”სხვაც ბევრი რამ გააკეთა იესომ. ყველაფერი დაწვრილებით რომ დაწერილიყო, ვფიქრობ, ქვეყნიერებაც ვერ დაიტევდა დაწერილ გრაგნილებს” (იოანე 21:25)
იესო ქრისტე და იოანეს სახარებაში დაწერილი პირველი სასწაული, ის წყალს ღვინოდ აქცევს: „მესამე დღეს ქორწილი იყო გალილეის კანაში. იესოს დედაც იქ იყო. ქორწილში იესო და მისი მოწაფეებიც იყვნენ დაპატიჟებულნი. ღვინო რომ შემოაკლდათ, იესოს დედამისმა უთხრა: „ღვინო აღარ აქვთ“. იესომ მიუგო: „მერე ჩვენ რა შუაში ვართ?! ჩემი დრო ჯერ არ დამდგარა“. დედამისმა სუფრის მომსახურეებს უთხრა: „ყველაფერი ისე გააკეთეთ, როგორც ის გეტყვით!“ იუდეველთა განწმენდის წესისამებრ, იქ ექვსი ქვის ჭურჭელი იდგა, თითოში ორი-სამი საწყაო ჩადიოდა. იესომ მათ უთხრა: „წყლით აავსეთ ჭურჭელი“. მათაც აავსეს პირამდე. შემდეგ უთხრა: „ახლა კი ამოიღეთ და სუფრის გამრიგეს მიართვით“. მათაც მიართვეს. როცა სუფრის გამრიგემ, რომელმაც მომხდარის შესახებ არაფერი იცოდა, გემო გაუსინჯა ღვინოდ ქცეულ წყალს (წყლის ღვინოდ ქცევის ამბავი მხოლოდ სუფრის მომსახურეებმა იცოდნენ), ნეფეს დაუძახა და უთხრა: „ჯერ კარგი ღვინო გამოაქვთ, ხოლო, როცა ხალხი შეთვრება — მდარე, შენ კი აქამდე ინახავდი კარგ ღვინოს“. იესომ ეს გალილეის კანაში მოიმოქმედა. ასე დაიწყო მან სასწაულების მოხდენა, რითაც გააცხადა თავისი დიდება; ირწმუნეს იგი მისმა მოწაფეებმა » (იოანე 2:1-11).
იესო ქრისტე კურნავს მეფის მსახურის ძეს: „შემდეგ ის კვლავ ჩავიდა გალილეის კანაში, სადაც თავის დროზე წყალი ღვინოდ აქცია. იქ იყო მეფის ერთი მოხელე, რომელსაც ვაჟი ავად ჰყავდა კაპერნაუმში. როდესაც ამ კაცმა გაიგო, იესო იუდეიდან გალილეაში მოსულაო, მივიდა მასთან და შეევედრა, რომ წაჰყოლოდა და განეკურნა მისი ვაჟი, რომელიც სიკვდილის პირას იყო. იესომ მას უთხრა: „ვიდრე ნიშნებსა და სასწაულებს არ იხილავთ, არ ირწმუნებთ“. მეფის მოხელემ სთხოვა: „უფალო, წამოდი, სანამ მომკვდარა ჩემი შვილი!“ იესომ მიუგო: „წადი, იცოცხლებს შენი შვილი!“ კაციც ერწმუნა იესოს ნათქვამს და წავიდა. როცა ჯერ კიდევ გზაში იყო, თავისი მონები შეეგებნენ და ახარეს, გამოკეთდაო შენი შვილი. მან ჰკითხა, რომელ საათზე მომჯობინდაო. მათაც უპასუხეს, გუშინ მეშვიდე საათისთვის გაუარაო ციებ-ცხელებამ. მამა მიხვდა, რომ ეს სწორედ ის საათი იყო, როცა იესომ უთხრა, შენი შვილი იცოცხლებსო, და ირწმუნა მანაც და მისმა სახლეულობამაც. ეს მეორე სასწაული იყო, რომელიც იესომ იუდეიდან გალილეაში ჩასვლის შემდეგ მოახდინა » (იოანე 4:46-54).
იესო ქრისტე კურნავს დემონზე დაპყრობილ კაცს კაპერნაუმში: „ჩავიდა იესო გალილეის ქალაქ კაპერნაუმში. შაბათს ხალხს რომ ასწავლიდა, ისინი განცვიფრებული იყვნენ იმით, თუ როგორ ასწავლიდა, რადგან ღვთიური ძალაუფლებით ასწავლიდა. იმ დროს სინაგოგაში ერთი უწმინდური დემონით შეპყრობილი კაცი იყო და ხმამაღლა ყვიროდა: „რა გინდა ჩვენგან, იესო ნაზარეთელო? ჩვენ მოსასპობად მოხვედი? ვიცი, ვინცა ხარ; ღვთის წმინდა ხარ!“ იესომ შერისხა ის და უთხრა: „გაჩუმდი და გამოდი მისგან!“ დემონმა მათ თვალწინ ძირს დააგდო ის კაცი და ისე გამოვიდა მისგან, რომ ზიანი არ მიუყენებია. ყველანი განცვიფრდნენ და ერთმანეთს ეუბნებოდნენ: „ნახე, რა ძალა აქვს მის სიტყვებს! უწმინდურ სულებს უბრძანებს და ისინიც გამოდიან!“ ეს ამბავი მთელ შემოგარენში გავრცელდა » (ლუკა 4:31-37).
