ខ្ញុំបានឮពីចំនួនពួកអ្នកដែលបានត្រូវបោះត្រានោះ គឺមួយសែនបួនម៉ឺនបួនពាន់នាក់ ពីកុលសម្ព័ន្ធទាំងអស់នៃពួកកូនអ៊ីស្រាអែល បានត្រូវបោះត្រា៖ (…) បន្ទាប់ពីការទាំងនោះ មើល! ខ្ញុំឃើញមនុស្សមួយក្រុមធំ ដែលគ្មានមនុស្សណាម្នាក់អាចរាប់ចំនួនបានឡើយ។ ពួកគេចេញពីគ្រប់ប្រជាជាតិ គ្រប់កុលសម្ព័ន្ធ គ្រប់ជាតិសាសន៍ និងគ្រប់ភាសា ហើយកំពុងឈរនៅមុខបល្ល័ង្កនិងនៅមុខកូនចៀម ដោយពាក់អាវវែងពណ៌ស ព្រមទាំងកាន់ធាងលម៉ើនៅដៃ។ (…) ម៉្លោះហើយ ខ្ញុំនិយាយទៅគាត់ភ្លាមថា៖ «ម្ចាស់ខ្ញុំអើយ អ្នកដឹងហើយ»។ គាត់និយាយមកខ្ញុំថា៖ «អ្នកទាំងនោះគឺជាអ្នកដែលចេញផុតពីគ្រាទុក្ខវេទនាដ៏ខ្លាំង ហើយពួកគេបានបោកសម្អាតអាវវែងរបស់ពួកគេឲ្យសក្នុងឈាមរបស់កូនចៀម » (ការបើកបង្ហាញ ៧:៣-៨, ១៤:១-៥ុំ ៧:៩-១៧) (The Book of Apocalypse – The Great Crowd Coming from the Great Tribulation (Apocalypse 7:9-17))។
•យើងរស់នៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយដែលបានបញ្ចប់នៅគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង (ម៉ាថាយ ២៤ុំ២៥ ម៉ាកុស ១៣ លូកា ២១, វិវរណៈ ១៩:១១-២១) ។ វត្ដមានរបស់ព្រះគ្រីស្ទបានចាប់ផ្ដើមដោយមើលមិនឃើញតាំងពីឆ្នាំ ១៩១៤ ហើយនឹងបញ្ចប់នៅចុងបញ្ចប់នៃមួយពាន់ឆ្នាំ: « ពេលដែលលោកកំពុងអង្គុយលើភ្នំដើមអូលីវ នោះអ្នកកាន់តាមលោកបានមកឯលោកដោយឡែកពីគេ រួចសួរថា៖ « សូមប្រាប់យើង តើការទាំងនេះនឹងកើតឡើងនៅពេលណា? ហើយតើអ្វីជាសញ្ញាសម្គាល់ដែលបញ្ជាក់វត្តមានរបស់លោក និងគ្រាចុងបញ្ចប់នៃរបៀបរបបពិភពលោក? » » (ម៉ាថាយ ២៤:៣)។
•ព្រះនឹងប្រទានពរដល់មនុស្សជាតិ: « រួចមក ខ្ញុំឮសំឡេងមួយបន្លឺយ៉ាងខ្លាំងចេញពីបល្ល័ង្កមកថា៖ « មើល! ត្រសាលរបស់ព្រះនៅជាមួយនឹងមនុស្សជាតិ ហើយលោកនឹងអាស្រ័យនៅជាមួយនឹងពួកគេ ឯពួកគេនឹងធ្វើជារាស្ដ្ររបស់លោក។ ហើយព្រះនឹងនៅជាមួយនឹងពួកគេដោយខ្លួនលោកផ្ទាល់។ លោកនឹងជូតអស់ទាំងទឹកភ្នែកចេញពីភ្នែករបស់ពួកគេ ហើយសេចក្ដីស្លាប់នឹងលែងមានទៀត ទុក្ខព្រួយ ការស្រែកយំ និងការឈឺចាប់ក៏នឹងលែងមានទៀតដែរ។ អ្វីៗដែលធ្លាប់កើតឡើងពីមុន នោះបានកន្លងបាត់អស់ហើយ » (អេសាយ ១១ុំ៣៥ុំ៦៥, វិវរណៈ ២១:១-៥) (The Release)។
•ព្រះអនុញ្ញាតឱ្យមានអំពើអាក្រក់។ នេះបានផ្ដល់ចម្លើយចំពោះការចោទប្រកាន់របស់អារក្សចំពោះភាពស្របច្បាប់នៃអធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ា (លោកុប្បត្ដិ ៣:១-៦) ។ ហើយក៏ដើម្បីផ្តល់ចម្លើយចំពោះការចោទប្រកាន់របស់អារក្សអំពីភាពស្មោះត្រង់នៃមនុស្ស (យ៉ូប ១:៧-១២; ២:១-៦) (Satan Hurled)។ វាមិនមែនជាព្រះដែលបណ្តាលឱ្យមានការឈឺចាប់ (យ៉ាកុប ១:១៣) ។ ការរងទុក្ខវេទនាគឺជាលទ្ធផលនៃកត្ដាសំខាន់ចំនួនបួន: អារក្សអាចជាអ្នកដែលបង្កឱ្យមានការឈឺចាប់ (ប៉ុន្តែមិនមែនជានិច្ចទេ) (យ៉ូប ១:៧-១២; ២:១-៦) ។ ការរងទុក្ខគឺជាលទ្ធផលនៃស្ថានភាពទូទៅរបស់យើងដែលជាកូនចៅដែលប្រព្រឹត្ដអំពើបាបរបស់អាដាមដែលនាំយើងទៅរកភាពចាស់ជរាជំងឺនិងការស្លាប់ (រ៉ូម ៥ើ១២, ៦:២៣) ។ ការរងទុក្ខវេទនាអាចជាលទ្ធផលនៃការសម្រេចចិត្តមិនល្អ (ចោទិយកថា ៣២:៥ រ៉ូម ៧:១៩) ។ ការរងទុក្ខវេទនាអាចជាលទ្ធផលនៃ«ពេលវេលានិងព្រឹត្ដិការណ៍ដែលមិនបានមើលឃើញទុកជាមុន»ដែលបណ្ដាលឱ្យមនុស្សទៅកន្លែងខុសនៅពេលវេលាខុស (សាស្ដា ៩:១១) ។ វាសនាមិនមែនជាការបង្រៀនពីព្រះគម្ពីរទេយើងមិនត្រូវបាន « វាសនា » ដើម្បីធ្វើល្អឬអាក្រក់ទេប៉ុន្តែដោយផ្អែកលើឆន្ទៈដោយសេរីយើងជ្រើសរើសធ្វើ«ល្អ»ឬ«អាក្រក់» (ចោទិយកថា ៣០:១៥) ។
•យើងត្រូវតែបំរើផលប្រយោជន៍នៃព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះដោយការធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកហើយប្រព្រឹត្តតាមអ្វីដែលបានចែងនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ (ម៉ាថាយ ២៨:១៩,២០) (Baptism)។ គោលជំហរដ៏រឹងមាំចំពោះព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះត្រូវបានបង្ហាញជាសាធារណៈដោយការប្រកាសដំណឹងល្អជាទៀងទាត់ (ម៉ាថាយ ២៤:១៤) (The Preaching of the Good News and the Baptism (Matthew 24:14))។
ហាមឃាត់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ
ស្អប់គឺត្រូវបានហាមឃាត់: «ដោយសារយើងស្រឡាញ់បងប្អូន នោះយើងដឹងថា យើងបានឆ្លងផុតពីសេចក្ដីស្លាប់មកកាន់ជីវិតហើយ។ អ្នកណាដែលមិនស្រឡាញ់បងប្អូន អ្នកនោះស្ថិតនៅក្នុងសេចក្ដីស្លាប់នៅឡើយ» (១ យ៉ូហាន ៣:១៥) ។ ឃាតកម្មត្រូវបានហាមឃាត់។ ការឃាតកម្មស្នេហាជាតិត្រូវហាមឃាត់។ ឃាតកម្មចំពោះសាសនាត្រូវហាមឃាត់: « នោះលោកយេស៊ូមានប្រសាសន៍ទៅអ្នកនោះថា៖ «ចូរស៊កដាវរបស់អ្នកទៅក្នុងស្រោមវិញ ព្រោះអស់អ្នកដែលប្រើដាវក៏នឹងស្លាប់ដោយដាវដែរ » (ម៉ាថាយ ២៦:៥២) (End of Patriotism)។
ការចោរកម្មត្រូវបានហាមឃាត់: « អ្នកដែលលួចត្រូវឈប់លួចតទៅទៀត តែត្រូវឲ្យអ្នកនោះធ្វើការទៀងត្រង់យ៉ាងនឿយហត់ដោយដៃខ្លួនឯង ដើម្បីឲ្យមានអ្វីចែកដល់អ្នកដែលខ្វះខាត » (អេភេសូរ ៤:២៨) ។
កុហកត្រូវបានហាមឃាត់: « កុំកុហកគ្នាឡើយ។ ចូរដោះចេញនូវបុគ្គលិកលក្ខណៈចាស់និងការប្រព្រឹត្តរបស់វា » (កូឡុស ៣:៩)។
ការហាមឃាត់ផ្សេងទៀត:
« ដូច្នេះ តាមយោបល់ខ្ញុំ យើងមិនត្រូវធ្វើឲ្យជនជាតិដទៃដែលកំពុងបែរមកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ មានការពិបាកឡើយ ២០ តែយើងសរសេរទៅកាន់ពួកគេឲ្យជៀសវាងជាដាច់ខាតពីអ្វីៗដែលសៅហ្មងដោយរូបព្រះ និងពីអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ* សាច់សត្វដែលបានត្រូវសម្លាប់ដោយច្របាច់ក និងពីឈាម » (សកម្មភាព ១៥:១៩ុំ២០ុំ២៨ុំ២៩)។