იესო ქრისტე განდევნებს დემონებს გადარენელთა ქვეყანაში (იორდანეს აღმოსავლეთი ნაწილი, ტიბერიას ტბის მახლობლად): „როცა ის ზღვის მეორე სანაპიროს, გადარელთა მხარეს, მიადგა, დემონებით შეპყრობილი ორი კაცი შემოხვდა, რომლებიც სასაფლაოდან გამოდიოდნენ. ისეთი გამძვინვარებულები იყვნენ, რომ ვერავინ ბედავდა იმ გზაზე გავლას. მათ ყვირილი მორთეს: „რა გინდა ჩვენგან, ღვთის ძეო? იმიტომ მოხვედი, რომ დანიშნულ დროზე ადრე დაგვტანჯო?“ მათგან მოშორებით ღორების დიდი ჯოგი ჭამდა. დემონები შეეხვეწნენ იესოს: „თუ გაგვდევნი, ღორების ჯოგში შეგვიშვი!“ მან უთხრა მათ: „წადით!“ ისინიც გამოვიდნენ მათგან და ღორებში შევიდნენ. ღორების მთელი ჯოგი კბოდედან ზღვაში გადაეშვა და დაიხრჩო. გაიქცნენ მეღორეები, მივიდნენ ქალაქში და ყველაფერს მოჰყვნენ, მათ შორის დემონებით შეპყრობილების ამბავს. და აი, მთელი ქალაქი გამოვიდა იესოს შესახვედრად, და როცა დაინახეს, შეეხვეწნენ, აქაურობას გაეცალეო » (მათე 8:28-34).
იესო ქრისტე კურნავს მოციქულ პეტრეს ლამაზი დედა: « ამის შემდეგ იესო პეტრეს სახლში მივიდა და დაინახა, რომ მის სიდედრს ციებ-ცხელება ჰქონდა და იწვა. იესო ხელზე შეეხო და ქალს ციებ-ცხელებამ გაუარა; ადგა და მოემსახურა იესოს » (მათე 8:14,15).
იესო ქრისტე კურნავს ადამიანს, რომელსაც აქვს პარალიზებული ხელი: „სხვა შაბათ დღეს ის სინაგოგაში შევიდა და ხალხს ასწავლიდა. იქ იყო ერთი კაცი, რომელსაც მარჯვენა ხელი გამხმარი ჰქონდა. მწიგნობრები და ფარისევლები უთვალთვალებდნენ იესოს, რადგან აინტერესებდათ, განკურნავდა თუ არა მას შაბათს; უნდოდათ, როგორმე ბრალი დაედოთ მისთვის. მან იცოდა მათი აზრები, მაგრამ ხელგამხმარ კაცს მაინც უთხრა: „მოდი, შუაში დადექი“. ისიც მივიდა და შუაში დადგა. იესომ ჰკითხა მათ: „ნებადართულია შაბათს კარგის ან ცუდის კეთება, სიცოცხლის ხსნა ან მოსპობა?“ თვალი მოავლო მათ და ხელგამხმარ კაცს უთხრა: „გაიწოდე ხელი!“ მანაც გაიწოდა ხელი და განიკურნა. ისინი გაცხარდნენ და ერთმანეთში დაიწყეს მსჯელობა, რა ექნათ იესოსთვის » (ლუკა 6:6-11).
იესო ქრისტე კურნავს კაცს, რომელსაც აწუხებს შეშუპება (ორგანიზმში სითხის გადაჭარბებული დაგროვება): „ერთ შაბათს, როცა იესო ფარისეველთა ერთ-ერთ წინამძღოლთან საჭმელად იყო მისული, იქ შეკრებილნი თვალს არ აცილებდნენ მას. მის წინ ერთი წყალმანკით დაავადებული კაცი იყო. იესომ კანონის მცოდნეებსა და ფარისევლებს ჰკითხა: „ნებადართულია შაბათს განკურნება?“ ისინი დუმდნენ. მაშინ იესომ ხელი მოჰკიდა იმ კაცს, განკურნა და გაუშვა. შემდეგ მათ ჰკითხა: „რომელიმე თქვენგანს შაბათს ან შვილი, ან ხარი ჭაში რომ ჩაუვარდეს, განა მაშინვე არ ამოიყვანს?“ პასუხი ვერავინ გასცა » (ლუკა 14:1-6).
იესო ქრისტე უსინათლო ადამიანს კურნავს: « იმ დროს, როცა იესო იერიხონს უახლოვდებოდა, გზის პირას ერთი უსინათლო იჯდა და მათხოვრობდა. მომავალი ხალხის ხმა რომ შემოესმა, იკითხა, რა ამბავიაო. უთხრეს, იესო ნაზარეთელი მოდისო. მაშინ მან დაიყვირა: „იესო, დავითის ძეო, შემიწყალე!“ წინ მიმავალმა ხალხმა მკაცრად უთხრა მას, რომ გაჩუმებულიყო. ის კი უფრო აყვირდა: „დავითის ძეო, შემიწყალე!“ იესო შეჩერდა და ბრძანა, ის კაცი მასთან მიეყვანათ. როცა მივიდა მასთან, იესომ ჰკითხა: „რა გინდა, რა გაგიკეთო?“ მან მიუგო: „თვალი ამიხილე, უფალო“. იესომ უთხრა: „აგეხილოს. შენმა რწმენამ გამოგაჯანმრთელა“. მაშინვე აეხილა თვალი, გაჰყვა მას და ღმერთს ადიდებდა. ამის შემყურე მთელი ხალხიც ადიდებდა ღმერთს” (ლუკა 18:35-43).
იესო ქრისტე კურნავს ორ ბრმას: „იქიდან რომ მოდიოდა, ორი უსინათლო კაცი აედევნა ყვირილით: „შეგვიწყალე, დავითის ძეო!“ როცა იესო სახლში შევიდა, უსინათლოები მასთან მივიდნენ. იესომ ჰკითხა მათ: „გწამთ, რომ შემიძლია ამის გაკეთება?“ „დიახ, უფალო“, — მიუგეს მათ. იესო თვალებზე შეეხო მათ და უთხრა: „თქვენი რწმენისამებრ მოგეგოთ!“ მაშინ აეხილათ თვალები მათ. იესომ მკაცრად გააფრთხილა ისინი: „იცოდეთ, არავინ გაიგოს ამის შესახებ!“ მაგრამ ისინი გავიდნენ და მთელ იმ მხარეს მოსდეს ეს ამბავი » (მათე 9:27-31).
იესო ქრისტე კურნავს ყრუ მუნჯს: „წავიდა იესო ტვიროსის მხარიდან, გაიარა სიდონი და გალილეის ზღვისკენ გაემართა. გზად დეკაპოლისი გაიარა. იქ ერთი ყრუ და ენაბლუ კაცი მიუყვანეს და შეეხვეწნენ, განკურნეო. იესომ ცალკე გაიყვანა იგი, თითებით ყურები დაუცო და დაფურთხების შემდეგ ენაზე შეეხო. მერე ცას ახედა, ამოიოხრა და იმ კაცს უთხრა: „ეფფათა“, რაც ნიშნავს: „გაიხსენ!“ კაცს სმენაც დაუბრუნდა და გამართულადაც ალაპარაკდა. იესომ იქ მყოფები გააფრთხილა, რომ ამის შესახებ არავისთვის ეთქვათ, მაგრამ რაც უფრო უკრძალავდა, მით უფრო მეტს ლაპარაკობდნენ მომხდარზე; განცვიფრებულნი ამბობდნენ: „ეს კაცი საოცრებებს ახდენს! ყრუებს სმენას უბრუნებს და მუნჯებს ამეტყველებს!“ » (მარკოზი 7:31-37).
იესო ქრისტე კურნავს კეთროვანს: « მივიდა მასთან ერთი კეთროვანი, მუხლი მოიყარა და შეევედრა: „თუკი გსურს, შეგიძლია ჩემი განწმენდა“. იესოს გული დაეწვა, ხელი გაუწოდა, შეეხო და უთხრა: „მსურს, განიწმინდე!“ მას მაშინვე გაუქრა კეთრი და განიწმინდა » (მარკოზი 1:40-42).
ათი კეთროვანთა განკურნება: „იერუსალიმში რომ მიდიოდა, მან სამარიასა და გალილეას შორის გაიარა. როცა ერთ სოფელში შევიდა, მას თვალი მოჰკრა ათმა კეთროვანმა, რომლებიც მოშორებით იდგნენ. მათ ხმამაღლა უთხრეს იესოს: „იესო, მოძღვარო, შეგვიწყალე!“ იესომ შეხედა მათ და უთხრა: „წადით და მღვდლებს ეჩვენეთ“. ისინიც წავიდნენ და გზაში განიწმინდნენ. ერთ-ერთი განკურნებული დაბრუნდა და ხმამაღლა ადიდებდა ღმერთს. იგი იესოს ფეხებთან დაემხო და მადლობას უხდიდა; ის კაცი სამარიელი იყო. იესომ იკითხა: „ათივენი არ განიწმინდნენ? დანარჩენი ცხრა სადღაა? ნუთუ ამ უცხოტომელის გარდა არცერთი არ დაბრუნდა ღვთის სადიდებლად?“ შემდეგ მას უთხრა: „ადექი და წადი, შენმა რწმენამ განგკურნა!“ » (ლუკა 17:11-19).