អ្វីដែលកខ្វក់ដោយរូបព្រះ: ទាំងនេះគឺជា « រឿង » ដែលទាក់ទងទៅនឹងការអនុវត្តខាងសាសនាដែលផ្ទុយនឹងព្រះគម្ពីរការប្រារព្ធពិធីបុណ្យផ្សេងៗ។ នេះអាចជាការអនុវត្តន៍សាសនាមុនពេលសំលាប់ឬការបរិភោគសាច់: « ចូរបរិភោគអ្វីៗទាំងអស់ដែលគេលក់នៅផ្សារសាច់ ហើយកុំឲ្យសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យរបស់អ្នករាល់គ្នាជំរុញឲ្យសួរ ព្រោះ«ផែនដីនិងអ្វីៗពេញផែនដីទាំងមូលជារបស់ព្រះយេហូវ៉ា »។ ប្រសិនបើអ្នកដែលមិនជឿអញ្ជើញអ្នកទៅបរិភោគអាហារ ហើយអ្នករាល់គ្នាចង់ទៅ ចូរបរិភោគអ្វីទាំងអស់ដែលអ្នកនោះជូន ហើយកុំឲ្យសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យរបស់អ្នករាល់គ្នាជំរុញឲ្យសួរ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកណាប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា៖ « នេះជារបស់គេសែន » កុំបរិភោគដោយគិតដល់អ្នកដែលបានប្រាប់ដូច្នេះ ហើយដោយគិតដល់សមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យ។ ខ្ញុំមិនមែនពោលសំដៅទៅ«សមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យ»របស់អ្នកទេ តែរបស់អ្នកដែលប្រាប់។ ព្រោះតើចាំបាច់ធ្វើឲ្យសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យរបស់អ្នកដទៃវិនិច្ឆ័យសេរីភាពរបស់ខ្ញុំធ្វើអ្វី? ប្រសិនបើខ្ញុំបរិភោគដោយអរគុណព្រះ ហេតុអ្វីគេគួរនិយាយប្រមាថខ្ញុំអំពីអ្វីដែលខ្ញុំបានអរគុណព្រះហើយ? » (កូរិនថូសទី១ ១០:២៥-៣០)។
« កុំផ្សំផ្គុំខ្លួនជាមួយនឹងអ្នកមិនជឿឡើយ។ ព្រោះតើសេចក្ដីសុចរិតនិងការប្រឆាំងច្បាប់មានអ្វីត្រូវគ្នា? ឬតើពន្លឺមានចំណែកអ្វីជាមួយនឹងភាពងងឹត? ម្យ៉ាងទៀត តើគ្រិស្ដនិងបេលាល* រួមចិត្តគំនិតគ្នាត្រង់ណា? ឬតើមនុស្សស្មោះត្រង់មានចំណែកអ្វីជាមួយនឹងអ្នកមិនជឿ? ហើយតើវិហាររបស់ព្រះមានអ្វីត្រូវគ្នានឹងរូបព្រះ? ព្រោះយើងជាវិហាររបស់ព្រះដែលមានជីវិតរស់នៅ ដូចព្រះបានមានប្រសាសន៍ថា៖ « ខ្ញុំនឹងអាស្រ័យនៅក្នុងចំណោមពួកគេ ក៏នឹងដើរក្នុងចំណោមពួកគេ ហើយខ្ញុំនឹងធ្វើជាព្រះរបស់ពួកគេ ឯពួកគេនឹងធ្វើជារាស្ដ្ររបស់ខ្ញុំ »។ « ព្រះយេហូវ៉ាមានប្រសាសន៍ថា៖ ‹ចូរចេញពីចំណោមពួកគេមក ហើយញែកខ្លួនចេញ។ ឈប់ពាល់អ្វីដែលមិនស្អាត› » « ‹រួចខ្ញុំនឹងទទួលអ្នករាល់គ្នា› »។ « ‹ហើយខ្ញុំនឹងធ្វើជាឪពុករបស់អ្នករាល់គ្នា ឯអ្នករាល់គ្នានឹងទៅជាកូនប្រុសកូនស្រីរបស់ខ្ញុំ›។ នេះជាប្រសាសន៍របស់ព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះដែលមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាបំផុត៣។ » (កូរិនថូសទី២ ៦:១៤-១៨)។