იესო ქრისტე განკურნავს პარალიზებულ ადამიანს: « ამის შემდეგ იესო იერუსალიმში იუდეველთა დღესასწაულზე ავიდა. იერუსალიმში ცხვრის კარიბჭესთან ერთი აუზია, რომელსაც ებრაულად ბეთზათა ეწოდება. მას ხუთი კოლონადა აქვს. მათ ქვეშ უამრავი ავადმყოფი, ბრმა, კოჭლი და ხელფეხგამხმარი იწვა. იქ იყო ერთი კაცი, რომელიც ოცდათვრამეტი წელი ავადმყოფობდა. იესომ დაინახა იგი მწოლიარე და, რადგან იცოდა მისი ხანგრძლივი ავადმყოფობის ამბავი, ჰკითხა: „გინდა განიკურნო?“ ავადმყოფმა მიუგო: „ბატონო, კაცი არა მყავს, წყალი როცა იძვრის, აუზში რომ ჩამიშვას. სანამ მივალ, სხვა მასწრებს ჩასვლას“. იესომ უთხრა მას: „ადექი, აიღე შენი საწოლი და იარე“. ამის თქმა და კაცის განკურნება ერთი იყო. მან აიღო თავისი საკაცე და გაიარა” (იოანე 5:1-9).
იესო ქრისტე კურნავს ეპილეფსიას: „როცა ისინი ხალხთან მივიდნენ, ერთი კაცი მიუახლოვდა იესოს, მუხლი მოიყარა მის წინაშე და უთხრა: „უფალო, შეიწყალე ჩემი ვაჟი, ავადაა, ბნედიანია; ხან ცეცხლში ვარდება და ხან — წყალში. შენს მოწაფეებს მივუყვანე, მაგრამ ვერ განკურნეს“. მაშინ იესომ თქვა: „ოჰ, ურწმუნო და უკუღმართო თაობავ, როდემდე უნდა ვიყო თქვენთან? როდემდე უნდა გითმინოთ? მომიყვანეთ!“ შერისხა იესომ დემონი და ისიც გამოვიდა მისგან. ყმაწვილი მაშინვე განიკურნა. მაშინ მოწაფეები მივიდნენ იესოსთან და განცალკევებით ჰკითხეს: „ჩვენ რატომ ვერ განვდევნეთ?“ „იმიტომ, რომ რწმენა გაკლიათ. ჭეშმარიტებას გეუბნებით: მდოგვის მარცვლისოდენა რწმენაც რომ გქონდეთ და ამ მთას უთხრათ, აქედან იქით გადადიო, გადავა, და არაფერი იქნება თქვენთვის შეუძლებელი“, — უპასუხა იესომ » (მათე 17:14-20).
იესო ქრისტე ახდენს სასწაულს მის გარეშე რომ იცოდეს: „იესოც გაჰყვა მას. ხალხი იესოს ზედ აწყდებოდა. მათ შორის ერთი ქალი იყო, რომელიც 12 წელი სისხლდენით იტანჯებოდა; მისი განკურნება ვერავინ შეძლო. ქალი იესოს ზურგიდან მიუახლოვდა, მოსასხამის ფოჩზე შეეხო და სისხლდენა მაშინვე შეუწყდა. იესომ იკითხა: „ვინ შემეხო?“ ყველამ იუარა. მაშინ პეტრემ უთხრა: „მოძღვარო, ირგვლივ ამდენი ხალხია და ზედ გაწყდება“. იესომ მიუგო: „ვიღაც შემეხო, რადგან ვიგრძენი, რომ ძალა გავიდა ჩემგან“. როცა ქალი მიხვდა, რომ ვეღარ დაიმალებოდა, აკანკალებული მივიდა იესოსთან, მის წინაშე დაემხო და ყველას წინაშე თქვა, თუ რატომ შეეხო მას და როგორ განიკურნა მყისვე. იესომ მას უთხრა: „შვილო, შენმა რწმენამ განგკურნა! წადი მშვიდობით!“ » (ლუკა 8:42-48).
იესო ქრისტე შორიდან კურნავს: „ხალხთან ლაპარაკი რომ დაასრულა, კაპერნაუმში წავიდა. იქ ერთ ასისთავს საყვარელი მონა ავად გახდომოდა და კვდებოდა. ასისთავმა იესოს შესახებ რომ გაიგო, იუდეველთა უხუცესები გაუგზავნა მას და სთხოვა, რომ მისულიყო და მონა გადაერჩინა. ისინიც მივიდნენ იესოსთან და შეეხვეწნენ: „იგი იმსახურებს ამას; მას უყვარს ჩვენი ერი, სინაგოგაც კი აგვიშენა“. იესოც გაჰყვა მათ. სახლს რომ უახლოვდებოდა, ასისთავის გაგზავნილი მეგობრები შემოხვდნენ და მისი დანაბარები გადასცეს: „ბატონო, არ შეწუხდე, რადგან არა ვარ იმის ღირსი, რომ ჩემს ჭერქვეშ შემოხვიდე. ამის გამო შენთან მოსვლის ღირსადაც არ მივიჩნიე თავი. შენ მხოლოდ თქვი და განიკურნება ჩემი მსახური, რადგან მეც სხვისი ქვეშევრდომი ვარ და თავადაც მყავს ხელქვეითად ჯარისკაცები. ერთს ვეუბნები, წადი-მეთქი და ისიც მიდის, მეორეს — მოდი-მეთქი და ისიც მოდის, ჩემს მონას — ეს გააკეთე-მეთქი და ისიც აკეთებს“. იესო გააოცა ამ სიტყვებმა და ხალხს, რომელიც უკან მიჰყვებოდა, მიუბრუნდა და უთხრა: „გეუბნებით: ამხელა რწმენის მქონეს ისრაელშიც კი არავის შევხვედრივარ“. ასისთავის გაგზავნილი კაცები სახლში რომ დაბრუნდნენ, მონა გამოჯანმრთელებული დახვდათ » (ლუკა 7:1-10).
იესო ქრისტემ განიკურნა ინვალიდი ქალი 18 წლის განმავლობაში: „ერთ შაბათ დღეს იესო სინაგოგაში ასწავლიდა. იქ ერთი ქალი იყო, 18 წელი უძლურების დემონით შეპყრობილი; წელში იყო მოხრილი და ვერ იმართებოდა. იესომ რომ დაინახა იგი, უთხრა: „განკურნებული ხარ უძლურებისგან“. ხელები დაადო ქალს, ისიც მაშინვე გაიმართა და ღვთის განდიდება დაიწყო. სინაგოგის წინამძღვარი კი აღშფოთდა, იესომ ავადმყოფი შაბათს რომ განკურნა, და ხალხს უთხრა: „საქმის საკეთებლად ექვსი დღე არსებობს. შაბათს კი ნუ მოხვალთ განსაკურნავად, იმ დღეებში მოდით, როცა ნებადართულია საქმის კეთება“. უფალმა მას უთხრა: „თვალთმაქცნო, შაბათობით რომელი თქვენგანი არ უშვებს თავის ხარს ან ვირს ბაგიდან და არ მიჰყავს დასარწყულებლად? მაშ, არ შეიძლებოდა შაბათს ამ ქალის, აბრაამის ასულის, გათავისუფლება, რომელიც სატანას 18 წელი ჰყავდა შებორკილი?“ ეს რომ თქვა, მის მოწინააღმდეგეებს შერცხვათ, ხალხი კი აღტაცებული იყო მისი დიდებული საქმეებით » (ლუკა 13:10-17).
იესო ქრისტე კურნავს ფინიკიელი ქალის ასულს: „იქიდან იესომ ტვიროსისა და სიდონის მხარეებს მიაშურა. იქ ერთი ფინიკიელი ქალი მივიდა მასთან და შეღაღადა: „შემიწყალე, უფალო, დავითის ძეო! ჩემს ქალიშვილს საშინლად ტანჯავს დემონი“. იესოს სიტყვაც არ დაუძრავს. მაშინ მივიდნენ მასთან მოწაფეები და სთხოვეს: „უთხარი ამ ქალს, თავი დაგვანებოს, თორემ მოგვდევს და მოგვყვირის“. მან მიუგო: „მე მხოლოდ ისრაელის დაკარგულ ცხვრებთან ვარ გამოგზავნილი“. ქალი კი მიუახლოვდა, მის წინაშე დაემხო და უთხრა: „უფალო, დამეხმარე!“ იესომ მიუგო: „ვის გაუგია, შვილებს წაართვა პური და ფინიებს გადაუგდო?!“ „ჰო, უფალო, მაგრამ ფინიებიც ხომ ჭამენ თავიანთი პატრონების სუფრიდან ჩამოცვენილ ნამცეცებს“, — უთხრა ქალმა. იესომ მიუგო: „დიდი რწმენა გქონია, შეგისრულდეს სურვილი!“, და მაშინვე განიკურნა მისი ქალიშვილი » (მათე 15:21-28).
იესო ქრისტე ქარიშხალს აჩერებს: « როცა ის ნავში ჩაჯდა, მისი მოწაფეებიც მიჰყვნენ. და აი, ზღვა ძალიან აღელდა, ნავს ტალღები ფარავდა, მას კი ეძინა. ისინი მივიდნენ, გააღვიძეს და უთხრეს: „უფალო, გვიხსენი, ვიღუპებით!“ მან უთხრა მათ: „რამ შეგაშინათ, მცირე რწმენისანო?“ წამოდგა, შერისხა ქარი და ზღვა, და დიდი სიწყნარე ჩამოვარდა. გაოცებული მოწაფეები ამბობდნენ: „ვინ არის ასეთი, რომ ქარიცა და ზღვაც მას ემორჩილება?“” (მათე 8:23-27). ეს სასწაული გვიჩვენებს, რომ მიწიერ სამოთხეში აღარ იქნება ქარიშხლები.