កុំថ្វាយបង្គំរូបព្រះឡើយ។ វាជាការចាំបាច់ដើម្បីបំផ្លាញវត្ថុឬរូបភាពថ្វាយបង្គំរូបព្រះទាំងអស់ឈើឆ្កាងរូបចម្លាក់សម្រាប់គោលបំណងសាសនា (ម៉ាថាយ ៧:១៣-២៣) ។ កុំអនុវត្តមន្តអាគម ការទស្សន៍ទាយមន្តអាគមហោរាសាស្រ្ត ។ យើងត្រូវតែបំផ្លាញវត្ថុទាំងអស់ដែលទាក់ទងទៅនឹងមន្តអាគម (កិច្ចការ ១៩:១៩,២០) ។
កុំមើលរឿងអាសអាភាសនិងអំពើហិង្សា។ ជៀសវាងពីការលេងល្បែងស៊ីសងគ្រឿងញៀនកញ្ឆាល្បែងថ្នាំជក់ថ្នាំជក់ហួសកំរិត: »បងប្អូនអើយ ហេតុនេះខ្ញុំសូមអង្វរអ្នករាល់គ្នាដោយសេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់ព្រះ ឲ្យប្រគល់រូបកាយរបស់ខ្លួនជាគ្រឿងបូជាដែលមានជីវិត ក៏បរិសុទ្ធ ហើយគាប់ចិត្តព្រះ ធ្វើដូច្នេះអ្នករាល់គ្នានឹងបំពេញកិច្ចបម្រើពិសិដ្ឋដោយប្រើសមត្ថភាពរិះគិត » (រ៉ូម ១២:១, ម៉ាថាយ ៥:២៧-៣០, ទំនុកដំកើង ១១:៥)។
អំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ (អំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ): អំពើផិតក្បត់ការរួមភេទដែលមិនទាន់រៀបការ (ប្រុស / ស្រី) ការរួមភេទភេទដូចគ្នាបុរសនិងស្ត្រីនិងការរួមភេទមិនត្រឹមត្រូវ: « ចុះតើអ្នករាល់គ្នាមិនដឹងទេឬថា មនុស្សមិនសុចរិតនឹងមិនទទួលរាជាណាចក្ររបស់ព្រះជាមត៌ក? កុំច្រឡំឲ្យសោះ។ អ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ* អ្នកដែលគោរពបូជារូបព្រះ អ្នកផិតក្បត់ បុរសដែលសុខចិត្តបម្រើបុរសឯទៀតខាងផ្លូវភេទ បុរសដែលរួមដំណេកជាមួយនឹងបុរសឯទៀត ពួកចោរ មនុស្សលោភលន់ អ្នកប្រមឹកស្រា អ្នកជេរប្រមាថ និងអ្នកគំរាមយកទ្រព្យ នឹងមិនទទួលរាជាណាចក្ររបស់ព្រះជាមត៌កឡើយ » (កូរិនថូសទី១ ៦:៩,១០)។ « ចូរឲ្យមនុស្សទាំងអស់គ្នាចាត់ទុកអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាអ្វីដែលមានតម្លៃ ហើយឲ្យការរួមរស់ជាប្ដីប្រពន្ធត្រូវឥតសៅហ្មង ព្រោះព្រះនឹងវិនិច្ឆ័យទោសអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌និងអ្នកផិតក្បត់ » (ហេប្រឺ ១៣:៤)។
គម្ពីរបានផ្ដន្ទាទោសការពិតដែលថាបុរសម្នាក់រៀបការជាមួយស្ដ្រីជាច្រើននាក់ក្នុងពេលតែមួយ។ បុរសម្នាក់ដែលស្ថិតក្នុងស្ថានភាពនេះដែលចង់ធ្វើតាមឆន្ទៈរបស់ព្រះត្រូវតែធ្វើឱ្យស្ថានភាពរបស់គាត់មានលក្ខណៈធម្មតាដោយនៅជាមួយភរិយាដំបូងរបស់គាត់ដែលគាត់បានរៀបការ (ធីម៉ូថេទី 1 3: 2) ។ ការសម្រេចកាមដោយខ្លួនគឺត្រូវបានហាមឃាត់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ: « ដូច្នេះ ចូររម្ងាប់ភាពទោរទន់ដែលមាននៅក្នុងអវយវៈរូបកាយ* របស់អ្នករាល់គ្នា គឺភាពទោរទន់ទៅរកអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ អំពើស្មោកគ្រោក តម្រេក សេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាអាក្រក់ និងការច្រណែនចង់បានរបស់អ្នកដទៃ ដែលទុកដូចជាការគោរពបូជារូបព្រះ » (កូឡុស ៣:៥)។