იესო ქრისტე დადის ზღვაზე: „ხალხი რომ გაუშვა, მთაზე ავიდა, განმარტოებით რომ ელოცა. იქ მარტო მყოფს შემოაღამდა. იმ დროისთვის ნავი ნაპირიდან ძალიან შორს იყო. ცურვა ჭირდა, რადგან პირქარი იყო და ტალღები ეხეთქებოდა ნავს. ღამის მეოთხე გუშაგობისას იესო ზღვაზე სვლით მივიდა მათთან. მოწაფეებმა ზღვაზე მომავალი რომ დაინახეს, შეშფოთდნენ, თქვეს, მოჩვენებააო და შიშისგან აყვირდნენ. იესო მაშინვე გამოელაპარაკა მათ: „ნუ გეშინიათ, მე ვარ, გამაგრდით!“ პეტრემ მიუგო: „უფალო, თუ ეს შენ ხარ, მიბრძანე, მოვიდე შენთან წყალდაწყალ!“ მან უთხრა: „მოდი!“ პეტრეც ნავიდან გადავიდა და წყალზე სვლით გაემართა იესოსკენ. მაგრამ ქარიშხალმა შეაშინა, ჩაძირვა დაიწყო, და დაიყვირა: „უფალო, მიშველე!“ იესომ მაშინვე ხელი გაუწოდა, დაიჭირა და უთხრა: „მცირე რწმენისავ, რამ დაგაეჭვა?“ როცა ისინი ნავში ჩასხდნენ, ქარი ჩადგა. ნავში მყოფები მის წინაშე დაემხვნენ და უთხრეს: „ნამდვილად ღვთის ძე ხარ!“ » (მათე 14:23-33).
სასწაულებრივი ატამი: „ერთხელ, როცა იესო გენესარეთის ტბასთან იყო, მას უამრავი ხალხი მიაწყდა და ღვთის სიტყვას ისმენდა. მან ტბის პირას ორი ნავი შენიშნა, საიდანაც მებადურები გადმოსულიყვნენ და ბადეებს რეცხავდნენ. იესო ერთ-ერთ ნავზე ავიდა, რომელიც სიმონისა იყო, და სთხოვა მას, რომ ნაპირს ცოტათი გაშორებოდნენ; შემდეგ დაჯდა და ხალხს იქიდან ასწავლიდა. ლაპარაკი რომ დაასრულა, სიმონს უთხრა: „ღრმად შეცურდი და ისროლეთ ბადეები თევზის დასაჭერად“. სიმონმა მიუგო: „მოძღვარო, მთელი ღამე ვთევზაობდით და ვერაფერი დავიჭირეთ, მაგრამ, რადგან შენ ამბობ, ვისვრი ბადეებს“. ასეც მოიქცნენ და იმდენი თევზი დაიჭირეს, რომ ბადეები ეხეოდათ. მათ სხვა ნავში მყოფ მეგობრებს ანიშნეს, რომ მისულიყვნენ და დახმარებოდნენ. ისინიც მივიდნენ და ორივე ნავი აავსეს; ნავებმა ჩაძირვა დაიწყო. ეს რომ სიმონ-პეტრემ დაინახა, იესოს მუხლებში ჩაუვარდა და უთხრა: „გამშორდი, უფალო, ცოდვილი კაცი ვარ!“ ამდენი თევზი რომ დაიჭირეს, განცვიფრდნენ სიმონ-პეტრე და მასთან მყოფნი, აგრეთვე იაკობი და იოანე, ზებედეს ვაჟები, რომლებიც სიმონთან ერთად თევზაობდნენ. იესომ სიმონს უთხრა: „ნუ გეშინია, ამიერიდან ადამიანებს დაიჭერ“. მათ ნავები ნაპირზე გამოათრიეს, ყველაფერი მიატოვეს და მას გაჰყვნენ » (ლუკა 5:1-11).
იესო ქრისტე ამრავლებს პურებს: „მის შემდეგ იესო გალილეის ანუ ტიბერიადის ზღვის გაღმა გავიდა. მას უამრავი ხალხი მიჰყვებოდა, რადგან ხედავდნენ მის მიერ სასწაულებრივად განკურნებულ ავადმყოფებს. იესო მთაზე ავიდა და თავის მოწაფეებთან ერთად იქ დაჯდა. ახლოვდებოდა პასექი, იუდეველთა დღესასწაული. როცა იესომ გაიხედა და დაინახა, რომ უამრავი ხალხი მიდიოდა მასთან, ფილიპეს ჰკითხა: „სად ვიყიდოთ პური, ხალხს რომ ვაჭამოთ?“ ამას გამოსაცდელად ეუბნებოდა, თავად კი იცოდა, რა უნდა გაეკეთებინა. ფილიპემ უპასუხა: „200 დინარის პურიც კი არ ეყოფათ, თითოეულს ცოტა მაინც რომ შეხვდეს“. ერთმა მოწაფემ, სიმონ-პეტრეს ძმამ, ანდრიამ, მას უთხრა: „აქ ერთი პატარა ბიჭია, რომელსაც ხუთი ქერის პური და ორი პატარა თევზი აქვს, მაგრამ ამდენ ხალხს ეს რას ეყოფა?!“ იესომ თქვა: „დასხით ხალხი!“ იმ ადგილზე ბალახი ხშირი იყო და დასხდა ხალხი, დაახლოებით 5 000 კაცი. იესომ აიღო პურები, ღმერთს მადლობა შესწირა და იქ მსხდომთ დაურიგა; თევზიც ჩამოურიგა და ყველამ იმდენი ჭამა, რამდენიც უნდოდა. როდესაც ძღომამდე ჭამეს, მან თავის მოწაფეებს უთხრა: „შეაგროვეთ დარჩენილი ნატეხები, რომ არაფერი გადაიყაროს!“ მათაც მოაგროვეს და 12 კალათი აავსეს იმ ხუთი ქერის პურის ნატეხებით, რაც ჭამის შემდეგ მორჩათ. იესოს სასწაულების თვითმხილველები ამბობდნენ: „ეს ნამდვილად ის წინასწარმეტყველია, ქვეყნიერებაში რომ უნდა მოსულიყო“. იესო კი, რადგან იცოდა, რომ ისინი მისვლას, მის შეპყრობასა და გამეფებას აპირებდნენ, კვლავ განმარტოვდა მთაზე » (იოანე 6:1-15). უხვად იქნება საკვები მთელ დედამიწაზე (ფსალმუნი 72:16; ესაია 30:23).
იესო ქრისტე, აღადგენს ქვრივის ვაჟს: « ამის შემდეგ იესო ქალაქ ნაინში წავიდა. მას თან მიჰყვებოდნენ მოწაფეები და დიდძალი ხალხი. როცა ქალაქის კარიბჭეს უახლოვდებოდა, დაინახა, რომ მკვდარს მოასვენებდნენ, დედისერთა ბიჭს. დედამისი ქვრივი იყო. მას დიდძალი ხალხი მოჰყვებოდა ქალაქიდან. უფალმა რომ დაინახა, გული დაეწვა და უთხრა: „ნუ ტირი“. შემდეგ მივიდა და საკაცეს შეეხო. გამსვენებლები შეჩერდნენ. მან თქვა: „ჭაბუკო, შენ გეუბნები, ადექი!“ მკვდარი წამოჯდა და ალაპარაკდა. იესომ ის დედამისს ჩააბარა. შიშმა შეიპყრო ყველა, ღმერთს ადიდებდნენ და ამბობდნენ: „დიდი წინასწარმეტყველი გამოჩნდა ჩვენ შორის“, „ღმერთმა მოხედა თავის ხალხს“. ეს ამბავი მის შესახებ მთელ იუდეასა და მის შემოგარენში გავრცელდა” (ლუკ. 7:11-17).
იესო ქრისტე აღადგენს იაირუსის ასულს: « სანამ ის ჯერ კიდევ საუბრობდა, სინაგოგის პრეზიდენტის გარკვეული წარმომადგენელი მივიდა და თქვა: »ჯერ ლაპარაკი არ დაემთავრებინა, რომ მოვიდა ერთი კაცი სინაგოგის წინამძღვრის სახლიდან და უთხრა: „შენი ასული მოკვდა, ნუღარ შეაწუხებ მოძღვარს“. ეს რომ მოისმინა, იესომ უთხრა მას: „ნუ გეშინია, მხოლოდ ირწმუნე+ და გადარჩება“. როცა მის სახლში მივიდა, არავის დართო ნება, შესულიყო მასთან ერთად, პეტრეს, იოანეს, იაკობისა და გოგონას დედ-მამის გარდა. ხალხი კი ტიროდა და მწუხარებისგან მკერდში იცემდა. მან უთხრა მათ: „ნუღარ ტირით, არ მომკვდარა, მხოლოდ სძინავს“. მათ ეს სიცილად არ ეყოთ, რადგან იცოდნენ, რომ გოგონა მკვდარი იყო. იესომ ხელი მოჰკიდა მას და ხმამაღლა უთხრა: „გოგონა, ადექი!“ მას სული დაუბრუნდა და მაშინვე წამოდგა. იესომ ბრძანა, საჭმელი მიეცათ მისთვის. მშობლების აღტაცებას საზღვარი არ ჰქონდა. მან უბრძანა მათ, არავისთვის მოეყოლათ, რაც მოხდა” (ლუკა 8:49-56).