វាត្រូវបានហាមឃាត់មិនឱ្យបរិភោគឈាមសូម្បីតែនៅក្នុងការព្យាបាលដោយឈាម: « មានតែសាច់ឈាមជាមួយនឹងព្រលឹងរបស់វា – ឈាមរបស់វា – អ្នកមិនត្រូវបរិភោគវា » (លោកុប្បត្ដិ ៩:៤) (The Sacred Blood; The Sacred Life)។
អ្វីៗទាំងអស់ដែលត្រូវបានផ្ដន្ទាទោសដោយព្រះគម្ពីរមិនត្រូវបានគេសរសេរក្នុងការសិក្សាព្រះគម្ពីរនេះទេ។ គ្រីស្ទបរិស័ទដែលបានឈានទៅដល់ភាពចាស់ទុំនិងចំណេះដឹងល្អអំពីគោលការណ៍គម្ពីរប៊ីបនឹងដឹងពីភាពខុសគ្នារវាង«ល្អ»និង«អាក្រក់»ទោះបីជាវាមិនសរសេរដោយផ្ទាល់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរក៏ដោយ: »ប៉ុន្តែអាហាររឹងគឺសម្រាប់មនុស្សពេញវ័យ ដែលបានប្រើប្រាស់សមត្ថភាពយល់ដឹង ហើយហេតុនេះសមត្ថភាពនោះបានត្រូវបង្វឹកបង្ហាត់ដើម្បីសម្គាល់អ្វីដែលខុសនិងអ្វីដែលត្រូវ » (ហេប្រឺ ៥:១៤) (Achieving Spiritual Maturity (Hebrews 6:1))។
***
អត្ថបទសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្សេងទៀត៖
ព្រះបន្ទូលទ្រង់ជាចង្កៀងដល់ជើងទូលបង្គំ ហើយជាពន្លឺដល់ផ្លូវទូលបង្គំ (ទំនុកដំកើង ១១៩:១០៥)
ពិធីរំលឹកការសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ
មានការរងទុក្ខនិងអំពើអាក្រក់?
ក្តីសង្ឃឹមនៃជីវិតអស់កល្បជានិច្ច
អព្ភូតហេតុរបស់ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទដើម្បីពង្រឹងសេចក្តីជំនឿលើក្តីសង្ឃឹមនៃជីវិតអស់កល្បជានិច្ច
តើត្រូវធ្វើអ្វីមុនពេលមានទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង?
Other Asiatic Languages:
Laotian: ຫົກຫົວຂໍ້ການສຶກສາຄໍາພີ
Myanmar (Burmese): ကျမ်းစာလေ့လာမှုခေါင်းစဉ်ခြောက်ခု
Thai: หัวข้อการศึกษาพระคัมภีร์ 6 หัวข้อ
Vietnamese: Sáu Chủ Đề Nghiên Cứu Kinh Thánh
Tagalog (Filipino): Anim na Paksa sa Pag-aaral ng Bibliya
Indonesian: Enam Topik Studi Alkitab
Javanese: Enem Topik Sinau Alkitab
Malaysian: Enam Topik Pembelajaran Bible
តារាងភាសាសម្រាប់ជាងចិតសិបភាសា ដោយមានអត្ថបទព្រះគម្ពីរសំខាន់ៗចំនួនប្រាំមួយដែលត្រូវបានសរសេរនៅក្នុងនីមួយៗ…
Table of contents of the http://yomelyah.fr/ website
អានព្រះគម្ពីរជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ខ្លឹមសារនេះរួមបញ្ចូលអត្ថបទអប់រំអំពីព្រះគម្ពីរជាភាសាអង់គ្លេស បារាំង អេស្ប៉ាញ និងព័រទុយហ្គាល់ (ប្រើ Google Translate ដើម្បីជ្រើសរើសភាសាមួយក្នុងចំណោមភាសាទាំងនេះ ក៏ដូចជាភាសាដែលអ្នកជ្រើសរើសដើម្បីយល់ពីខ្លឹមសារនៃអត្ថបទទាំងនេះ)…
***