იესო ქრისტე აცოცხლებს თავის მეგობარს, ლაზარს, რომელიც ოთხი დღის წინ გარდაიცვალა: « იესო ჯერ არ იყო სოფელში შესული. ისევ იქ იყო, სადაც მართა შეეგება. იუდეველები, რომლებიც მარიამთან იყვნენ სახლში და ანუგეშებდნენ, იმის დანახვაზე, რომ ის სწრაფად ადგა და გარეთ გავიდა, უკან გაჰყვნენ მას, რადგან ეგონათ, რომ სამარხთან მიდიოდა სატირლად. როცა მარიამი მივიდა იქ, სადაც იესო იყო და დაინახა იგი, ფეხებში ჩაუვარდა და უთხრა: „უფალო, აქ რომ ყოფილიყავი, ჩემი ძმა არ მოკვდებოდა“. როდესაც იესომ დაინახა, რომ ისიც ტიროდა და მასთან ერთად მისული იუდეველებიც, სულით ამოიოხრა და აფორიაქდა. შემდეგ იკითხა: „სად დაასვენეთ?“ მიუგეს: „უფალო, მოდი, ნახე“. იესო აცრემლდა. იუდეველები ამბობდნენ: „ნახე, როგორ ჰყვარებია!“ ზოგი მათგანი ამბობდა: „ნუთუ ამ კაცმა, რომელმაც ბრმას თვალი აუხილა, ვერაფერი იღონა, რომ ის არ მომკვდარიყო?“
იესომ კვლავ ამოიოხრა და სამარხთან მივიდა. ეს იყო გამოქვაბული, რომელსაც ლოდი ჰქონდა მიდებული. იესომ თქვა: „მოაშორეთ ლოდი“. მიცვალებულის დამ, მართამ უთხრა: „უფალო, აყროლებული იქნება, უკვე მეოთხე დღეა“. იესომ უთხრა მას: „ხომ გითხარი, თუ ირწმუნებ, ღვთის დიდებას იხილავ-მეთქი?“ მაშინ მოაშორეს ლოდი. იესომ თვალები ცისკენ აღაპყრო და თქვა: „მამა, გმადლობ, რომ მისმინე. ვიცოდი, რომ ყოველთვის მისმენ, მაგრამ ეს ირგვლივ მდგომი ხალხისთვის ვთქვი, რათა ირწმუნონ, რომ შენ გამომგზავნე“. ეს თქვა და ხმამაღლა დაიძახა: „ლაზარე, გამოდი!“ კაცი, რომელიც მკვდარი იყო, სახვევებით ხელფეხშეკრული გამოვიდა, სახე კი ნაჭრით ჰქონდა შეხვეული. იესომ უთხრა მათ: „გახსენით, იაროს“” (იოანე 11:30-44).
ბოლო სასწაულებრივი ატამი (ქრისტეს აღდგომიდან მალევე): „თენდებოდა. იესო ნაპირზე იდგა, მაგრამ მოწაფეებმა ვერ იცნეს იგი. იესომ ჰკითხა მათ: „შვილებო, საჭმელი არაფერი გაქვთ?“ მათ უპასუხეს: „არა!“ შემდეგ უთხრა: „ნავის მარჯვენა მხარეს ისროლეთ ბადე და დაიჭერთ თევზს!“ მათაც ისროლეს და იმდენი დაიჭირეს, რომ ბადე ვეღარ ამოჰქონდათ. მაშინ მოწაფემ, რომელიც იესოს გამორჩეულად უყვარდა, პეტრეს უთხრა: „ეს უფალია!“ სიმონ-პეტრემ რომ გაიგონა, უფალიაო, ჩაიცვა, რადგან ტანთ არ ეცვა, და ზღვაში გადაეშვა, მოწაფეებმა კი თევზით სავსე ბადე გამოათრიეს, რადგან ნავი ნაპირიდან არც ისე შორს, დაახლოებით 90 მეტრის მანძილზე იყო » (იოანე 21:4-8).
იესო ქრისტემ მრავალი სხვა სასწაული მოახდინა. ისინი საშუალებას მოგვცემს გავაძლიეროთ ჩვენი რწმენა, გაგვხალისონ და გავეცნოთ იმ უამრავ კურთხევას, რაც დედამიწაზე იქნება. მოციქული იოანეს მიერ დაწერილი სიტყვები ძალიან კარგად ასახავს იმ სასწაულების უზარმაზარ რაოდენობას, რაც იესო ქრისტემ გააკეთა, როგორც გარანტი იმისა, თუ რა მოხდება დედამიწაზე: ”სხვაც ბევრი რამ გააკეთა იესომ. ყველაფერი დაწვრილებით რომ დაწერილიყო, ვფიქრობ, ქვეყნიერებაც ვერ დაიტევდა დაწერილ გრაგნილებს” (იოანე 21:25).
***
სხვა ბიბლიური სტატიები:
შენი სიტყვა ლამპარია ჩემი ფეხებისთვის და სინათლე ჩემი ბილიკისთვის (ფსალმუნი 119:105)
იესოქრისტესგარდაცვალებისმემორიალი
რატომ დაუშვა ღმერთმა ტანჯვა და ბოროტება?
რა უნდა გავაკეთოთ დიდი გასაჭირის დაწყებამდე?
ენობრივი მენიუ სამოცდაათზე მეტი ენისთვის, რომელთაგან თითოეული შეიცავს ექვს ძირითად ბიბლიურ სტატიას…
Table of contents of the http://yomelyah.fr/ website
წაიკითხეთ ბიბლია ყოველდღე. ეს კონტენტი მოიცავს საგანმანათლებლო ბიბლიურ სტატიებს ინგლისურ, ფრანგულ, ესპანურ და პორტუგალიურ ენებზე (გამოიყენეთ Google Translate ამ ენებიდან ერთ-ერთის ასარჩევად და ასევე თქვენთვის სასურველი ენა ამ სტატიების შინაარსის გასაგებად)…
***